ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΡΙΝ… ΔΑΝΕΙΣΤΟΥΜΕ

Σκεπτόμαστε: «Παίρνουμε δάνειο, για αυτοκίνητο επί παραδείγματι, 20.000 ευρώ για πέντε χρόνια. Σε πέντε χρόνια θα τα έχω πληρώσει τα 20.000.»

Λάθος. Πόσοι σκεπτόμαστε, αλήθεια, ότι σε πέντε χρόνια τα 20.000 ακόμη και αν πληρώνουμε σωστά τις δόσεις θα έχουν γίνει με τους τόκους 30 ή 35.000;

Γνωρίζουμε, άραγε, ή μας ενδιαφέρει να γνωρίζουμε ότι στη δόση των 500 ευρώ τα 100 είναι το κεφάλαιο και τα υπόλοιπα 400 οι τόκοι;

Δεν θα αισθανθούμε κεραυνοβολημένοι αν διαπιστώσουμε ότι σε δύο χρόνια από το συνολικό δάνειο έχουμε πληρώσει μόλις 2.400 ευρώ, δηλαδή έχουμε «μέσα» ακόμη κεφάλαιο 17.600 ευρώ, ενώ έχουμε πληρώσει συνολικώς στο ίδιο χρονικό διάστημα 12.000 ευρώ από τα οποία οι 11.600 ευρώ είναι τόκοι;

Για σκεφτείτε το καλύτερα: Έχεις πληρώσει 12.000 ευρώ και όμως, ενώ έχεις πάρει δάνειο 20.000 χρωστάς ακόμη όχι 8.000 ευρώ κεφάλαιο, αλλά 17.600 ευρώ.

Έχουν περάσει δύο χρόνια, το αυτοκίνητο έχει παλιώσει, αλλά το δάνειο… Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Είναι να τρελαίνεται κανείς, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί ότι μαζί με τις δόσεις του δανείου εξακολουθεί να πληρώνει, ΟΤΕ, ΔΕΗ, ενοίκια, άλλους λογαριασμούς κ.λπ., αλλά ο μισθός του όσο και να…τεντωθεί δεν φτάνει με τίποτα.

Όλα αυτά μπορούν να αποφευχθούν αφού, σύμφωνα με τη νέα οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί τραπεζικού δανεισμού και καταναλωτικών δανείων, θα πρέπει να δίδονται στον καταναλωτή όχι εντέχνως μόνο εκείνα τα στοιχεία που θα τον κάνουν να υποκύψει στον πειρασμό, αλλά και οι δυσκολίες που θα συναντήσει.

Οι τράπεζες, δηλαδή, θα πρέπει να πουν στον καταναλωτή ξεκάθαρα:

– Με βάση το ποσό του δανείου, πόσο θα είναι το τελικό ποσό που θα πληρώσει ο καταναλωτής μέχρι το τέλος της χρονικής περιόδου για την οποία δανείζεται, π.χ. στα 5 χρόνια ή στα 7 κ.ο.κ.

– Με βάση το ποσό του δανείου θα πρέπει οι τράπεζες να πουν στον καταναλωτή όχι μόνο πόσο ακριβώς θα είναι η μηνιαία δόση, αλλά και ποιο ποσό ακριβώς θα είναι η αποπληρωμή κεφαλαίου και πόσο οι τόκοι. Ποιος δεν θα ήθελε να γνωρίζει π.χ. ότι στα 500 ευρώ της δόσης τα 100 είναι το κεφάλαιο και τα 400 οι… τόκοι.

– Θα πρέπει η τράπεζα να πεί στον καταναλωτή πόσο θα είναι συνολικά κάθε έτος το ποσό που θα πληρώσει ο καταναλωτής, έτσι ώστε να γνωρίζει πόσο θα επιβαρυνθεί ετησίως ο προϋπολογισμός του νοικοκυριού του.

– Θα πρέπει να γνωρίζει ο καταναλωτής ότι μπορεί να υπαναχωρήσει, έχει δικαίωμα να κάνει πίσω δηλαδή στην οποιαδήποτε σύμβαση μέσα σε 14 ημέρες. Το ότι βάλαμε την υπογραφή μας να δανειστούμε δεν σημαίνει δηλαδή ότι δεν μπορούμε να το μετανιώσουμε κιόλας.

Η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή έχει ήδη ανακοινώσει ότι στα δάνεια με σταθερό επιτόκιο, μπορεί ο καταναλωτής να πληρώσει όλο το ποσό του δανείου χωρίς την, ξεδιάντροπη, ποινή πρόωρης εξόφλησης του δανείου.

Αυτό μάλιστα θα πρέπει να συμφωνείται και γραπτώς με την τράπεζα, έτσι ώστε ο καταναλωτής να γνωρίζει ποιο ποσό θα επιστρέψει: π.χ. Τις 20.000 ευρώ συν τους τόκους μόνο μέχρι την ημέρα που το εξοφλεί.

Ακόμη αν οπωσδήποτε θα πρέπει να καταφύγετε στον δανεισμό θα πρέπει να γνωρίζετε ότι μπορείτε πλέον να δανειστείτε και από ευρωπαϊκές τράπεζες που εδρεύουν σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα από αυτή όπου ζείτε, αν το επιτόκιο είναι (που συνήθως είναι) χαμηλότερο για τα καταναλωτικά δάνεια…