Στο χείλος του γκρεμού κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ

Η ταυτόχρονη κρίση των δύο κομμάτων απειλεί το σύστημα με αδιέξοδο.

Σε εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση έχει περιέλθει η κυβέρνηση Καραμανλή, μετά και την τελευταία περιπέτεια με τον βουλευτή της Κώστα Κουκοδήμο, ο οποίος ανεξαρτητοποιήθηκε υπό το βάρος κατηγοριών που απηύθυνε εναντίον του ο… «φίλος» του, κατά δήλωσή του, Μάκης Τριανταφυλλόπουλος. Τώρα έμειναν στην κυβέρνηση της ΝΔ 151 βουλευτές, εκ των οποίων οι δύο είναι Μητσοτάκηδες, η Ντόρα και ο Κυριάκος! Ούτε ψύλλος στον κόρφο του Καραμανλή!

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο μαθηματικό. Είναι πάνω απ’ όλα πολιτικό. Το σοβαρότερο ζήτημα έγκειται στο ότι η κυβέρνηση εμφανίζει σημάδια τρομερής φθοράς – και δεν έχουν περάσει ούτε πέντε μήνες από τότε που κέρδισε τις εκλογές! Πώς θα κυβερνήσει τέσσερα ολόκληρα χρόνια, ή έστω τρία – τριάμισι, υπ’ αυτούς τους όρους; Ας μη γελιόμαστε, αυτό είναι αδύνατον, αν δεν αλλάξει ριζικά το κλίμα.

Οι χειρισμοί του Μεγάρου Μαξίμου δεν πείθουν καθόλου ότι έχει την ικανότητα να το κάνει. Πηδάει από το μπαλκόνι ο Ζαχόπουλος και το Μέγαρο Μαξίμου διαχειρίζεται με τόσο τραγικά ανεπαρκή τρόπο την υπόθεση, ώστε παραλίγο να… πετάξουν μόνοι τους από το «μπαλκόνι» τον Γιάννη Ανδριανό στο προαύλιο του Κορυδαλλού!

Τσακώνονται ο Θέμος με τον Μάκη αν, σε ποιον και πόσα λεφτά θα πουλήσουν το «Πρώτο Θέμα», και το αποτέλεσμα είναι να… χάνει η ΝΔ έναν υπερπολύτιμο για την αυτοδυναμία της βουλευτή, τον Κουκοδήμο! Αυτό προδίδει κραυγαλέα πολιτική ανεπάρκεια.

Οι πάντες αντιλαμβάνονται ότι θα ήταν υπέροχο για την κυβέρνηση να κλείσει το «Πρώτο Θέμα» ή να το πάρει υπό την επιρροή της μέσω της αγοράς του από κάποιον δεξιό επιχειρηματία, αλλά υπάρχουν πολύ σοβαρότερα πράγματα από αυτό για την κυβέρνηση.

Καλά θα κάνουν στο Μαξίμου να μάθουν να ιεραρχούν με πολύ μεγαλύτερη σοβαρότητα τους πολιτικούς στόχους τους και όχι με προσωπικά κριτήρια εμπάθειας, πείσματος κ.λπ.

Ανεξαρτητοποιήσεις και εξαγορές βουλευτών

Έτσι που τα κατάφερε η κυβέρνηση, τώρα έχει μόνο οριακή αυτοδυναμία. Όσο κι αν η ανεξαρτητοποίηση του Κ. Κουκοδήμου μπορεί να είναι συμφωνημένη, ώστε όποια παράνομη πράξη ή σοβαρό λάθος του βουλευτή να μη φορτώνεται αυτόματα στη ΝΔ, ενώ παράλληλα ο Κ. Κουκοδήμος να ψηφίζει τα νομοσχέδια του κυβερνώντος κόμματος, η ανεξαρτητοποίηση δεν παύει να αποτελεί επικίνδυνη και ανασφαλή κατάσταση, ακόμη κι αν είναι «σικέ».

