ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ δεν υπογράφουν μαζί με τον ΛΑΟΣ

Είναι αλήθεια ότι υπάρχει ένα τέτοιο θέμα και τα δύο κόμματα της Αριστεράς δεν θέλουν να έχουν πολλά πολλά με το κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη, αν και ήδη μία φορά στην προ ημερών επεισοδιακή συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών είχαν με πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ υπογράψει κοινό κείμενο.

Όπως επίσης φάνηκε στην πράξη με τη δήλωση που έκανε ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Θ. Πλεύρης, που μετέχει στην Επιτροπή Θεσμών, ότι «συντάσσεται» με την πρόταση των άλλων τριών κομμάτων που είχαν ζητήσει να κληθούν οι Σπ. Κλαδάς, Γ. Ανδριανός και Γ. Αγγέλου, το θέμα μπορούσε να λυθεί έστω και με αυτόν τον τρόπο.

Βέβαια και στη μια περίπτωση -δηλαδή την ακρόαση του Κ. Καραμανλή από τη Μορφωτικών- και στην άλλη -την ακρόαση των ανθρώπων του Μαξίμου από τη Θεσμών- η κυβερνητική παράταξη είναι αποφασισμένη να μην την επιτρέψει, ακόμη κι αν χρειαστεί -και το κάνει ήδη- να καταπατήσει κάθε έννοια σεβασμού στο Κανονισμό του Κοινοβουλίου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τη διευκολύνει η αντιπολίτευση.

Έτσι κι αλλιώς η κυβέρνηση δεν πρόκειται να αλλάξει και, όπως από την προηγούμενη εβδομάδα γράφαμε, θα βαδίσει για μια ακόμη φορά ακάθεκτη στον δρόμο του κουκουλώματος, είτε πρόκειται για την υπόθεση Ζαχόπουλου, είτε για τις μίζες της Ζήμενς.

————–*—————

Η αποθέωση της υποκρισίας με τη μουσουλμανική

μειονότητα

Η συζήτηση τις προηγούμενες ημέρες στην Ολομέλεια της Βουλής του νομοσχεδίου για τις διαχειριστικές Επιτροπές της βακουφικής περιουσίας ήταν η αποθέωση της υποκριτικής στάσης που τηρεί η ελληνική Πολιτεία στο θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας.

Οι εκπρόσωποι των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, που ήταν σύμφωνοι με τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, -κυρίως οι κυβερνητικοί, για να μην είμαστε άδικοι, αν και αρκετοί «πράσινοι» κινήθηκαν προς την ίδια κατεύθυνση- πάσχιζαν να αποδείξουν ότι το περιεχόμενό του δεν ήταν αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων με την Άγκυρα και ότι η πολιτική για τη μειονότητα είναι αποκλειστικά εσωτερικό ζήτημα της χώρας μας.

Μόνον, όμως, που οι ίδιοι σε μια τέτοια συζήτηση ανάλωναν το μεγαλύτερο μέρος των αγορεύσεών τους στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και στο Κυπριακό. Ποιος αλήθεια μπορεί να μας εξηγήσει τι θέση είχαν όλα αυτά σ’ ένα νομοσχέδιο για ένα εσωτερικό θέμα;

————–*—————

Ειδική μεταχείριση υπέρ των μουσουλμάνων της Θράκης!

Δεν ήταν, όμως, οι εκτενείς αναφορές στα ελληνοτουρκικά που έκαναν εντύπωση από τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τα μουσουλμανικά βακούφια. Είναι και οι διατάξεις του νομοσχεδίου που δείχνουν με πόσο «ένοχο» τρόπο αντιμετωπίζει το συνολικό ζήτημα η χώρα μας.

Και αυτό, κατά την άποψή μας, φαίνεται από δύο και μόνον διατάξεις που δεν χρειάζεται να είναι κανείς νομικός για να καταλάβει πόσο παράλογες είναι.

* Η πρώτη αφορά τον τρόπο ανάδειξης των διαχειριστικών επιτροπών των βακουφίων που θα γίνει με καθολική ψηφοφορία των μουσουλμάνων το θρήσκευμα που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους κάθε δήμου.

