Βυζάντιον

Νομίζετε ότι το πένθος επεβλήθη μόνο εις ένδειξη συντριβής από την απώλεια του μακαριστού Αρχιεπισκόπου; Όχι βέβαια. Ήταν η απαραίτητη νηστεία πριν ξεσαλώσουμε ξανά, πριν μας ποτίσουν DVD, πριν κοινωνήσουμε τον ιδρώτα από τα κορμιά των δύο εραστών!

Αν η στήλη συνεχίζεται από εδώ και κάτω, σημαίνει ότι το αρμόδιο παλικάρι στη σύνταξη δεν πάτησε το κουμπί και δεν με έχουν μαζέψει ακόμα. Εμπρός, λοιπόν, το πένθος ετελείωσε! Οι μακαριστοί με τους μακαριστούς και εμείς οι υπόλοιποι, μακάριοι σε βαθμό υπέρτατης μαστούρας, συνεχίζουμε την ένδοξη πορεία μας.

Όσοι με γνωρίζουν καλά, έτσι και με δουν να μπαίνω σε εκκλησία θα θεωρήσουν πως είναι πιθανότερο να πηγαίνω για να βουτήξω το παγκάρι παρά για να προσευχηθώ. Αυτό είναι ικανό για να περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζω τα θέματα της Εκκλησίας από αυτό το μετερίζι του έκπτωτου λόγου. Ακόμα και να έρθει τη νύχτα στον ύπνο μου ο μακαριστός, θα του πω ακριβώς τα ίδια με αυτά που έγραφα όταν ήταν ανάμεσά μας. Όμως αυτό που διαπιστώνω τώρα είναι ότι θα μου λείψει. Δεν θα μου λείψει ως λόγος, ούτε ως πνευματική διακονία. Θα μου λείψει ως παρουσία, ως τόνος φωνής, ως μια σταθερά της καθημερινότητάς μου. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να το εξηγήσω, αισθάνομαι πως έχασα κάτι που θεωρούσα δεδομένο. Είναι σαν να αλλάζει ξαφνικά μουσικό σήμα η «Αθλητική Κυριακή», σαν να φεύγει ο Χατζηνικολάου από το δελτίο ειδήσεων, λες και σταμάτησαν ξαφνικά να εκδίδονται εφημερίδες την Κυριακή. Αυτός ήταν ο Χριστόδουλος για μένα. Και τελικά λίγο πριν κλείσει την πόρτα ήθελα να του πω ότι θα ήθελα κάποτε να τον γνωρίσω, πως είναι στιγμές που γίνεται συμπαθής. Αλλά φυσικά δεν πρόλαβα.

••••

Μείναμε, λοιπόν, εμείς πίσω να παρακολουθούμε τη φαιδρότητα που τύλιξε το πένθος με τη φούξια κορδέλα της. Δευτέρα βράδυ στη ΝΕΤ και μετέδιδαν την αναστάσιμη λειτουργία από τον μακαριστό. Οι άνθρωποι δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο. Έκαναν αφιέρωμα ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που θα έκαναν και για τον Παβαρότι. Καλύτερα να έπαιζαν μια ταινία του Πρέκα. Δεν γίνεται άλλο. Ξυπνάς το πρωί αργά, βλέπεις την Τσαπανίδου με τα μαύρα και μέχρι να ανάψεις τσιγάρο νομίζεις ότι πέθανες και ταλαιπωρείσαι στην κόλαση, την πληρώνεις για όλα όσα έχεις γράψει για την Εκκλησία.

••••

Ομολογώ πως έχω χάσει την μπάλα. Θα ήθελα είτε να είχα δύο σελίδες στη διάθεσή μου, είτε να μην έγραφα ούτε λέξη. Δεν πάει άλλο, το σκηνικό πρέπει να ξεκαθαρίσει. Η εβδομάδα θα ξεκινήσει αύριο ως συνήθως: ο Θέμος θα ρίχνει μπινελίκια στον εκδότη μου και εμείς θα απαντάμε από κάποιο κανάλι. Το βράδυ θα δούμε μια καινοτόμο συγχώνευση των πάνελ όπου ιερωμένοι θα συνυπάρχουν με πολιτικούς και δημοσιογράφους για να συζητήσουν τα δύο φλέγοντα θέματα της επικαιρότητας στο ίδιο τραπέζι. Έτσι ο Ζακύνθου θα μιλάει για το DVD και η Πυργιώτη για τη διαδοχή στην Εκκλησία. Αυτό δεν είναι δύσκολο καθώς και οι δύο του παραδείγματος μπορούν να έχουν άποψη για όλα. Βέβαια ο μόνος που μπορεί να συνδυάσει και τα δύο θέματα μέσα στον μεστό δημοσιογραφικό λόγο του είναι ο Σρόιτερ, ο οποίος αποδεικνύει επί σειρά ετών ότι κατέχει τα άδυτα και ανομολόγητα της Εκκλησίας, ενώ εκ θέσεως δύναται να ομιλήσει και επί του γνωστού θέματος.

••••

Πολύ ωραίο κουίζ. Ποιος κυβερνητικός βουλευτής, με θέση στην προηγούμενη κυβέρνηση Καραμανλή είναι πλέον συνομιλητής του Ευάγγελου Βενιζέλου και προκαλεί ανησυχίες έως κι ρίγη στη Ρηγίλλης; Βοηθάω και άλλο: εθεάθη με στέλεχος της βενιζελικής πλευράς στο Κολωνάκι, αλλά ακολούθησε και τρυφερό ραντεβού με τον Ευάγγελο.