Η πικρία του ανεξαρτητοποιημένου με το ζόρι βουλευτή, ίσως το αίσθημα αδικίας σε βάρος του ενδέχεται σε σύντομο χρονικό διάστημα να οδηγήσουν σε απόσπασή του από την προσκόλληση και την πειθαρχία στη γραμμή της ΝΔ.

Φυσικά, ο ίδιος υπογραμμίζει στην επιστολή του προς τον πρόεδρο της Βουλής ότι ανεξαρτητοποιείται για να προφυλάξει τη ΝΔ, «την πολιτική παράταξη στην οποία με υπερηφάνεια ανήκω… και της οποίας τις πολιτικές επιλογές αταλάντευτα θα εξακολουθήσω να στηρίζω», αλλά η ζωή έχει δείξει πολλές περιπτώσεις που τέτοιου είδους υποσχέσεις δεν κρατούνται μετά από κάποιο διάστημα.

Το κακό για τη ΝΔ είναι ότι επιχειρεί να αντιμετωπίσει αυτόν τον κίνδυνο με φάρμακο χειρότερο από την αρρώστια. Αυτή η υπόθεση με το ενδεχόμενο καθαίρεσης του βουλευτή του ΛΑΟΣ Κ. Αϊβαλιώτη από το Εκλογοδικείο, ώστε την έδρα του να την καταλάβει η περιβόητη Αναστασία Αθήνη, πρώτη επιλαχούσα, η οποία είχε… αποστατήσει από τον ΛΑΟΣ προκαταβολικά (!) για να στηρίξει τη ΝΔ, είναι προϊόν πολιτικά ανόητου εγκεφάλου.

Προς… «κυβέρνηση Αθήνη»;

Προφανώς δεν αντιλαμβάνονται στο Μέγαρο Μαξίμου ότι αποτελεί έσχατη κατάπτωση για τη χώρα να κυβερνάται από έναν πρωθυπουργό ο οποίος θα ηγείται της Ελλάδας και του λαού μας ή θα ανατρέπεται ανάλογα με τα κέφια μιας κυρίας η οποία έγινε γνωστή στο πανελλήνιο και εισήλθε στην πολιτική με μοναδικό «έργο» το περιβόητο χαστούκι που έδωσε στη Δήμητρα Λιάνη τον Οκτώβριο του 1997, κατά την παρουσίαση του βιβλίου της τελευταίας για τον Ανδρέα Παπανδρέου στη Στοά του Βιβλίου.

Σοβαρά δηλαδή σκέπτονται στο Μέγαρο Μαξίμου να οδηγήσουν τη χώρα σε… «κυβέρνηση Αθήνη» ή έστω σε «συγκυβέρνηση Καραμανλή – Αθήνη»; Θα τολμήσουν πραγματικά να εμφανιστούν ενώπιον του ελληνικού λαού στις επόμενες εκλογές μετά από κάτι τέτοιο; Δεν μπορούμε ούτε να διανοηθούμε τέτοιον εξευτελισμό της πολιτικής.

Είναι εμφανές ότι οι «πολιτικοί γιάπηδες της πεντάρας», από τους οποίους περιστοιχίζεται ο πρωθυπουργός, αδυνατούν να σκεφτούν, καθώς υπερβαίνει τις διανοητικές τους ικανότητες, ότι στις κοινοβουλευτικά ανίσχυρες κυβερνήσεις, όπως η σημερινή της ΝΔ, τη μοναδική οδό σωτηρίας την προσφέρει η αύξηση του κύρους της κυβέρνησης στον λαό και όχι οι εξαγορές βουλευτών άλλων κομμάτων ή ο πάσης φύσεως δελεασμός τους για να στηρίξουν την κυβέρνηση.

