Τη λαϊκή δυσαρέσκεια που προκαλούν οι τελευταίες εξελίξεις θέλει να καρπωθεί το ΚΚΕ

Εδώ και καιρό βρίσκεται σε εξέλιξη μια μεγάλη εξόρμηση των στελεχών του κόμματος σε όλη την Ελλάδα και στις διάφορες συγκεντρώσεις που γίνονται αναλύεται η «πολιτική πρόταση του ΚΚΕ μέχρι και το επίπεδο της εξουσίας». Η πρόταση αυτή φθάνει μέχρι και το επίπεδο της διακυβέρνησης και βέβαια τα στελέχη του ΚΚΕ δεν πετάνε στα σύννεφα και δεν θεωρούν ότι κάτι τέτοιο θα γίνει σύντομα ή με συνεργασίες με τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα.

Η πολιτική ανάλυση που κάνουν τα στελέχη του Περισσού λέει ότι δεν αρκεί από το κόμμα η παρουσίαση κάποιων προωθημένων έστω αιτημάτων για τα καθημερινά προβλήματα του λαού, αλλά πρέπει, έστω και προοπτικά, να παρουσιάζεται στους ψηφοφόρους η λύση που προτείνει το ΚΚΕ για την διακυβέρνηση της χώρας. Άλλωστε μια τέτοια τακτική -λένε στελέχη του- θα διαφοροποιεί το ΚΚΕ από τον ΣΥΝ, για τον οποίο εκτιμούν ότι με τη «εναλλακτική πρόταση εξουσίας» που παρουσίασε ο Α. Αλαβάνος κλείνει φανερά ή κρυφά το μάτι προς το ΠΑΣΟΚ.

Στο ΚΚΕ εκτιμούν ότι η λαϊκή δυσαρέσκεια κατά του δικομματισμού αγκαλιάζει πλέον ευρύτερα τμήματα του λαού και γι’ αυτόν τον λόγο το κατεστημένο δοκιμάζει σενάρια για ένα νέο πολιτικό σκηνικό. Με βάση αυτά τα σενάρια, πιθανόν να συμβούν αλλαγές στα υπάρχοντα ηγετικά πρόσωπα, ακόμα και εάν πρόκειται να γίνει διάσπαση σε ορισμένα κόμματα.

Απέναντι σ’ αυτές τις κινήσεις, στις οποίες, όπως λένε στον Περισσό, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να συμπράξουν, το ΚΚΕ θεωρεί ότι μπορεί να ξεχωρίσει μόνο εάν προβάλει ολοκληρωμένα την πολιτική του πρόταση. Τα στελέχη του εκτιμούν ότι θα ξεχωρίσει «η ήρα από το στάρι» και θα φανεί ποιος πραγματικά αντιπολιτεύεται το σημερινό σύστημα και ποιος θέλει να πάρει ένα κομμάτι από την πίτα της σημερινής εξουσίας, όπως ο ΣΥΝ.

Η πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ δεν περιλαμβάνει κάποιας μορφής σύμπραξη με το ΠΑΣΟΚ ή τον ΣΥΝ, αλλά πάει πιο βαθιά. Πρέπει, τονίζουν στελέχη του, να δημιουργηθεί ένα μεγάλο λαϊκό μέτωπο κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων που θα μπορεί με τη δύναμή του και μέσα από μαζικές δημοκρατικές συλλογικές διαδικασίες βάσης να θέσει επί τάπητος το πραγματικό πολιτικό πρόβλημα της χώρας που δεν είναι άλλο από την «αναγκαιότητα της λαϊκής εξουσίας».

Με βάση αυτήν την ανάλυση το ΚΚΕ θεωρεί ότι διαφοροποιείται από την πρόταση διακυβέρνησης του ΣΥΝ, για τον οποίο εκτιμούν ότι δεν κάνει κριτική στη γενική πολιτική κατεύθυνση, αλλά στον τρόπο διαχείρισης του σημερινού συστήματος. Εκτιμούν ότι ο ΣΥΝ κινείται στον αστερισμό της «κεντροαριστερής διακυβέρνησης» σε συμμαχία με το ΠΑΣΟΚ, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει εξελίξεις σε «φιλολαϊκή κατεύθυνση». Επικαλούνται δε την εμπειρία της Ευρώπης, όπου όλες οι εναλλακτικές προτάσεις της εκσυγχρονιστικής και ανανεωτικής αριστεράς (Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία) κατέληξαν όχι μόνο σε φιάσκο αλλά σε ενδυνάμωση των αντιδραστικών αλλαγών σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Με νόημα δε υπογραμμίζουν ότι τέτοιες κεντροαριστερές απόπειρες διέλυσαν όχι μόνο το συνδικαλιστικό κίνημα των χωρών αυτών αλλά αδυνάτισαν έως εξαφάνισης πανίσχυρα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα, όπως το Ιταλικό και το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα.