Αβεβαιότητα στην Ιταλία

Συγκεντρώνοντας μόνο 156 ψήφους υπέρ της κυβέρνησής του και 161 κατά, παρά τις επίμονες εκκλήσεις που απηύθυνε στους γερουσιαστές, με το που έγινε γνωστό το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας δεν είχε άλλη επιλογή από το να υποβάλει την παραίτησή του στον Πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας, Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο, αφήνοντας αυτόν να επιλέξει αν θα δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης σε κάποιον άλλο πολιτικό ή θα διατάξει πρόωρες εκλογές.

Η κρίση στην κυβέρνηση συμμαχίας του Ρομάνο Πρόντι ξέσπασε τη Δευτέρα, όταν ο υπουργός Δικαιοσύνης Κλεμέντε Μαστέλα, που είχε παραιτηθεί από την προηγούμενη εβδομάδα λόγω της ανάμειξής του σε μια υπόθεση διαφθοράς η οποία ερευνούνταν από τις ανακριτικές αρχές, ανακοίνωσε ότι έπαυε να στηρίζει πλέον την κυβέρνηση.

Ο Ρομάνο Πρόντι, 20 μόλις μήνες μετά την οριακή εκλογική επιτυχία του, ζήτησε την Τετάρτη ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, όπου δεν σημειώθηκε καμία έκπληξη, καθώς η πλειοψηφία που διαθέτει εκεί είναι αδιαμφισβήτητη. Έτσι με 326 ψήφους υπέρ και 275 κατά ξεπέρασε το πρώτο εμπόδιο.

Η κρίση που ξέσπασε στην κεντροαριστερή κυβέρνηση του Πρόντι δεν ήταν η πρώτη. Κι άλλες φορές στο παρελθόν σημειώθηκαν ρήγματα τα οποία (σε αντίθεση με το τωρινό) προέρχονταν από την Κομμουνιστική Επανίδρυση, που διαφωνούσε με πολλά νεοφιλελεύθερης έμπνευσης μέτρα του Πρόντι. Η οργή των Ιταλών, η οποία αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις που δείχνουν πλέον τον Μπερλουσκόνι να προηγείται, εξηγείται αν δούμε τη δημοσιονομική πειθαρχία που επέβαλε μέσω άγριων περικοπών στα δημόσια έξοδα, με αποτέλεσμα το δημοσιονομικό έλλειμμα που ήταν 4,4% επί Μπερλουσκόνι να έχει φθάσει στο 2%. Θύελλα αντιδράσεων έχει ξεσπάσει επίσης με αφορμή την επικείμενη πώληση του εθνικού αερομεταφορέα της Ιταλίας, Alitalia, στις εταιρείες Air France και KLM. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο η κυβέρνηση του Πρόντι δεν ήταν λιγότερο αντιλαϊκή από την προηγούμενη του Μπερλουσκόνι. Γι’ αυτό και έχει χάσει τα ερείσματά της στη λαϊκή συνείδηση, γι’ αυτό και τα σημαντικότερα διεθνή κέντρα οικονομικής ισχύος, από τις Βρυξέλλες, όπου ακόμη θυμούνται με τρόμο τον Μπερλουσκόνι να απειλεί ότι θα επαναφέρει την ιταλική λιρέτα, μέχρι τον διεθνή Τύπο, ψηφίζουν Πρόντι.

Μεγάλος χαμένος, ωστόσο, της τελευταίας κρίσης φαίνεται να είναι το αναλογικό εκλογικό σύστημα, το οποίο υποδεικνύεται ως υπεύθυνο για την κυβερνητική αστάθεια στην Ιταλία. Πλέον οι επιθέσεις που δέχεται στην κατεύθυνση της αντικατάστασής του από ένα καλπονοθευτικό πλειοψηφικό σύστημα, σαν και αυτό που ισχύει στην Ελλάδα, είναι σαρωτικές και υιοθετούνται ακόμη και από τον Πρόντι, με αποτέλεσμα η αλλαγή του να θεωρείται θέμα χρόνου.


Σχολιάστε εδώ