Και ο Μητσοτάκης προσεταιρίστηκε τον Κατσίκη της ΔΗΑΝΑ για να κυβερνήσει. Μήπως σώθηκε; Από τη στιγμή που η πολιτική του Μητσοτάκη δεν γινόταν αποδεκτή από τον λαό, όχι ένας αλλά… κοπάδια ολόκληρα από Κατσίκηδες δεν μπορούσαν να τον σώσουν: Στις επόμενες εκλογές καταποντίστηκε και από 47% που είχε βρέθηκε στον πάτο του 39% και το κόμμα του χρειάστηκε 11 ολόκληρα χρόνια για να ξαναδεί κυβέρνηση!

Γεώργιος ο… Βενιζελοκτόνος!

Η κυβέρνηση έχει ακόμη ελπίδα να ανακάμψει, καθώς στο ΠΑΣΟΚ φροντίζουν να σφάζονται ακόμη περισσότερο μεταξύ τους και να βυθίζονται όλο και πιο βαθιά από πλευράς εκλογικής απήχησης, αντί να εκμεταλλεύονται την ευκαιρία να πάρουν κεφάλι έναντι της ΝΔ. Οι δημοσιογράφοι έχουν βαρεθεί να κηρύσσεται κάθε τόσο «κόκκινος συναγερμός» για διάσπαση του ΠΑΣΟΚ από στιγμή σε στιγμή.

Τελικά, συνειδητοποιήσαμε και χωνέψαμε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου φιλοδοξεί να μείνει στην ιστορία όχι τόσο ως πρωθυπουργός της χώρας, αλλά ως… «Γεώργιος ο Βενιζελοκτόνος»! Του αρκεί να φάει τους «Βενιζελικούς» του κόμματος και να πετάξει τον ίδιον τον Βαγγέλη Βενιζέλο έξω από το ΠΑΣΟΚ και ας κυβερνάει δέκα χρόνια ακόμη η Δεξιά!

Η αλήθεια είναι πάντως πως έχει βρει τον τρόπο και τον χτυπάει κάτω σαν χταπόδι τον Βενιζέλο. Την Τρίτη του κατάφερε ένα καίριο χτύπημα, καθώς μετά το τελεσίγραφο που του είχε επιδώσει κατά τη συνάντησή τους, ο Βαγγέλης υποχρεώθηκε να βάλει την ουρά στα σκέλια και να καλέσει γραπτώς τους κορυφαίους συνεργάτες του να μη φτιάξουν ούτε καν τον περιβόητο «Όμιλο Προβληματισμού», παρόλο που ήδη υπάρχουν κάμποσοι τέτοιοι όμιλοι μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Μόνο στον Βενιζέλο απαγορεύονται!

Δεν πήρε το μάθημα

Αυτά παθαίνει πάντως όποιος δεν έχει αίσθηση των πολιτικών συσχετισμών ή είναι τόσο υπερόπτης, ώστε τα παθήματα δεν του γίνονται μαθήματα.

Ήταν απολύτως λανθασμένη η επιλογή του Β. Βενιζέλου να προκαλέσει μια συγκρουσιακή συνάντηση με τον Γ. Παπανδρέου, χωρίς να είναι πολιτικά πανέτοιμος και για τις δύο εκδοχές: είτε να υποχωρήσει ο Γ. Παπανδρέου στο δίκαιο έτσι κι αλλιώς αίτημα του Βενιζέλου είτε να το αρνηθεί τελεσιγραφικά. Λόγω ακριβώς της δεύτερης πιθανότητας, η οποία και επιβεβαιώθηκε στην πράξη, ζητάει κανείς τη συνάντηση μόνο αν είναι έτοιμος να προχωρήσει και στη διάσπαση σε περίπτωση προκλητικής άρνησης όπως αυτή που εισέπραξε.

Αν μέσα στις προθέσεις του Βενιζέλου δεν είναι η διάσπαση -η οποία δεν ήταν, φυσικά, και θα αποτελούσε μοιραίο σφάλμα να ήταν- τότε δεν έπρεπε να ζητήσει τη συνάντηση.

