επί του πιεστηρίου
Εδώ που φθάσαμε, ζούμε το σήμερα κι έχουμε αφήσει στην άκρη το αύριο. Κανένας δεν προετοιμάζεται γιʼ αυτό. Ούτε φροντίζει. Κι όμως εκεί θα κριθούμε όλοι. Και ο ανταγωνισμός πλέον, σε επίπεδο τουλάχιστον Ευρώπης, κάθε άλλο παρά παίξε-γέλασε θα είναι. Η μια μετά την άλλη, κάνουν άλματα οι χώρες. Κι εμείς εδώ, άλλη συζήτηση απʼ το τι έγινε με τα… πηδήματα του Ζαχόπουλου δεν έχουμε… Κι εδώ αξίζει να αναφέρω αυτά που είπε ο γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί όταν προχθές επισκέφθηκε φτωχογειτονιές και συζήτησε με νέους, ανέργους, που ευθέως του ζητούσαν δουλειά. Και η απάντηση του γάλλου Προέδρου ήταν η εξής:
– Εγώ θα σου βρω δουλειά, εκείνο όμως που θέλω από σένα είναι να σηκώνεσαι πρωί και να δουλεύεις. Και από κει και πέρα θα υπάρξουν πολλές δουλειές.
Κι εγώ τώρα κάθομαι και σκέπτομαι. Ποιος έλληνας πολιτικός μίλησε τόσο αληθινά με Ελληνόπουλα;
Αυτό που έμεινε από το ταξίδι του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή στην Άγκυρα είναι ότι βγάλαμε το άχτι μας… Ότι επιτέλους τους τα ʼπαμε! Μέσα στην αυλή τους. Δεν δείλιασε ο Καραμανλής. Είπε και για τις απειλές και για το Αιγαίο και για το Οικουμενικό Πατριαρχείο και για τη Χάλκη και για το Κυπριακό, ότι πρέπει να πέσει το τελευταίο τείχος της Ευρώπης, να υπάρξει λύση, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. (Παρέλειψε μόνο να μιλήσει για τον αφανισμό της Ίμβρου και της Τενέδου, απέφυγε μάλιστα να πεταχτεί ως εκεί.) Κάποιοι μάλιστα, του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ, είπαν ότι ο Καραμανλής μίλησε… παπανδρεϊκά και μπράβο του. Πράγματι έτσι είναι. Αλλά αυτός ήταν ο σκοπός της επίσκεψης, που έγινε μετά από 49 ολόκληρα χρόνια; Να τους τα πούμε; Και που τους τα είπαμε τι έγινε; Ο Ερντογάν είπε τα δικά τους… Χωρίς να κάνουν ούτε ένα βηματάκι πίσω, σαν χειρονομία για μια άλλη, καλύτερη από την έως τώρα σχέση. Όμως ούτε αυτό έκανε ο κουμπάρος μας, ο οποίος βέβαια ήταν πολύ ευγενικός, που δεν είναι κάτι το συνηθισμένο για Τούρκο. Επομένως τι μπορούμε να περιμένουμε, όταν τους ανοίξαμε δύο φορές την πόρτα της Ευρώπης και ούτε καν το αυτονόητο δεν έκαναν. Να αναγνωρίσουν την Κύπρο μας ως κράτος μέλος της ΕΕ, όπως επιβάλλει το ευρωπαϊκό κατεστημένο. Αντίθετα έβαλαν και νέο πρόβλημα, τις… μειονότητες, εννοώντας βέβαια τη δική τους μειονότητα στη Θράκη, αφού τη δική μας κατάφεραν να την εξολοθρεύσουν. Κάτι που δείχνει ότι δεν πρόκειται να σταματήσουν να αμφισβητούν δικά μας πράγματα και να τα διεκδικούν, παρότι δεν τους ανήκουν. Δεν είναι κάτι το πρωτόγνωρο. Αυτή είναι η μόνιμη στρατηγική τους. Εμείς τέτοιο πράγμα δεν έχουμε… Και το ερώτημα που βγαίνει από κάθε έλληνα πολίτη είναι ότι έτσι πάντα θα πορευόμαστε; Σαν δορυφόροι, σαν το παιδί της γειτονιάς; Και τα δικαιώματά μας, που τα στηρίζουν οι διεθνείς συνθήκες, πότε θα τα προστατεύσουμε, θα τα διασφαλίσουμε, αφού δεν τολμάμε να βάλουμε βέτο στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Ένα ερώτημα που θυμόμαστε από τότε συνειδητοποιήσαμε τη ζωή. Κάπου δηλαδή πενήντα χρόνια και κάτι ψιλά… Υπήρξαν βέβαια και οι ευχαριστημένοι απʼ αυτή την επίσκεψη. Είναι οι έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες που συνόδευσαν τον πρωθυπουργό! Και ανακάλυψαν τη γη της επαγγελίας. Θα φάνε με χρυσά κουτάλια… Κούνια που τους κούναγε… Όπως φάγανε στην Αλβανία, στη Σερβία, στα Σκόπια. Και τελικά καταφέραμε να είμαστε οι τελευταίοι στα Βαλκάνια, εκεί που λέγαμε ότι είμαστε η δύναμη σταθερότητας… Μονοπώλιο στη γειτονιά και τελικά την μπουκιά μάς την πήραν από το στόμα… Θα πάμε, λένε, να φτιάξουμε ξενοδοχεία, να αγοράσουμε κι άλλες τράπεζες, να κατασκευάσουμε εργοστάσια, να… βοηθήσουμε στην ανάπτυξη της Τουρκίας, λες και η Ελλάδα μπούχτισε από επενδύσεις και δεν έχει ανάγκη άλλες! Θα πάμε λοιπόν εμείς οι Έλληνες να βάλουμε το χρήμα να αναπτύξουμε την Τουρκία. Και μετά ξέρουν τον τρόπο να μας πετάξουν… Έχουν το… «know how». Εδώ έχουμε μια Ολυμπιακή και ζητάμε στρατηγικό επενδυτή και δεν έρχονται οι δικοί μας λεφτάδες να βάλουν χρήματα να την πάρουν αλλά τρέχουν στην Τουρκία. Συγχαρητήρια… Άξιοι της πατρίδας… Σε λίγα χρόνια οι Έλληνες θα είμαστε εργάτες των Τούρκων. Αυτό ας το σκεφτούν εκείνοι που μόνο «νενικήκαμεν» δεν αναφώνησαν για την επιτυχία του ταξιδιού του Καραμανλή στην Άγκυρα…