υπουργείο Εξω(φρεν)ικών

-Θα αρχίσουμε τη στήλη και αυτήν την εβδομάδα, με το ίδιο αναπάντητο ερώτημα της προηγουμένης: Τι σόι «ιστορική» επίσκεψη είναι αυτή του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή στην Άγκυρα, όταν οι περισσότερες ημερήσιες εφημερίδες στην Ελλάδα τής αφιέρωσαν ένα… μονόστηλο στην πρώτη σελίδα, μερικές ούτε την ανέφεραν ως σημαντικό γεγονός; Προτίμησαν πρωτοσέλιδες φωτογραφίες του ταιριαστού δίδυμου Χρ. Ζαχόπουλου και Ευ. Τσέκου, αντί του αταίριαστου δίδυμου Ντ. Μπακογιάννη, Κ. Καραμανλή, παρέα με τον «κουμπάρο» Τ. Ερντογάν… Ο τελευταίος είχε κάθε λόγο να είναι πλήρως ικανοποιημένος από την επίσκεψη και προσπαθούσε συνεχώς να μην το δείχνει…

-Είναι βεβαίως γνωστός και κατακριτέος ο άκρατος κιτρινισμός και τα φαινόμενα παρακμής μεγάλης μερίδας του ελληνικού Τύπου, από τον τρόπο που ιεραρχούν και προβάλλουν την καθημερινή ειδησεογραφία και εσωτερική επικαιρότητα…

Η περιορισμένη όμως δημοσιογραφική κάλυψη της «ιστορικής» επίσκεψης Κ. Καραμανλή στην Τουρκία οφείλεται, κατά κοινή εκτίμηση διπλωματικών παρατηρητών, στην απουσία συγκεκριμένων αποτελεσμάτων. Αρκετοί ήδη τα αξιολογούν ως περίπου μηδαμινά για την ελληνική πλευρά και σε πλήρη αναντιστοιχία με το σημαντικότατο «σημειολογικό» μέρος που είχε η επίσκεψη αυτή…

-Με αφετηρία το «ιστορικό» στοιχείο της επίσκεψης, έμπειροι διπλωμάτες εκτιμούν ότι η ελληνική πλευρά έπρεπε να επιδιώξει επίμονα και να επιτύχει κάποιο ελάχιστο ορατό αποτέλεσμα από την πρωθυπουργική επίσκεψη… Θα μπορούσε ίσως να εκμαιεύσει μια θετική δήλωση του πρωθυπουργού Τ. Ερντογάν για τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, κάτι πολύ ανώδυνο για την τουρκική πλευρά σε σχέση με τις πολλές και δίκαιες ελληνικές διεκδικήσεις για την ομογένεια στην Κωνσταντινούπολη και την επιβίωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου…

-Χωρίς λοιπόν κάποια συγκεκριμένη θετική εξέλιξη στο όλο πλέγμα των Ελληνοτουρκικών, το μοναδικό «ιστορικό» στοιχείο της επίσκεψης του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή είναι το φωτογραφικό στιγμιότυπο του… προσκυνήματος στον Κεμάλ Ατατούρκ και στους επιγόνους του…

-Πάει λοιπόν έλληνας πρωθυπουργός στην Άγκυρα, μετά μισόν αιώνα, για φιλικές συνομιλίες, χωρίς όμως ημερήσια διάταξη θεμάτων (από τον φόβο μήπως προσθέσουν και άλλες «διεκδικήσεις» οι Τούρκοι…) και επιστρέφει στην Αθήνα με το μοναδικό και αόρατο κέρδος του «θετικού κλίματος»… Αυτό το αόριστο και ασαφές πετύχαμε, είναι όμως ιδιαίτερα πολύτιμο για μας, εάν πιστέψεις τα λεγόμενα των διπλωματικών παρατρεχάμενων της πρωθυπουργικής ακολουθίας… Προσπαθούν ενσυνείδητα και απεγνωσμένα να κάνουν το μαύρο άσπρο…

-Με τέτοιες λοιπόν αόρατες «επιτυχίες» της ελληνικής διπλωματίας ήταν αναμενόμενο ο ελληνικός Τύπος, το 48ωρο της παραμονής του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή στην Τουρκία, να προτιμήσει πιο χειροπιαστές ειδήσεις από την τρέχουσα επικαιρότητα… Έτσι, ως τακτικός αναγνώστης των εφημερίδων, αφού δεν βλέπω –από την κλειδαρότρυπα της διπλωματικής κρεβατοκάμαρας, όπως θα έλεγε η Ντ. Μπακογιάννη– τίποτε να κινείται περί τα Ελληνοτουρκικά, ενημερώνομαι τουλάχιστον για τα άλλα «εθνικά» θέματα πανελλήνιας ακροαματικότητας… Αντί λοιπόν για κάποια νέα ελληνοτουρκική συμφωνία, προβάλλονται, πρωτοσέλιδα, ότι νομιμοποιούνται χιλιάδες… αυθαίρετα, το αγεφύρωτο χάσμα του Βενιζέλου (όχι με τον Ατατούρκ) αλλά με τον Γιωργάκη Παπανδρέου, η κατακόρυφη άνοδος του χρηματιστηρίου, αφού προηγήθηκε ελεύθερη πτώση… Πλήρης λοιπόν αποτυχία, από επικοινωνιακής πλευράς και όχι μόνον, η «ιστορική» επίσκεψη Καραμανλή στην Τουρκία…

