Στη σκαλωσιά

– Πριν από δύο χρόνια ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος εγγράφως ζήτησε από τον κ. Χρ. Νικολουτσόπουλο να μην «μπερδεύει» τη συνομοσπονδία σε δικαστικές του διαμάχες ή άλλες υποθέσεις.

– Πριν από τέσσερα χρόνια ο γενικός γραμματέας Κ. Πουπάκης ζήτησε από την παράταξή του (ΔΑΚΕ) να μην ακολουθεί τυχόν οδηγίες και συμβουλές του κ. Νικολουτσόπουλου.

– Ο εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ κατήγγειλε ότι, πριν από επίσης δύο χρόνια και έπειτα από καταγγελίες του Σωματείου Καθαριστριών, έθεσε θέμα Νικολουτσόπουλου.

– Ο αναπληρωτής πρόεδρος της ΓΣΕΕ Αλ. Καλύβης είπε ότι επανειλημμένως επεσήμανε ως προβληματική τη συμπεριφορά του νομικού συμβούλου.

– Και το μέλος της ΠΑΣΚΕ Άγγ. Φραγκόπουλος ζήτησε να αποφασίζει η διοίκηση για τις προσλήψεις στη ΓΣΕΕ, λέγοντας πως από το 1987 η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος απομάκρυνε τον κ. Νικολουτσόπουλο, καθώς πληροφορήθηκε για «περίεργες συμπεριφορές».

Ανακούφιση όλων αποτελεί το γεγονός πως ο υπεύθυνος του νομικού τμήματος της ΓΣΕΕ Θόδ. Δεληγιαννάκης δεν διατηρεί δικηγορικό γραφείο.

Γιατί παρέμενε ο κ. Νικολουτσόπουλος, παρά τις καθολικές ενστάσεις για το πρόσωπό του, νομικός σύμβουλος της ΓΣΕΕ.

Ο κ. Παναγόπουλος μας εξηγεί πως συμβουλεύτηκε πολλούς δικηγόρους, οι οποίοι έκριναν ότι η παράλληλη δικηγορική δραστηριότητα του νομικού συμβούλου δεν ήταν παράνομη ή παράτυπη…

Όλοι όμως παραδέχονταν πως η ΓΣΕΕ μπορούσε να προχωρήσει στη λύση της σχέσης με τον κ. Νικολουτσόπουλο, μόλις ανακοινώθηκε από κύκλους του ότι «πράγματι συνόδεψε την κ. Εύη Τσέκου σε διάφορα μέσα επικοινωνίας και ζήτησε χρηματικό ποσό για την ενίσχυσή της».

Ως κατακλείδα:

Και τα συνδικαλιστικά στελέχη είναι η ώρα να αναλογιστούν την ανοχή και τις ευθύνες τους απέναντι σε νοσηρά φαινόμενα. Και να έχουν την τόλμη για αυτοκριτική και αυτοκάθαρση, σε αναζήτηση μιας πραγματικής αξιοπιστίας.