Σοβαρές απειλές για τη «θωρακισμένη» οικονομία μας

Αν η «υπόθεση Ζαχόπουλου» είναι μια τρανή απόδειξη της σήψης του πολιτικού συστήματος και των προεκτάσεών του και από την άποψη αυτή ενδιαφέρει τον λαό και προβάλλεται μέχρι κορεσμού από τα κανάλια, δεν βλέπουμε καμία δικαιολογία γιατί να μονοπωλήσει και το ενδιαφέρον της κυβέρνησης. Για την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης αυτής υπάρχει και αρκεί η Δικαιοσύνη. Δεν χρειάζονται οι «Εισαγγελείς των καναλιών» και οι «εμβριθείς αναλυτές» που κάθε βράδυ επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια σαν τάχα «νέες αποκαλύψεις» για την υπόθεση αυτή, ούτε και η κυβέρνηση έπρεπε να σταματήσει τις προσπάθειες για την επίλυση των τόσων προβλημάτων που μας απασχολούν και είναι βασικά για την καθημερινότητα του Έλληνα. Μέσα στη γενική κυβερνητική απραξία του τελευταίου διμήνου βλέπουμε να σκοντάφτει και η οικονομία μας με όλα τα προβλήματα και τις απειλές που την περιζώνουν. Εκτός εάν η κυβέρνηση και ειδικά ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών πραγματικά έχουν πιστέψει ότι η ελληνική οικονομία είναι θωρακισμένη όπως μας είπε ο κ. Αλογοσκούφης προ ημερών, και συνεπώς όλα πάνε καλά και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα ή απειλή.

Προσωπικά ανησυχούμε. Και αυτές τις ανησυχίες θα θέλαμε να παρουσιάσουμε σήμερα, με την ελπίδα ότι η κυβέρνηση κάποια φροντίδα θα δείξει και για τα συμβαίνοντα στην οικονομία και στην αγορά. Θα ξεκινήσουμε από την αγορά, που με τη δραστηριότητα των «αγαθοποιών δυνάμεων» που τη διαφεντεύουν έχει καταστεί ο εφιάλτης του έλληνα χαμηλοεισοδηματία. Ο αρμόδιος για θέματα αγοράς υπουργός Ανάπτυξης κ. Φώλιας γνωρίζει τι συμβαίνει στην αγορά; Έχει σκεφθεί πώς τα βγάζει πέρα ο Έλληνας με το εισόδημα των 800 ή και 1.000 ευρώ μηνιαίως; Μήπως επαναπαύεται από το ύψος του πληθωρισμού, που κάθε μήνα δίνει στη δημοσιότητα η Στατιστική Υπηρεσία, και θεωρεί ότι η αγορά είναι υπό έλεγχο; Πού είναι τα μέτρα ελέγχου της αγοράς σε επίπεδο ποιότητας και τιμών; Πού είναι τα μέτρα προστασίας του καταναλωτή; Αν στο υπουργείο Ανάπτυξης νομίζουν ότι ο πληθωρισμός ανέβηκε μόνο κατά 3,5%, είναι γελασμένοι. Σήμερα ο αγωνιζόμενος για την επιβίωσή του Έλληνας των 800 ευρώ ψάχνει στην αγορά για ευκαιρίες. Για να αξιοποιήσει όσο το δυνατόν καλύτερα το ανεπαρκές εισόδημά του, ψάχνει να βρει φτηνά ρούχα στα γιαπωνέζικα μαγαζιά, στις λαϊκές και στις αποθήκες που πουλάνε στοκαρίσματα. Ψάχνει να βρει τις πιο συμφέρουσες σε επιτόκιο και όρους πιστωτικές κάρτες για να αγοράζει με δόσεις. Εκσυγχρονισμός του συστήματος αγορών με το κατοχικό τεφτέρι. Ακόμη άρχισαν να λειτουργούν και μαγαζιά που πουλάνε μεταχειρισμένα ή μεταποιημένα ρούχα! Αλήθεια, ρώτησε ποτέ κανένας αρμόδιος πώς ζεσταίνεται ο φτωχός μεροκαματιάρης ή ο χαμηλοσυνταξιούχος του ΙΚΑ ή του Δημοσίου; Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς πόσοι συνταξιούχοι ξυλοκοπούνται από τα άνεργα παιδιά τους, για να τους πάρουν τη σύνταξη; Εξευτελιστική ή άγρια συμπεριφορά για να εξασφαλιστεί ο επιούσιος από τους καταφρονεμένους του συστήματος. Δεν ερεύνησε ποτέ κανένας αρμόδιος το φαινόμενο που μόνον στην ελληνική αγορά παρατηρείται να παραμένουν μόνιμα οι αυξήσεις των τιμών των προϊόντων και των υπηρεσιών που προκαλούνται από πρόσκαιρα γεγονότα; Για παράδειγμα αναφέρουμε ότι οι αυξήσεις της τιμής του πετρελαίου συμπαρασύρουν προς τα πάνω και τις τιμές ορισμένων αγαθών και υπηρεσιών. Όταν οι τιμές του πετρελαίου υποχωρούν, οι αυξημένες τιμές των αγαθών παραμένουν στο ύψος τους. Πού είναι οι κοστολογικοί έλεγχοι του υπουργείου Ανάπτυξης; Πού είναι τα πρόστιμα στους παραβάτες; Πού είναι οι θεσμοθετημένοι κανόνες προστασίας του καταναλωτή; Πώς προστατεύεται ο καταναλωτής από τα παραποιημένα προϊόντα; Από τα τρόφιμα που έχει λήξει η ημερομηνία ανάλωσής τους και κυκλοφορούν με νέα ημερομηνία; Από τα «βαφτισμένα» σαν βιολογικά τρόφιμα που πουλιούνται ακόμη και στις λαϊκές αγορές; Φυσικά χωρίς να είναι καθόλου βιολογικά, έχουν όμως τιμές υψηλότατες (αισχροκέρδεια). Από τα «βαφτισμένα» σαν ελληνικά ξένα εισαγόμενα προϊόντα συνήθως κατώτατης ποιότητας; Από τα μολυσμένα με ακατάλληλα φυτοφάρμακα (συνήθως καρκινογόνα) προϊόντα, που μας τα επιστρέφουν οι πελάτες μας του εξωτερικού σαν απαράδεκτα; Πού είναι, κύριε Αλογοσκούφη, η θωράκιση της οικονομίας μας;

