ΚΑΗΚΕ Ο ΒΕΝΙΖΈΛΟΣ!

Φοβήθηκαν να βγουν απ’ το μαντρί

Άλλωστε η παροιμία που λέει «έξω από το μαντρί σε τρώει ο λύκος» αποδείχθηκε για άλλη μια φορά σωστή.

Κάτι τέτοιο όμως δεν φαίνεται να το υιοθετούν άλλοι συνεργάτες του Βενιζέλου: «Το “ρεύμα” πιστεύει ότι πρέπει να υπάρχει δικομματικό σύστημα και τάσσεται υπέρ των ισχυρών πολυσυλλεκτικών μεγάλων κομμάτων. Η λογική του μαντριού δεν ισχύει στις ημέρες μας. Και απόδειξη αυτού είναι η έξοδος του Καρατζαφέρη από τη ΝΔ, που όχι μόνο δεν τον έφαγε ο λύκος, αλλά κοντεύει να φάει ο ίδιος τα… πρόβατα».

Τα δημοσιεύματα του Τύπου της προηγούμενης Κυριακής, με βουλευτές που εμφανιζόντουσαν έτοιμοι για όλα, θορύβησε τα στελέχη της βάσης και πίεσαν τους βουλευτές τους να μην προχωρήσουν στο απονενοημένο διάβημά τους. Πρώτες αντέδρασαν και γύρισαν την πλάτη στον Βενιζέλο, για να ακολουθήσουν στη συνέχεια και οι υπόλοιποι λόγω της πίεσης που υφίστανται, ήταν η Σούλα Μερεντίτη στα Τρίκαλα, και η Ελπίδα Τσουρή στη Χίο, που με δημόσιες ανακοινώσεις τους υπερασπίστηκαν την ενότητα του ΠΑΣΟΚ, διαβεβαιώνοντας ότι δεν πρόκειται να αποχωρήσουν. Μετά τις δύο αυτές βουλευτίνες, στο παρασκήνιο έγιναν πολλά.

Η ρετσινιά του αποστάτη

Ο Βενιζέλος φοβήθηκε κυρίως την απειλή του Καραμανλή για πρόωρες εκλογές. Άλλο να φεύγεις από το ΠΑΣΟΚ σε μια περίοδο διαφωνιών πολιτικών (που τέτοιες δεν υπήρχαν), άλλο να διαγράφεσαι από το κόμμα και εντελώς διαφορετικό να εγκαταλείπεις το σκάφος ενώ η χώρα οδεύει σε πρόωρες εκλογές. Φαντάζεστε τι θα γινόταν σε μια τέτοια περίπτωση. Όσοι τον ακολουθούσαν δεν θα έβρισκαν ούτε την ψήφο τους. Και όχι μόνο. Ο πολιτικός τους θάνατος θα ήταν βέβαιος. Μόνο ο Μητσοτάκης κατάφερε και επέζησε πολιτικά από την αποστασία του ’65. Πόσω μάλλον που στη σημερινή εποχή, η πολιτική και οι κινήσεις των αρχηγών καθορίζονται κυρίως από τα μίντια…

Όλα αυτά μέτρησαν. Και σωστά. Έτσι πρέπει να κάνει ένας σύγχρονος πολιτικός. Να μετρά τα συν και τα πλην οποιασδήποτε κίνησης ή απόφασης πρέπει να λάβει. Και ο Βενιζέλος προκειμένου να στιγματιστεί με τη ρετσινιά του αποστάτη, προτίμησε να υποχωρήσει, να εμφανιστεί πολιτικά μειωμένος στην εκλογική του «πελατεία».

Η απόφαση ματαίωσης ελήφθη 4 ημέρες πριν από την ανακοίνωσή της

Η απόφαση του Βενιζέλου να ματαιώσει την ίδρυση ομίλου προβληματισμού ελήφθη, μετά από συνεννόηση με τον βουλευτή Ανδρέα Λοβέρδο, τρεις ημέρες μετά τη συνάντηση του Βενιζέλου με τον Γιώργο Παπανδρέου. Οι συζητήσεις στο εσωτερικό του «ρεύματος» ήταν πάμπολλες μέχρι ο Βενιζέλος να… εμπεδώσει στους βουλευτές του τα επιχειρήματά του και οπωσδήποτε να δείξει ότι δεν «κάηκε» ως στέλεχος για τις όποιες μελλοντικές εξελίξεις. Τους είπε μάλιστα, πριν λάβει την απόφαση για ματαίωση του ομίλου, ότι: «δική μου πιθανή διαγραφή δεν συνεπάγεται και δημιουργία νέου κόμματος. Η δική μας πολιτική παιδεία συνιστά όχι διασπάσεις κομμάτων, αλλά ισχυρά κόμματα που θέλουν να κυβερνήσουν με ισχυρές κυβερνήσεις».

Έριξε το «μπαλάκι» στον Βενιζέλο ο Παπανδρέου

Στο στρατόπεδο των Βενιζελικών, όταν κατάλαβαν ότι η απειλή Παπανδρέου στον Βενιζέλο ήταν κάτι σαν «casus belli» βρέθηκαν σε πολύ δύσκολη θέση. «Στις περιπτώσεις αυτές δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία. Η αιτία πολέμου ισχύει ως απειλή μόνο μία φορά, δεν υπάρχει δεύτερη και εφ’ όσον η δημιουργία ομίλου ήταν αιτία πολέμου με τον Παπανδρέου, ο Βενιζέλος έδωσε την απάντηση ότι θα αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ μόνο με δικαστικό επιμελητή, δηλαδή μόνο διά της επιβολής του νόμου».

Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, βάζοντας το μαχαίρι στο κόκαλο, στη συνάντησή του με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, πήρε το ρίσκο και έδειξε όλα τα χαρτιά του: «Αν θέλεις όμιλο Βαγγέλη, τότε προχώρα αύριο κιόλας με παραρτήματα και γραφεία σε όλη τη χώρα, αλλά με τη μόνη διαφορά ότι θα είναι εντός του ΠΑΣΟΚ ο όμιλος».

Κάτι τέτοιο ασφαλώς δεν το περίμενε ο Βενιζέλος, ξαφνιάστηκε από τη ζαριά του Παπανδρέου και όπως λένε συνεργάτες του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, στο σημείο αυτό, ο Βενιζέλος δεν απάντησε, μάσησε τα λόγια του δείχνοντας έτσι, κατά τους συνεργάτες του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, ότι ο πραγματικός σκοπός της ίδρυσης του ομίλου ήταν εντελώς άλλος: «κόμμα, μέσα στο κόμμα», όπως επιμένουν να λένε οι συνεργάτες του Γιώργου Παπανδρέου.

Αιχμές Παπανδρέου
για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα!

Στο επιτελείο του Παπανδρέου πάντως δεν θα ήθελαν επ’ ουδενί να εμφανιστεί ο πρώην υπουργός κατώτερος του Γιώργου Παπανδρέου και απαξιωμένος. Είναι αλήθεια αυτό, παρότι μερικοί συνεργάτες του γελούσαν ειρωνικά σε βάρος του διεκδικητή της ηγεσίας. Ωστόσο ήθελαν να ξεκαθαριστεί ότι η απόφαση του Βενιζέλου δεν οφείλεται στην προτεραιότητα που δίνει στην ενότητα του Κινήματος ο πρώην υπουργός, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, αλλά στην αποφασιστική κίνηση του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ. Αυτό γινόταν σαφές από την πρώτη στιγμή. Η συνάντηση με τον Βενιζέλο είναι αλήθεια ότι έγινε σε βαρύ κλίμα. Οι δύο άνδρες συζήτησαν, στη μιάμιση ώρα που έμειναν οι δύο τους, για όλα. Η ατμόσφαιρα βάρυνε ακόμη περισσότερο, όταν ο Παπανδρέου θέλησε να ξεκαθαρίσει, ενώπιος ενωπίω, τις φήμες που κυκλοφορούν για τα έργα και τις ημέρες του Βενιζέλου στην υπόθεση της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας και τον ρώτησε σχετικά, για να λάβει οργισμένη απάντηση από τον πρώην υπουργό Πολιτισμού: «Γιώργο, πρόσεξε. Εγώ ό,τι έκανα το έκανα στο φως της νομιμότητας. Και όσον αφορά τα διοικητικά θέματα, αρμόδιο ήταν το υπουργείο Μακεδονίας Θράκης (δεν είπε ονόματα υπουργών ο Βενιζέλος) και σε ό,τι αφορά τις χρηματοδοτήσεις των έργων υπεύθυνο ήταν το Υπουργείο Χωροταξίας και Περιβάλλοντος». Πάλι ο Βενιζέλος, σύμφωνα με την απάντηση που φέρεται να ήταν σε έντονο ύφος στον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, δεν είπε ονόματα, καθώς δεν ήταν εκείνη τη στιγμή διευκρινισμένο την περίοδο τη συγκεκριμένη ποιοι ήταν οι αντίστοιχοι υπουργοί. Ο Γιάννης Μαγκριώτης ή ο Φίλιππος Πετσάλνικος στο Μακεδονίας Θράκης, και στο ΥΠΕΧΩΔΕ η Βάσω Παπανδρέου ή ο Κ. Λαλιώτης.

Από την έρευνά μας, την περίοδο που αναφέρεται ο Βενιζέλος, υπουργός Μακεδονίας Θράκης ήταν ο κ. Πετσάλνικος το 1997 και λίγο μετά το 1998 τοποθετήθηκε ο κ. Μαγκριώτης. Στο υπουργείο Περιβάλλοντος την ίδια περίοδο υπουργός ήταν ο Κ. Λαλιώτης, που μετά τον διαδέχθηκε η Βάσω Παπανδρέου, καθώς ο Κ. Λαλιώτης έφυγε από το συγκεκριμένο υπουργείο στις 23 Οκτωβρίου 2001 και στον ανασχηματισμό της τότε κυβέρνησης ο κ. Λαλιώτης τοποθετήθηκε γραμματέας του ΠΑΣΟΚ (μέχρι τον Ιούλιο του 2003 οπότε και παραιτήθηκε).

Ο κ. Βενιζέλος δεν είπε ασφαλώς ονόματα στη συζήτηση αυτή, αλλά αρμόδιοι υπουργοί ήταν τότε οι ανωτέρω, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει και κάτι ιδιαίτερο.