Όχι στην ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ
Παρ’ όλα αυτά η σλοβενική Προεδρία, διαπνεόμενη από φιλοτουρκικά αισθήματα, προωθεί το ξεπάγωμα των ευρωτουρκικών διαπραγματεύσεων και την προώθηση νέων κεφαλαίων.
Η τακτική πάντως της στρουθοκαμήλου που έχουν επιλέξει και ακολουθούν μέχρι τώρα οι Βρυξέλλες, κάποια στιγμή θα εξαντλήσει τα όριά της και τότε θα έρθει η ώρα της αλήθειας. Μιας αλήθειας που θέλει ένα πολύ μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης να είναι αντίθετο με την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της γαλλικής «Le Monde», (29/01/08), εν όψει κυρίως της συζητήσεως κατά τους προσεχείς μήνες των προτάσεων της Επιτροπής Eduard Balladur για αλλαγές στο σύνταγμα, περιλαμβανομένου του άρθρου 88.5, το οποίο προνοεί δημοψήφισμα για την επικύρωση της εντάξεως της Τουρκίας, ομάδα εννέα βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος UMP και ενός ευρωβουλευτή του ΡΡΕ προέβη σε κοινή δήλωση, με την οποία επαναβεβαιώνει τη θέση της κατά της τουρκικής εντάξεως.
Την 21η Φεβρουαρίου, αναφέρει η δήλωση, ο Nicolas Sarkozy έλεγε: «Η Τουρκία, η οποία δεν είναι ευρωπαϊκή χώρα, δεν έχει θέση στην ΕΕ». Δεν μπορούμε παρά να επιβεβαιώσουμε αυτήν την πραγματικότητα.
«Η Τουρκία είναι στη Μικρά Ασία και τα σύνορά της αγγίζουν τη Συρία, το Ιράκ και το Αζερμπαϊτζάν. Το να επιτρέψει κανείς την είσοδο της Τουρκίας στην Ευρώπη, θα σήμαινε τη μετάθεση των συνόρων μας στα βουνά του Κουρδιστάν και στην έρημο του Ιράκ. Μια Ευρώπη χωρίς σύνορα είναι ο θάνατος της ιδέας μιας πολιτικής Ευρώπης, είναι η καταδίκη της».
«Είμαστε πεπεισμένοι ότι θα ήταν λάθος η ένταξη της Τουρκίας, γιατί αυτή θα προκαλούσε σοκ στον προϋπολογισμό της και θα έθετε σε κίνδυνο τη νέα αυτή Ευρώπη. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με μια μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το κόστος της συγχωνεύσεως της Τουρκίας θα ήταν ίσο με το ένα τέταρτο του ετήσιου προϋπολογισμού της Ενώσεως. Η είσοδος της Τουρκίας, της οποίας το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι τέσσερις φορές μικρότερο απ’ ό,τι στη διευρυμένη ΕΕ, θα είχε ως αποτέλεσμα δώδεκα ευρωπαϊκές περιοχές να απολέσουν το δικαίωμα επιχορηγήσεων από την Ένωση γιατί στατιστικά θα γίνονταν «πολύ πλούσιες». Η ένταξη της Τουρκίας θα στοίχιζε ετησίως μόνο στον αγροτικό τομέα 11,3 δισ. ευρώ, δηλαδή περισσότερο απ’ ό,τι στοιχίζουν οι αγροτικές επιχορηγήσεις σε δέκα χώρες μέλη».
Η δήλωση αναφέρεται περαιτέρω στα πολιτικά ελλείμματα και προβλήματα της Τουρκίας, που την αποκλείουν από τις προϋποθέσεις που χαρακτηρίζουν μια ευρωπαϊκή δημοκρατική χώρα (ελευθερία εκφράσεως, σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Κούρδοι, δολοφονία του Χραντ Ντινκ, άρνηση της Αρμενικής γενοκτονίας, Κυπριακό).
Ειδικότερα για το τελευταίο, αναφέρει ότι «είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της Ευρώπης που μια υποψήφια χώρα αρνείται να αναγνωρίσει χώρα μέλος και αρνείται να δεχθεί προσπέλαση των αεροπλάνων και πλοίων της στο έδαφός της».
«Εναπόκειται στη Γαλλία», υπογραμμίζει η δήλωση, «να πάρει την πρωτοβουλία μαζί με τους εταίρους της του ευρωπαϊκού νότου για τη δημιουργία της Μεσογειακής Ενώσεως, όπως άλλοτε πήρε την πρωτοβουλία για την οικοδόμηση της ΕΕ. Δεν είναι οι ΗΠΑ που θα αποφασίσουν ποια θα είναι η ευρωπαϊκή οικοδόμηση και ποιες διευρύνσεις θα γίνουν. Κάναμε την Ευρώπη για να εκφράσουμε την κοινή μας θέληση και όχι για να οργανώσουμε την κοινή μας παραίτηση. Η Τουρκία δεν μπορεί να αξιώνει την ένταξή της στην Ευρώπη, γιατί δεν αποτελεί μέρος της Ευρώπης. Είναι κάτι το προφανές το οποίο πρέπει να εξακολουθήσουμε να υποστηρίζουμε. Γνωρίζοντας ότι το άρθρο 88.5 του συντάγματος προνοεί ότι «κάθε νέα ένταξη χώρας στην ΕΕ υποβάλλεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας προς επικύρωση σε δημοψήφισμα» και γνωρίζοντας τη γνώμη των Γάλλων παραμένουμε πιστοί στην αισιοδοξία μας γι’ αυτό το θέμα».
Η δήλωση υπογράφεται από τους παρακάτω βουλευτές UMP και ευρωβουλευτές του UMP και του ΡΡΕ: Alain Lamassoure, ευρωβουλευτής ΡΡΕ, Thierry Mariani, βουλευτής UMP, Bernard Carayon, βουλευτής UMP, Jean-Pierre Decool, βουλευτής UMP, Lionel Luca, βουλευτής UMP, Christian Menard, βουλευτής UMP, Jean Frederic Poisson, βουλευτής UMP, Philippe Vittel, βουλευτής UMP, Herve de Charrette, βουλευτής UMP, Georges Fenech, βουλευτής UMP.
Σημειώνεται ότι οι προτεινόμενες αλλαγές στο σύνταγμα θα γίνουν σε δύο δόσεις. Στις αρχές Φεβρουαρίου θα συζητηθούν μόνο οι αλλαγές που είναι αναγκαίες για την επικύρωση της απλοποιημένης Ευρωπαϊκής Συνθήκης. Οι άλλες, μεταξύ αυτών εκείνη που αφορά το άρθρο 88.5 για το δημοψήφισμα, θα συζητηθούν αργότερα.