Η εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης στο προσκήνιο
Το κυρίαρχο βεβαίως που προβάλλουν είναι η ανάδειξη του Αλ. Τσίπρα στην προεδρία του κόμματος. Το πολύ μεγάλο ποσοστό των ψήφων που απεκόμισε. Η πρόκληση για ηγετική ανανέωση προς όλα τα ελληνικά κόμματα. Η επίθεση της ηγεσίας ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ, η κόντρα του προέδρου με το ΠΑΣΟΚ.
Πολύ λιγότερο απασχόλησε η «εναλλακτική προοδευτική λύση Αριστεράς», που ψηφίστηκε τελικώς ως εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης και εξουσίας. Κάποιοι αναλυτές προσπάθησαν να καταλάβουν σε τι ακριβώς συνίσταται και κατέληξαν σε απορία, αμφιβολία ή και λοιδορία.
Ουδόλως σχολιάσθηκε η σχεδόν παντελής έλλειψη συνεδριακών αναφορών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην πορεία, τις προοπτικές, τις πολιτικές και τη θεσμική συγκρότησή της έναν χρόνο πριν από τις ευρωεκλογές. Και όλα αυτά σε ένα κόμμα που σεμνύνεται ότι στο… DNA του έχει τον ευρωπαϊσμό (αριστερό, κριτικό…).
Κυρίαρχη θέση στη δημόσια αντιπαράθεση και σχολιασμό καταλαμβάνουν, δικαιωματικά, η αναμενόμενη ακραία αλλά και απαξιωτική και υβριστική επίθεση από την Αλ. Παπαρήγα και τον «Ριζοσπάστη», η ως μη ώφειλε επίθεση Θ. Πάγκαλου με τα περί «σουπερμάρκετ…», πολύ κατώτερη της διανοητικής του ευστροφίας, αλλά κυρίως με χρώμα έντονης υποτίμησης των ψηφοφόρων ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ. Τέλος -και εδώ δεν θα πρέπει να το παραβλέψουμε- η ατυχής διατύπωση του Αλ. Τσίπρα ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν είναι Αριστερά». Η δική μας Αριστερά, κομμάτι της πληθυντικής Αριστεράς στην Ευρώπη και τον κόσμο, προφανώς δεν μπορεί να είναι αυτή που χορηγεί πιστοποιητικά αριστεροσύνης. Είναι αυτή που έχει υποστεί επιτίμια και καταδίκες, είναι αυτή που πιστεύει στο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, όχι μόνο του ατομικού αλλά και του συλλογικού. Είναι αυτή που οφείλει να κρίνει πολιτικές και στάσεις και όχι παρουσίες και ιστορικές διαδρομές. Θεωρώ ότι ήταν διορθωτική κίνηση του Αλ. Τσίπρα η μετά από δύο μέρες νέα διατύπωσή του, ότι δηλαδή «η θέση του Γ. Παπανδρέου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και την ανασφάλιστη εργασία δεν μπορεί να πει κανείς ότι είναι ένας λόγος σοσιαλιστή»… Πολιτικές κρίνουμε.
Κοινός πάντως παρανομαστής όλων των σχολιασμών ήταν η ελπίδα με την ανάδειξη του Αλ. Τσίπρα στην ηγεσία του ταχύτατα ανερχόμενου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, για ένα ταρακούνημα στο πολιτικό σύστημα ώστε να βγει από το τέλμα, την αμηχανία, τον βερμπαλισμό.
Μετά το 5ο ΣΥΝέδριο, υπάρχει πρόεδρος που περιβάλλεται με την εντυπωσιακή εμπιστοσύνη των συνέδρων και συνοδεύεται με πολύ μεγάλες προσδοκίες των προοδευτικών πολιτών. Είναι προφανές ότι ο Αλ. Τσίπρας πρέπει να έχει τη στήριξη όλων των στελεχών για την ατομική, αλλά κυρίως τη συλλογική επιτυχία του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ.
Το Συνέδριο του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ανέδειξε μια γενική πολιτική «εναλλακτικής προοδευτικής λύσης Αριστεράς», με ανοικτές πολλές παραμέτρους, με πολλά σημαινόμενα.
Επιμένω σε αυτό το κεντρικό ζήτημα γιατί μια σειρά από ερμηνευτικές προσεγγίσεις που καταγράφονται την εβδομάδα αυτή μου ενδυναμώνουν την πεποίθηση ότι είναι πολύ νεφελώδες ή/και πολυσήμαντο το πολιτικό σχέδιο που οφείλει να υπάρχει για τα προσεχή τρία χρόνια.
Η προβολή, από κεντρικά στελέχη του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, του παραδείγματος του Αντρέα Παπανδρέου και της ανέλιξης του
ΠΑΣΟΚ σε κυβέρνηση με τη συνεχή άρνηση σε όποια πιθανή συμμαχία, ως έμπνευση για μια αντίστοιχη πορεία του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, έχει αφετηριακά λαθεμένες παραδοχές. Ό,τι και να ισχυριζόταν ο
Αντρέας Παπανδρέου, ο ελληνικός λαός είχε κατατάξει το ΠΑΣΟΚ στον μεσαίο ή κεντροαριστερό χώρο. Εξ ου και η πολυσυλλεκτικότητά του. Πιστεύει κανείς ότι αυτό μπορεί να ισχύσει για ένα κόμμα όπως ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, που στη συνείδηση του κόσμου βρίσκεται στην Αριστερά;
Η ανάπτυξη και παρουσίαση μιας αντίληψης για μια πολιτική συμμαχιών και μια πολιτική πρόταση σύγκλισης ευρύτερων πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων για την εναλλακτική κυβερνητική πρόταση είναι ο μοναδικός δρόμος που μπορεί μέσα στο σύνολο των δυνάμεων της Αριστεράς και Κεντροαριστεράς να κάνει σταθερά ελκτική την προοπτική της ισχυροποίησης των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ της συνεπούς προώθησης του εναλλακτικού σχεδίου διακυβέρνησης απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ.
Αλλά αυτά τα ζητήματα θα μας απασχολούν με τις ιδιαίτερες εκφάνσεις τους ολόκληρη την προσεχή τριετία μέχρι το 6ο ΣΥΝέδριο…