στα ενδότερα των ομάδων
=Τι είχες Γιάννη; Ό,τι είχα πάντα! Για άλλη μια φορά αισθάνομαι υπερήφανος που μου πρόσφεραν τούτη τη γωνιά.
=Για πολλούς λόγους. Ο σημαντικότερος αφορά στη συνεργασία μου με τον… διπλανό και τον… απέναντι που φροντίζουν κάθε εβδομάδα να προαναγγέλλουν τις εξελίξεις ή να αποκαλύπτουν γεγονότα που αγνοεί η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ.
=Γιατί τα λέω όλα αυτά; Μα επειδή την περασμένη Κυριακή οι δυο συνάδελφοι κατέθεσαν στα ρεπορτάζ τους και στις εκτιμήσεις τους, τις πληροφορίες για την επικείμενη καρατόμηση του Θεόφιλου Φωτιάδη.
=Για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, ο Φωτιάδης έπρεπε να είχε τεθεί εκτός πινάκων εδώ και αρκετό καιρό. Έναν χρόνο νωρίτερα, άλλωστε, είχε απασχολήσει την κοινή γνώμη με όσα κατήγγειλε για τη συμπεριφορά του Χρήστου Κανελλάκη στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας.
=Κι αν βιαστεί κάποιος και πει ότι όλοι οφείλουμε να καταγγέλλουμε μια έκνομη συμπεριφορά, στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε υποχρέωση να επισημάνουμε ότι στην επίσημη κατάθεσή του ο Φωτιάδης ήταν… πέρα βρέχει, δηλαδή λειτούργησε με διάθεση να βοηθήσει την ομάδα της Νίκαιας.
=Ίσως είχε τους λόγους του. Ακούγονταν, άλλωστε, πολλά στην πιάτσα για εκείνο το ματς Κέρκυρα – Ιωνικός και για τους διαλόγους στα καφενεία της Θεσσαλονίκης, όπου έβλεπαν ξεκάθαρα επικράτηση των γηπεδούχων, αν και ο Ιωνικός βρισκόταν τη συγκεκριμένη περίοδο σε καλή κατάσταση.
=Αργότερα η ομάδα της Νίκαιας πήρε την κάτω βόλτα. Μετά την αφαίρεση των βαθμών από τις καταγγελίες του Φωτιάδη.
=Κι άλλες αφορμές έδωσε κατά καιρούς ο ίδιος διαιτητής. Είχε, όμως, την υψηλή προστασία του Παναγιώτη Κούτρη, ο οποίος εκτιμούσε τις διαιτητικές ικανότητες του Φωτιάδη.
=Ο δεύτερος λόγος που αισθάνομαι υπερήφανος έχει να κάνει με μια επισήμανση που έκανα την προηγούμενη εβδομάδα. Αφορούσε στην εφημερίδα «Goal» και το γεγονός ότι στήριξε ένα θέμα σε δικό μας ρεπορτάζ χωρίς να αναφέρει συγκεκριμένη πηγή, αλλά με επίκληση «κυριακάτικης εφημερίδας».
=Ο διευθυντής του «Goal», που είχε υπογράψει εκείνο το θέμα, απέδειξε ότι παρά τη διαρκή επαγγελματική πρόοδό του παραμένει εξαιρετικός χαρακτήρας. Ο Ανδρέας Δημάτος επανόρθωσε την περασμένη Τρίτη στην ίδια ακριβώς στήλη.
=«Το σωστό να λέγεται…» ήταν ο μεσότιτλος στο θέμα που μιλούσε για «τη μοναξιά του Ντέμη». Στη συνέχεια ο Ανδρέας απέδωσε τα του καίσαρος τω καίσαρι.
=«Απόλυτα σωστή είναι η παρατήρηση που δεχτήκαμε από τον συντάκτη της αθλητικής στήλης στο «Παρόν της Κυριακής» για το γεγονός ότι στη σελίδα της περασμένης εβδομάδας και στην επίκληση του δημοσιεύματος περί επεισοδίου Γκαγκάτση – Ρεχάγκελ αναφέραμε ως πηγή «κυριακάτικη εφημερίδα» χωρίς να γράψουμε ποια ήταν αυτή. Αρχή του «Goal» είναι να αναφέρουμε ονομαστικά την πηγή των δημοσιευμάτων που επικαλούμαστε. Χωρίς να αποτελεί ελαφρυντικό, ο μόνος λόγος του δεδομένου λάθους είναι η μερική αμφιβολία για το αν όντως το συγκεκριμένο θέμα το είχαμε διαβάσει στο «Παρόν της Κυριακής», όπως και πραγματικά είχε συμβεί. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ζητήσουμε συγγνώμη για την παράλειψη», ανέφερε ο συνάδελφος, ο οποίος μας έδειξε ότι η δουλειά μας αναγνωρίζεται –πέρα από τον κόσμο– και από τους καταξιωμένους δημοσιογράφους. Εγώ θέλω απλώς να ευχαριστήσω τον Ανδρέα Δημάτο εκ μέρους όλων όσοι συμβάλλουν στην αξιοπιστία της.