* Η δεύτερη στην ειδική πρόβλεψη, σύμφωνα με την οποία στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ θα υπάρχει ποσόστωση για την πρόσληψη σε θέσεις του Δημοσίου ποσοστού 5 τοις χιλίοις που «θα καλύπτονται από έλληνες υπηκόους που προέρχονται από τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης και είναι οι ίδιοι εγγεγραμμένοι στα δημοτολόγια δήμου της Θράκης ή άλλου δήμου της χώρας, στον οποίο έχουν μετεγγραφεί από δήμο της Θράκης».

————–*—————

Το θρήσκευμα δεν ισχύει

μόνο για τους χριστιανούς;

Και στη μια και στην άλλη περίπτωση πέρα από το τυπικά ζητήματα, για το αν επιτρέπεται μια τέτοια διάκριση (έστω θετική) υπέρ μιας ομάδας ελλήνων πολιτών, ή πώς θα πιστοποιηθεί ότι κάποιος «προέρχεται από τη μουσουλμανική μειονότητα», υπάρχει και ένα ουσιαστικότατο ζήτημα που είναι το εξής: Μπορεί το ελληνικό κράτος να εκδώσει ή να δεχθεί πιστοποιητικά στα οποία να είναι καταγεγραμμένο το θρήσκευμα των πολιτών;

Μετά την κατάργηση της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες και όλα τα άλλα δημόσια έγγραφα, που ξεκίνησε μετά το 2000, καμία αρχή δεν μπορεί να εκδώσει έγγραφο στο οποίο να αναφέρεται το θρήσκευμα.

Εκτός κι αν μας πουν ότι η κατάργηση ίσχυε μόνον για τους χριστιανούς, παρόλο που όταν η κυβέρνηση του Κ. Σημίτη προχώρησε σ’ αυτά τα μέτρα υποστήριζε ότι τα πήρε για να προστατευθούν και να μην έχουν πρόβλημα οι μειονότητες να δηλώνουν το θρήσκευμά τους.

«Φοβικός

και ανεφάρμοστος ο νόμος», λένε οι γνωρίζοντες

Τα δύο μεγάλα κόμματα απέρριψαν την ένσταση αντισυνταγματικότητας του νομοσχέδιου που υπέβαλαν οι βουλευτές του ΛΑΟΣ, ενώ και το Επιστημονικό Συμβούλιο -που σε ανάλογες περιπτώσεις λέει τα πράγματα με το όνομά τους- προσπάθησε εντέχνως να παρακάμψει τον σκόπελο, παραπέμποντας σε μια απόφαση που Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία απορρίφθηκε το 1996 προσφυγή κατά της ποσόστωσης για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ των αποφοίτων από τα λύκεια της μειονότητας.

Όπως όμως οι ίδιοι λένε, η απόρριψη έγινε για λόγους έλλειψης εννόμου συμφέροντος εκείνου που είχε κάνει την προσφυγή και όχι, λέμε εμείς, για την ουσία του θέματος που δημιουργείται και σίγουρα είναι διαφορετικό, γιατί εκεί θα μπορούσε κανείς να πει ότι η θετική διάκριση αφορούσε φοίτηση σε σχολεία που ήταν ήδη διαφορετικά, κάτι όμως που δεν μπορεί να ισχύσει ούτε για τους εκλογικούς καταλόγους και ούτε πολύ περισσότερο για την πρόσληψη στο Δημόσιο, χωρίς μάλιστα να γίνεται αυτό με πιο σαφή κριτήρια, όπως για παράδειγμα η εντοπιότητα.

Θα έχει ενδιαφέρον πάντως το πώς θα εφαρμοστούν αυτές οι νομοθετικές ρυθμίσεις. Εμείς πάντως χωρίς διάθεση «μουσουλμανομαφίας» σπεύδουμε να συμφωνήσουμε με την άποψη που εκφράζουν πολλοί γνωρίζοντες και οι οποίοι μιλούν για «έναν φοβικό και ανεφάρμοστο νόμο».