Βουλευτές – όμηροι

Πολλές φορές κάποιοι βουλευτές προστρέχουν και παρακαλούν να γίνουν δεκτοί στα διάφορα πάνελ… έστω και στα πλέον ευτελή… Άλλες φορές επιλέγονται από τους τηλεαστέρες είτε για την, εκ των προτέρων, δεδομένη σύμφωνη γνώμη τους με την πολιτική «κατεύθυνση» του σταθμού είτε για την «αφωνία» τους, που δεν προκαλεί, προφανώς, προβλήματα. Με τον τρόπο αυτόν καταρτίζονται και οι «λίστες» των «προτιμώμενων» πολιτικών…

Από κει και πέρα οι βουλευτές περιέρχονται στη διακριτική ευχέρεια του «τηλεστάρ», καθίστανται στην πραγματικότητα όμηροι των διαθέσεων αλλά και των σκοπιμοτήτων του…

«Ήρθε σπίτι μου ο φίλος μου ο βουλευτής», δήλωσε επαιρόμενος ο γνωστός «άρχων της ζούγκλας». Η ιδιότητα του βουλευτή όμως αναφέρεται στον ελληνικό λαό, τα συμφέροντα του οποίου εκπροσωπεί και για το πώς υπηρετεί την ιδιότητα αυτή απολογείται στον ελληνικό λαό και όχι στους φίλους του.

Έγινε «θήραμα» λοιπόν ο κ. βουλευτής. Από «φίλος» έγινε πολιτικό ατού και εργαλείο άσκησης πίεσης, αφού πρώτα μαγνητοφωνήθηκε η φιλική συνομιλία που έγινε μεταξύ του φίλου-βουλευτή και του «τηλεαστέρα».

Εκεί φτάσαμε. Πέρα από τις πολιτικές ευθύνες -αν υπάρχουν πράγματι- του κ. βουλευτή, το πρόβλημα είναι η εξάρτηση και ο ευτελισμός της πολιτικής εξουσίας από τους εξουσιαστές των ΜΜΕ. Και σ’ αυτόν τον κατήφορο πρέπει επιτέλους να μπει ένα τέλος.

ΟΦΙΣ