••••

Άλλο ωραίο. Πόσοι ιεράρχες τηλεφώνησαν στην ΕΡΤ για να διαπραγματευτούν τον όγκο της προβολής που θα έχουν οι ίδιοι ή οι υποψήφιοι που υποστηρίζουν; Μην κουράζεστε. Όλοι τηλεφωνούν. Είναι χειρότεροι από τα κόμματα, φαιδρότεροι και από υποψήφιο πολιτευτή. Και διαμαρτύρονται για τα βίντεο, την προβολή που είχαν οι ίδιοι ή ο αντίπαλός τους. Όλα αυτά σε περίοδο πένθους, γα να μη ξεχνιόμαστε.

••••

Όταν το ελληνικό Δημόσιο είχε υπογράψει τη στρατηγική συμφωνία με τη Microsoft για την προμήθεια λογισμικού, είχα γράψει, με την πύρινη γλώσσα μου, ένα επικριτικό σχόλιο. Ο τότε εκδότης και σημερινός σύμβουλος έκδοσης της εφημερίδας δεν το είχε δημοσιεύσει επειδή, υποθέτω, δεν κατάλαβε τι ακριβώς έγραφα. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, υποχρεώθηκα να βάλω σε αυτή τη στήλη ένα μικρό ξεφωνητό, γράφοντας πως είναι εξωφρενικό να συνδέεις την τεχνολογική ανάπτυξη μιας χώρας με μια συγκεκριμένη εταιρεία. Περίπου δύο χρόνια μετά διαπιστώνω με ειλικρινή ικανοποίηση πως πλήθος εκ των σοφών τεχνολογικά ανθρώπων αυτής της χώρας συντάσσεται με την άποψή μου.

••••

Μπα, δεν μου πάει αυτό το ύφος. Ας συνεχίσω με την αγοραία γλώσσα του συρμού. Όπως διαπιστώσατε, την προηγούμενη εβδομάδα υποδέχθηκαν τον Bill Gates με τιμές αρχηγού κράτους, που τις είχαν και πρόχειρες λόγω του κιλλίβαντα και της γνωστής απώλειας. Ο ίδιος ο Bill καταδέχθηκε να περάσει και από το Μαξίμου, όπως και ο πρωθυπουργός από το κέντρο καινοτομιών της Microsoft. Καμία έκπληξη. Ο Bill ήταν ικανός να πάει και μέχρι τη Ραφήνα με τα πόδια. Είναι τόσο μεγάλη η δουλειά που άξιζε τον κόπο. Μια ολόκληρη χώρα δένεται με την τεχνολογία Microsoft και τα Windows, πράγμα απολύτως φυσιολογικό για ένα κράτος που βλέπει τα στελέχη του να φουντάρουν από τα παράθυρα. Την ώρα, λοιπόν, που ολόκληρη η Ευρώπη αρχίζει να βλέπει προς τις εφαρμογές του ελεύθερου λογισμικού, η μικρή και πάμπλουτη Ελλάς υποδέχεται τον πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου για να τον κάνει πιο πλούσιο. Και από πάνω πανηγυρίζουν. Αντί να επενδύσουν στην ανάπτυξη τεχνολογιών από εγχώρια μυαλά και πάνω σε ανοιχτό κώδικα, τα σπρώχνουν γενναιόδωρα στη Microsoft. Και όμως, δεν ανοίγει μύτη. Μόνο κάποιοι τύποι, που σίγουρα θα θεωρήθηκαν γραφικοί, φώναξαν δυο κουβέντες.

••••

Και είναι, πραγματικά, να απορείς. Πού είναι ο σύγχρονος πολιτικός λόγος να διατυπώσει ενστάσεις και να κάνει προτάσεις; Πουθενά. Γιατί; Ελπίζω πως δεν μιλούν επειδή είναι άσχετοι. Αλλά να, θα ήθελα, ρε Γιώργο, να ακούσω δυο κουβέντες, να δω πως υπάρχουν κάποιοι που έχουν απαλλάξει τα μάτια από τις τσίμπλες και ξέρουν δυο πράγματα παραπάνω. Περίμενα να δω πως υπάρχει πολιτικό προσωπικό με τη στοιχειώδη τεχνολογική παιδεία. Ευτυχώς είχε ο ΣΥΡΙΖΑ το μυαλό και την ευαισθησία να βγάλει μια ανακοίνωση που λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Οι υπόλοιποι τίποτα. Φαίνεται ότι φορούν και αυτοί τις χάντρες που χαρίζει ο Αλογοσκούφης.

••••

Τελειώνοντας θέλω και εγώ να διαμαρτυρηθώ. Επιτέλους, δεν έχει το δικαίωμα ο δημοσιογράφος να πάει βόλτα τα λεφτά του στο εξωτερικό; Εγώ πρόσφατα που ήμουν έξω πήρα μαζί μου και 500 ευρώ να ξεσκάσουν. Είστε κομπλεξικοί. Και ζηλόφθονες. Και ο άλλος άπληστος. Μεγάλε, με τα μισά από αυτά που είχες στο αυτοκίνητο θα ήμουν στην αιώρα και θα έλυνα το σταυρόλεξο με τον έλληνα Κροίσο…

Προκόπιος