Η δασκάλα

Δράστης ένας μουσουλμάνος κάτοικος του χωριού, γονέας μαθητού της δασκάλας. Η Χαρά Νικοπούλου έμεινε να διδάξει στο χωριό αυτό με επιλογή της, ενώ είχε εναλλακτικές λύσεις – πιο «κοσμικές» ή πιο ανώδυνες. Εγκαταστάθηκε οικογενειακά, άρχισε να εργάζεται με πάθος σε αυτό που σπούδασε και κυρίως ένιωθε: ένα από τα δυσκολότερα «επαγγέλματα» του κόσμου, το ΔΑΣΚΑΛΙΚΙ. Σε κάποιους δεν άρεσε, με αποτέλεσμα το τελευταίο διάστημα να δέχεται πιέσεις και απειλές από τοπικούς μειονοτικούς παράγοντες, προφανώς επειδή το παιδαγωγικό της έργο δεν είναι αρεστό στους εγκάθετους του τουρκικού Προξενείου. Άραγε επειδή η δασκάλα πέραν των καθημερινών μαθημάτων του σχολείου παρέδιδε δωρεάν μαθήματα τα απογεύματα σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και δυσχέρεια στην ελληνική γλώσσα; Μήπως επειδή έφτιαξε και οργάνωσε χορωδία για όλους τους μαθητές της ανοίγοντας τους Ορίζοντες;

Αληθεύει ότι ο μουσουλμάνος διευθυντής του σχολείου την απειλεί λέγοντάς της παράλληλα ότι «εδώ είναι Τουρκία»; (!)

Αληθεύει ότι οι πρακτορίσκοι του τουρκικού Προξενείου συλλέγουν υπογραφές για να διώξουν τη δασκάλα γράφοντας στα φυλλάδιά τους ότι «αυτό το χωριό αγαπά μόνο τους Τούρκους που για αιώνες μένουν σ’ αυτό»;

Αληθεύει ότι οι τοπικοί παράγοντες (δήμαρχος κ.λπ.) σφυρίζουν αδιάφορα;

Ποιοι προσπαθούν να διώξουν την υποδιευθύντρια Χαρά Νικοπούλου από το Μεγάλο Δέρειο;

• Για τη ΔΑΣΚΑΛΑ, αντιγράφω μια φράση του εκδότη του περιοδικού «Ενδοχώρα» Γιάννη Χ. Κουριαννίδη για το ίδιο θέμα: «Αναρωτιέμαι: πόσους ανθρώπους έχουμε σαν τη δασκάλα Χαρά Νικοπούλου; Πέντε; Δέκα; Ίσως λέω και πολλούς! Τι κάνει το ελληνικό κράτος γι΄ αυτούς; Οι άνθρωποι αυτοί δικαιούνται πλέον να απαιτούν στήριξη. Πρόσφεραν και προσφέρουν την ψυχή τους την ίδια για την προκοπή αυτού του τόπου. Εδώ όμως δεν μιλούμε ούτε καν για στήριξη. Εδώ βλέπουμε την πατρίδα για την οποία ματώνουν να τους περιφρονεί. Χαρά από το Δέρειο, Νίκο από την Ίμβρο, Κατερίνα και Νίκο από τα Σκόπια, Ελένη από τα κατεχόμενα της Κύπρου μας, Σεμπαεδήν από το Προσήλιο, αδέλφια μας από τη Βόρειο Ήπειρο, δεν χρειάζεται να σας το πούμε ότι ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί. Το κάνετε και θα το κάνετε, γιατί έτσι λέει η ψυχή σας. Και να ‘στε σίγουροι ότι αυτή είναι το μεγαλύτερο σας όπλο!»

(Προφανώς προσυπογράφω, παρότι στη φράση περιλαμβάνεται η μία απαγορευμένη λέξη: ΠΑΤΡΙΔΑ -η άλλη είναι το ΕΘΝΟΣ- και κινδυνεύουμε να μας περιλάβουν οι «προοδευτικοί», α ναι, και οι συνδικαλιστές του κλάδου των δασκάλων οι οποίοι χρόνια τώρα ασχολούνται μόνο με τις αυξήσεις τους, με τα ΦΡΑΓΚΟΥΛΑ.)

• Για την ελληνική πολιτεία:

Υπάρχει ελληνικό κράτος στην περιοχή να προστατέψει τη Δασκάλα ή υπερίσχυσαν και εδώ οι γραικύλοι;

Τι καθεστώς ισχύει επιτέλους στη Θράκη; ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΔΙΟΙΚΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ;

e-mail: [email protected]