-Στη χειρότερη χρονική συγκυρία, όσον αφορά το κύρος της κυβέρνησης στο εσωτερικό της χώρας, ξεκίνησε ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής για το ταξίδι στην Τουρκία, σε μια δύσκολη διπλωματική αποστολή… Στην Άγκυρα είχε ως συνομιλητή τον πρωθυπουργό Τ. Ερντογάν, που ευρίσκεται στο απόγειο της δύναμής του, με στενούς του συνεργάτες σε ηγετικές θέσεις (Πρόεδρος Αμπ. Γκιουλ), ελέγχει σταθερά και επιδέξια τις τύχες της χώρας του, χωρίς να αμφισβητείται η ευρεία κοινοβουλευτική του δύναμη και η ηγετική του παρουσία στα εσωτερικά δρώμενα της χώρας… Αντιθέτως, ο έλληνας πρωθυπουργός είναι αποδυναμωμένος όσο ποτέ… Πώς και γιατί λοιπόν αποφάσισε να ανταποκριθεί στην πρόσκληση του «κουμπάρου», γνωστού όντος ότι οι διαπροσωπικές σχέσεις ηγετών ελάχιστα επηρεάζουν τις σταθερές εθνικές διεκδικήσεις κάθε χώρας… Με εμπιστευτική έκθεση της πρεσβείας μας στην Άγκυρα ενημερώθηκε το στενό επιτελείο του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή για την πολιτική κυριαρχία του πρωθυπουργού Τ. Ερντογάν στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας και για τον «αέρα» υπεροχής που θα δέσποζε στις συνομιλίες… Ποιοι λοιπόν συμβούλευσαν και ώθησαν τον έλληνα πρωθυπουργό να πραγματοποιήσει το ταξίδι στην Άγκυρα, κάτω από αυτές τις συνθήκες, θα παραμείνει για μεγάλο διάστημα διπλωματικό «απόρρητο»…

-Άτολμη και καθόλου διεκδικητική η ελληνική διπλωματία και στα θέματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Από εγκυρότατη εκκλησιαστική πηγή πληροφορούμαι ότι προτάθηκε στον πρωθυπουργό

Κ. Καραμανλή, κατά την «ιστορική» του επίσκεψη στην Κωνσταντινούπολη, να επισκεφθεί τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, να πραγματοποιήσει σύντομη περιήγηση στα μαρτυρικά νησιά Ίμβρος και Τένεδος, έστω με την υποχρεωτική συνοδεία της υπουργού Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη. Δεν έγινε αποδεκτή η εισήγηση αυτή, στο πλαίσιο της μόνιμα κατευναστικής και υποχωρητικής τακτικής που ακολουθεί και η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή, προς μεγάλη λύπη και του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου… Πώς λοιπόν ζητούμε από τρίτες χώρες, από συμμάχους μας και εταίρους στην Ευρωπαϊκή Ένωση να υπενθυμίζουν στην τουρκική ηγεσία την υποχρέωση σεβασμού των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων, να υποστηρίζουν το επίμονο ελληνικό αίτημα για επαναλειτουργία της Σχολής της Χάλκης, όταν, ευκαιρίας δοθείσης, ο έλληνας πρωθυπουργός αποφεύγει μια ιδιαίτερη συμβολική κίνηση, με μια σύντομη παρουσία του στη Σχολή της Χάλκης να προβάλει και να επικαιροποιήσει από την τηλεοπτική κάλυψη στα διεθνή μέσα το ελληνικό αίτημα για άνοιγμα της Σχολής… Ο πρωθυπουργός Καραμανλής προτίμησε τελικά τα ήρεμα νερά και επισκέφθηκε τη Μεγάλη του Γένους Σχολή, προς κρυφή απογοήτευση του Οικουμενικού Πατριαρχείου… Να θυμίσω την «κινητικότητα» του τούρκου υπουργού Εξωτερικών Α. Μπαμπατζάν στη Θράκη και τις προτροπές του προς τους «τούρκους» υπηκόους στη βορ. Ελλάδα για να διαπιστώσετε τη διαφορά του πώς διεκδικούμε εμείς και πώς οι Τούρκοι, πώς εννοούμε εμείς την ελληνοτουρκική προσέγγιση και πώς ο «κουμπάρος» του πρωθυπουργού μας…

Α. Κ.