Αυτή η συμπεριφορά των δυνάμεων της αγοράς και με τη βοήθεια της σχεδόν μονοπωλιακής δόμησής της είναι τεράστια απειλή για την οικονομία. Εξοντώνει τα νοικοκυριά και αυξάνει τη φτώχεια, επιβαρύνει τον πληθωρισμό και το παραγωγικό κόστος των προϊόντων μας, μειώνει την ανταγωνιστικότητα και περιορίζει τις εξαγωγές. Το 2007 οι εξαγωγές μας προς τρίτες χώρες (χώρες εκτός ΕΕ) υποχώρησαν κατά 24%, συνεπεία της μειωμένης ανταγωνιστικότητας και της ανατίμησης του ευρώ. Πού είναι η θωράκιση της οικονομίας απέναντι στις καταστάσεις αυτές; Μπορεί η Ελλάδα να διορθώσει την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων μας με όπλο την άσκηση νομισματικής πολιτικής; Όχι βέβαια. Αυτό είναι στην αρμοδιότητα του ιερατείου της ΟΝΕ πλέον. Εδώ είναι που έχουμε απογυμνωθεί εντελώς. Όχι χωρίς θώρακα, αλλά ούτε φανελάκι δεν διαθέτουμε.

Ο δανεισμός των νοικοκυριών, που τροφοδοτεί την κατανάλωση, εμφανίζει σημάδια επιβράδυνσης. Και παράλληλα αυξάνεται ο κίνδυνος πολλά νοικοκυριά να παρουσιάσουν αδυναμία εξυπηρέτησης των δανείων τους. Γιατί η κυβέρνηση δεν προβληματίζεται και δεν λαμβάνει μέτρα πριν σκάσει η «φούσκα» αυτή; Θα παραμείνει αδρανής και θα πάρει μέτρα όταν δημιουργηθεί το πρόβλημα; Στην οικονομία παίζει σημαντικό ρόλο η πρόβλεψη και ο έλεγχος των εξελίξεων. Έχει άραγε αντιληφθεί το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ότι πλησιάζει η αύξηση των επιτοκίων χορηγήσεων από τις τράπεζες, καθώς αυξάνονται τα επιτόκια στη διατραπεζική αγορά και τι επιπτώσεις θα έχει το γεγονός αυτό για την οικονομία μας γενικότερα;

