Ασύμμετρη απειλή ή προμελετημένο έγκλημα οι πυρκαγιές του καλοκαιριού;
Η αγανάκτησή τους είναι απόλυτα δικαιολογημένη όταν από τη μια πλευρά βλέπουν να κατεδαφίζονται τα φτωχικά αυθαίρετα στην παραλία της Ζαχάρως, για τη δημιουργία εντυπώσεων προφανώς, και από την άλλη πληροφορούνται ότι παραχωρήθηκαν πάνω από 2.000 στρέμματα στις ακτές της ίδιας περιοχής για… ήπια τουριστική ανάπτυξη σε μεγάλους ξενοδοχειακούς ομίλους.
Είναι φανερό ότι πολυεθνικά funds σε αγαστή συνεργασία με εγχώρια μεγάλα συμφέροντα του ξενοδοχειακού κλάδου, με πολιτικά ερείσματα πάντα, καραδοκούσαν από καιρό και τώρα μετά την καταστροφή βρήκαν τη χρυσή ευκαιρία να εισβάλλουν στο πάλαι ποτέ παραδεισένιο τοπίο πέριξ της Ζαχάρως και της λίμνης Καϊάφα. Ενέσκηψαν δηλαδή σαν τα κοράκια και τους «λύκους που στην αντάρα χαίρονται», διεκδικώντας και αγοράζοντας καμένες εκτάσεις-φιλέτα, όπως όπως και όσο όσο.
Επειδή η υπόθεση είναι πολύ σοβαρή και ο τοπικός Τύπος με απανωτά δημοσιεύματα αφήνει πολλές αιχμές για χοντρό παιχνίδι, πολλά πλοκάμια και παρασκηνιακό αλισβερίσι, έχουν χρέος τόσο οι φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης όσο και οι αρμόδιοι παράγοντες της πολιτείας να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα δίνοντας απαντήσεις και διευκρινίσεις για όλα όσα γράφονται και ακούγονται.
Οι άνθρωποι της περιοχής επιμένουν, μάλιστα, ότι ο δήμαρχος Ζαχάρως κ. Χρονόπουλος γνωρίζει πολύ καλά τι συμβαίνει και γι’ αυτό πρέπει να μιλήσει.
Σχετικό με όλα αυτά είναι και το ψήφισμα-οδηγία που εξέδωσε η ΕΕ για όλες τις μεσογειακές χώρες που επλήγησαν από πυρκαγιές, να δεσμευτούν ότι όλα τα δάση που κάηκαν θα ξαναγίνουν δάση, με το σκεπτικό ότι αυτό είναι υπόθεση ολόκληρης της περιοχής, όλης της Ευρώπης, και όχι μόνο της κάθε χώρας ξεχωριστά.
Είναι δυνατόν, λοιπόν, όπως κατά κόρον γράφεται, να έχει υπογραφεί το ως άνω ψήφισμα από τις αντιπροσωπείες όλων των μεσογειακών χωρών (Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Πορτογαλία) εκτός μίας, της ελληνικής, με το δικαιολογητικό μάλιστα ότι κάτι τέτοιο θα συνιστούσε παρέμβαση στο Σύνταγμά μας, δηλαδή στο άρθρο 24 «περί δασικών εκτάσεων και δασών»; Αληθεύει, είναι δυνατόν, κ. Ρουσόπουλε;
Μ’ αυτά και μ’ αυτά ο χωρίς αύριο κόσμος της περιοχής είναι φυσικό όχι μόνο να αγανακτεί και να οργίζεται, αλλά να τείνει ευήκοον ους και στα σενάρια ότι οι καταστροφικές φωτιές του καλοκαιριού υπήρξαν έγκλημα προμελέτης, σχετιζόμενες και με τη χάραξη της περίφημης υπό κατασκευή «Ιονίας οδού».
Η αίσθηση, πάντως, είναι πως κάποιοι απεργάζονται τη μελλοντική «αξιοποίηση» της περιοχής, ερήμην των κατοίκων, με αποκλειστικό γνώμονα την εκμετάλλευση της καταστροφής και το κέρδος. Οι κάτοικοι, με το μόνο όπλο που διαθέτουν, τη φωνή τους, διαμαρτύρονται και έχουν ήδη συγκεντρώσει 117.000 υπογραφές υπέρ της προστασίας των δασών. Φιλοδοξούν να τις κάνουν 2.000.000 και να υποβάλουν σχετική αίτηση στη Βουλή, το Ευρωκοινοβούλιο και τον ΟΗΕ.
Όποιοι ενδιαφέρονται για περισσότερες πληροφορίες όσον αφορά τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία δεν έχουν παρά να απευθύνουν στην ηλεκτρονική διεύθυνση: www.petitiononline.com/forestgr/