Τη ζήτησε και το πλήρωσε ακριβά, υφιστάμενος μια ακόμη εσωκομματική ήττα που τον «κόντυνε» πολύ, πάρα πολύ.

Θα έπρεπε να έχει συνειδητοποιήσει μετά την ήττα του στις εσωκομματικές εκλογές για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ τον Νοέμβριο ότι του είναι αδύνατον να αναρριχηθεί στην εξουσία του κόμματος ανατρέποντας τον Γ. Παπανδρέου.

Έχει μόνο δύο επιλογές, επώδυνες και οι δύο. Η πρώτη είναι ότι θα υποταχθεί πλήρως στον Γ. Παπανδρέου, όπως έχει κάνει η Ντόρα στον Καραμανλή εδώ και καμιά δεκαετία, και θα περιμένει υπομονετικά, όσα χρόνια κι αν χρειαστούν, τη φθορά του Γ. Παπανδρέου σε τέτοιο βαθμό, ώστε να υποχρεωθεί να παραιτηθεί μόνος του θέλοντας και μη όπως έκανε ο Σημίτης.

Η δεύτερη επιλογή, αν έχει τις δυνάμεις και την υποστήριξη από βουλευτές και στελέχη (που σε καμία περίπτωση δεν την έχει), να προχωρήσει σε σύγκρουση με τον Γιώργο και διάσπαση για να ιδρύσει δικό του κόμμα, όταν κρίνει ότι είναι ευνοϊκές οι συνθήκες.

Ακολουθώντας ενδιάμεση γραμμή παίρνει απλώς κόσμο στον λαιμό του, δεν κάνει τίποτα και σε λίγο δεν θα του έχει μείνει κανένας…

Φαρσοκωμωδία οι εκλογές

Δεν φτάνει που ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν μαύρα χάλια, υπάρχουν και κάποιοι κύκλοι που εισηγούνται όλο και πιο φωναχτά πλέον τη διενέργεια… πρόωρων εκλογών τώρα, πέντε μήνες μετά τις προηγούμενες!

Μα δεν υπάρχει μεγαλύτερη και πιο κραυγαλέα ομολογία αποτυχίας της κυβέρνησης από τη διενέργεια νέων εκλογών, στις οποίες μάλιστα όλη η Ελλάδα είναι βέβαιη πως το ποσοστό της ΝΔ θα πέσει τόσο, που θα είναι αδύνατον να πάρει αυτοδυναμία. Οπότε θα πρέπει να κάνει αμέσως, «καπάκι», κι άλλες εκλογές με τον νόμο Παυλόπουλου, οπότε πιθανότατα θα πέσει κι άλλο λίγο και δεν θα έχει αυτοδυναμία ούτε στις τρίτες εκλογές!

Οι άσχετοι που εισηγούνται αυτές τις ανοησίες (όχι οι πονηροί που το εισηγούνται υποβολιμαία για να απαλλαγούν από τον Καραμανλή) προφανώς αγνοούν ότι αλλεπάλληλες εκλογές προκαλεί ένα κόμμα που βρίσκεται σε άνοδο (όπως, π.χ., η ΝΔ το 1989-’90) και ποτέ ένα κόμμα που βρίσκεται σε πτώση, όπως η ΝΔ σήμερα.

Πουθενά στον κόσμο δεν έχει κερδίσει τέτοιου είδους εκλογές ένα κόμμα που βρίσκεται σε πτώση – και φυσικά δεν πρόκειται να πρωτοτυπήσει η ΝΔ.

Ας στραφούν, λοιπόν, προς την αποκατάσταση σχέσεως με τον λαό πρώτα και, αν το πετύχουν δουλεύοντας σκληρά προς αυτή την κατεύθυνση, ας σκεφτούν και τις εκλογές μετά από δυο – τρία χρόνια.