Η εξάρτηση της ελληνικής οικονομίας από το πετρέλαιο είναι αρκετά υψηλή, κατά πολύ υψηλότερη από τις άλλες οικονομίες της Ευρωζώνης. Έχουμε μεγάλη καθυστέρηση στην αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Έτσι, οι ενεργειακές ανάγκες της οικονομίας μας καλύπτονται κατά ποσοστό 70% περίπου με ανάλωση πετρελαίου. Στον προϋπολογισμό του 2008 οι δαπάνες του κράτους για προμήθεια ενέργειας έχουν υπολογιστεί με την πρόβλεψη ότι η μέση τιμή πετρελαίου θα διαμορφωθεί στα 78 δολάρια/βαρέλι. Τώρα οι τιμές του πετρελαίου κινούνται 15-18 δολάρια το βαρέλι παραπάνω, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα δημόσια οικονομικά, αλλά και για τη διαμόρφωση του παραγωγικού κόστους των προϊόντων μας. Γιατί η κυβέρνηση δεν δείχνει ζήλο για την κατασκευή των υποδομών που απαιτούνται για την αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας; Τι άραγε περιμένουν οι κύριοι Αλογοσκούφης και Φώλιας για να βοηθήσουν στην εντατικοποίηση των σχετικών έργων; Το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ) γιατί δεν αξιοποιείται όσο πρέπει από την κυβέρνηση; Απλώς το έχουμε για να δικαιολογούμε το τάχα ενδιαφέρον των κυβερνήσεων, όπως συμβαίνει και με πολλά άλλα χρήσιμα κρατικά Όργανα ή Υπηρεσίες που έχουν αδρανοποιηθεί, ενώ στοιχίζουν πανάκριβα στον κρατικό προϋπολογισμό.

Η οικοδομική δραστηριότητα παρουσιάζεται φθίνουσα, καθώς η έκδοση αδειών για την ανέγερση νέων οικοδομών άρχισε να μειώνεται συνεχώς από τον Ιούλιο του 2006 και μέχρι τώρα. Ο περιορισμός της οικοδομής έχει αρνητικές επιπτώσεις σε πολλούς κλάδους της οικονομίας μας και στην ανεργία. Η οικοδομική δραστηριότητα είναι βασικό εργαλείο ανάπτυξης, καθώς κινεί αρκετούς συναφείς παραγωγικούς κλάδους. Ο περιορισμός της σημαίνει λιγότερες επενδύσεις και μικρότερο ρυθμό ανάπτυξης τουλάχιστον για το 2008. Τι μέτρα λαμβάνει το κράτος για να τονώσει την οικοδομική δραστηριότητα; Λαμβάνει μέτρα υπερφορολόγησης της οικοδομής, που επιταχύνουν τη συρρίκνωσή της, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Ο προϋπολογισμός θέλει έσοδα για να συντηρεί το σπάταλο κράτος. Τέτοια συμπεριφορά είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι συνιστά συνετή οικονομική πολιτική, κ. Αλογοσκούφη; Απάντηση δεν περιμένουμε.

Η ατμομηχανή της ανάπτυξης, οι ιδιωτικές επενδύσεις στην πραγματική οικονομία, που έχουν ενταχθεί στον αναπτυξιακό νόμο, φτάνουν στα 9 δισ. ευρώ περίπου. Γύρω στα 3,5 δισ. υπολογίζεται η προβλεπόμενη από τον αναπτυξιακό νόμο κρατική επιχορήγηση. Το καίριο ερώτημα είναι πόσες από τις επενδύσεις αυτές θα υλοποιηθούν, δεδομένου ότι προχωρούν με ρυθμούς απαράδεκτους; Μέχρι το τέλος του 2007 είχαν εκταμιευτεί με βάση τον αναπτυξιακό νόμο μόνο 300 εκατ. ευρώ. Επομένως δεν μπορούμε να μιλάμε για ουσιώδη συνεισφορά των επενδύσεων στην αναπτυξιακή προσπάθεια. Περνάμε περίοδο αποεπένδυσης, που σημαίνει ότι η παραγωγική μας μηχανή δεν ανανεώνεται και ελάχιστες νέες μονάδες αποκτά.

Κάτω από τις συνθήκες αυτές, οι προσδοκίες του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών για ρυθμό ανάπτυξης 4% κατά το 2008 είναι λίαν επιεικώς υπεραισιόδοξες και έξω από την πραγματικότητα. Η κυβέρνηση πρέπει να είναι ευχαριστημένη εάν ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ σε σταθερές τιμές φτάσει στο 3,5%. Ας αφήσουν λοιπόν οι οικονομικοί υπουργοί τις μεγαλοστομίες περί θωρακισμού της οικονομίας μας κ.λπ. και ας κοιτάξουν να θεραπεύσουν όσες από τις παραπάνω πληγές είναι επιδεκτικές θεραπείας. Αρκετά με την υπόθεση Ζαχόπουλου. Υπάρχουν και σοβαρότερα θέματα που δεν μπορούν να περιμένουν. Έφτασαν στον κόκκινο!