=Να πάω στην υπόθεση της ένστασης που κατέθεσε ο Ολυμπιακός κατά του κύρους του αγώνα με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Η πλειοψηφία των ΜΜΕ κατέκρινε τους «ερυθρόλευκους» με το επιχείρημα ότι «οι αγώνες πρέπει να κρίνονται μέσα στον αγωνιστικό χώρο και όχι στα χαρτιά».
=Κάποιοι, μάλιστα, επικαλούνται ως παράδειγμα τον αγώνα Κυπέλλου της προηγούμενης χρονιάς. Η Λάρισα κατέκτησε το τρόπαιο με γκολ του Αντσούε, ο οποίος βρέθηκε ντοπέ.
=«Ο Παναθηναϊκός αποδέχθηκε το αποτέλεσμα, δίχως να κάνει ένσταση», λένε όσοι θεωρούν ότι οι άνθρωποι του Ολυμπιακού υπέπεσαν σε ηθικό ατόπημα με την ένσταση. Μόνο που όσοι επικαλούνται το συγκεκριμένο παράδειγμα κάνουν ένα σοβαρό λάθος.
=Στην περίπτωση ντοπαρισμένου παίκτη δεν υπάρχει αντικειμενική ευθύνη της ομάδας. Εκτός και αν αποδειχθεί ότι ο παίκτης ντοπαρίστηκε με υπαιτιότητα της ομάδας, οπότε οι κυρώσεις επιβάλλονται εις διπλούν.
=Προσωπικά, πάντως, θυμήθηκα μια περίπτωση πραγματικού fair play με πρωταγωνιστή τον Άγγελο Φιλιππίδη. Για μένα, ο μοναδικός παράγοντας του ελληνικού ποδοσφαίρου που έφυγε από τον χώρο με στάμπα αποτυχημένου, αλλά στην πορεία δικαιώθηκε για όλες τις ενέργειές του.
= «ΤΖΑΜΠΑ ΜΑΓΚΑΣ» ήταν ο τίτλος αθλητικής εφημερίδας στις 6 Ιανουαρίου 2001 με καπέλο «ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΔΕΙΞΗ FAIR PLAY ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗ» και κείμενο στην πρώτη σελίδα ότι «ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού πρότεινε με επιστολή του στην ΕΠΑΕ τη συμμετοχή του Άκη Ζήκου στο αυριανό ντέρμπι παρά τις τρεις κίτρινες κάρτες». Με τη δική μου υποσημείωση ότι η σκληρή κριτική της εν λόγω εφημερίδας αποτύπωνε τη γενικότερη αντιπαράθεση του Τύπου με τον τότε πρόεδρο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός επειδή χαλούσε τη μαγιά.
=Τι ακριβώς είχε συμβεί; Σε αγώνα ΑΕΚ – Πανηλειακός για το Κύπελλο, ο διαιτητής Μπριάκος έδειξε αναίτια κίτρινη κάρτα στον Άκη Ζήκο.
=Ο διεθνής μέσος συμπλήρωσε τρεις κι έχανε το δικαίωμα συμμετοχής στο ντέρμπι της «Ένωσης» και του Παναθηναϊκού. Κάτι που προκάλεσε ακόμα και την αντίδραση του Δέδε, στον οποίο υποτίθεται έγινε το αντιαθλητικό μαρκάρισμα από τον Ζήκο.
=«Μα, δεν υπήρχε φάουλ. Καθαρά μου πήρε την μπάλα», είχε δηλώσει ευθαρσώς ο παίκτης του Πανηλειακού. Κι έδωσε έτσι την πάσα στον Άγγελο Φιλιππίδη.
=«Με αφορμή τον θόρυβο που δημιουργήθηκε από την κίτρινη κάρτα –άδικη όπως χαρακτηρίζεται από την ΠΑΕ ΑΕΚ και μερίδα του Τύπου– που δέχτηκε ο ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ Άκης Ζήκος και του στερεί το δικαίωμα συμμετοχής στον μεταξύ μας αγώνα, παρακαλούμε ως διοργανώτρια αρχή να εξετάσετε κάθε δυνατότητα να αγωνιστεί στον προσεχή αγώνα. Με εκτίμηση, Άγγελος Φιλιππίδης…», ανέφερε στην ανακοίνωσή της η ΠΑΕ Παναθηναϊκός.
=Ο Φιλιππίδης απέδειξε ότι δεν ήταν τζάμπα μάγκας με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο. Την ημέρα του αγώνα που έληξε ισόπαλος 1-1, ο πρόεδρος του «τριφυλλιού» βγήκε δημόσια και παραδέχθηκε ότι υπήρχε πέναλτι υπέρ της ΑΕΚ στη φάση που διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα, καθώς διαδραματίστηκε στις καθυστερήσεις της αναμέτρησης.
=«Νομίζω πως η φάση του πέναλτι είναι καθαρή. Ήταν πέναλτι», παραδέχθηκε προς τιμήν του ο Φιλιππίδης. Ήταν, κατά την ταπεινή γνώμη μου, η τελευταία επίδειξη fair play στο ελληνικό ποδόσφαιρο.