Οι συμβιβαστικοί
Ιδιαίτερα η μεγάλη ελληνική αυτοκρατορία του Βυζαντίου άγρια δοκιμάστηκε από τους οπαδούς του συμβιβασμού, οι οποίοι είχαν την άποψη ότι ένα συμβιβασμός με τους Δυτικούς θα ήταν ικανός να αποτρέψει την άλωση της Βασιλεύουσας. Το πόσο ακριβά πληρώσαμε εκείνους τους «λογικούς συμβιβασμούς» είναι γνωστό και οι πρωταγωνιστές της εν Φλωρεντία Συνόδου (1439-1440 μ.Χ.) για την ένωση των Εκκλησιών, οι ίδιοι καταριόντουσαν τους εαυτούς τους για τα δεινά της πίστης και της Πατρίδας των Ορθοδόξων που αυτοί συσσώρευσαν. Βασιλιάς (Ιωάννης Παλαιολόγος), Πατριάρχης (Ιωσήφ), ιεράρχες και κοσμικοί επέστρεψαν από τη Φλωρεντία συναποκομίζοντας τα κέρδη του συμβιβασμού τους στους βαρύτατους όρους του Πάπα Ευγενίου Δ΄, που ήσαν δύο γαλέρες τα έξοδα της επιστροφής τους στην Κωνσταντινουπολη και 300 άνδρες. Ούτε τριάκοντα αργύρια, για να σωθεί η πόλη. Νόμιζαν οι «λογικοί» εκείνης της εποχής ότι οι Φράγκοι θα εσυγκινούντο από το δράμα του Ελληνισμού, που κινδύνευε με εξαφανισμό κάτω από τη φοβερή απειλή των Οσμανιδών.
Φυγόστρατοι, λιποτάκτες, κομπιναδόροι, καταχραστές, μορφωμένοι και αυλοκόλακες κατέστρεψαν μια ολόκληρη αυτοκρατορία, αφού με τις θεωρίες τους είχαν πείσει τον λαό ότι οι ξένοι θα μας σώσουν, αν προδώσουμε την πίστη μας και τα εθνικά μας ιδεώδη. Και χωρίς στράτευμα και υπερασπιστές και με μια διεφθαρμένη κοινωνία, που την είχαν διαβρώσει οι συμβιβαστικοί, η πόλη έπεσε και η σκλαβιά σκέπασε την ελληνική γη, όμως οι κατάρες των υπόδουλων δεν στάθηκαν ικανές να διώξουν τη φάρα των συμβιβαστικών από τον τόπο αυτό. Στα στερνά του Βυζαντίου εμφανίστηκε και το άλλο είδος των συμβιβαστικών, που ήθελαν ειρηνική επίλυση των διαφορών με τον επιδρομέα και εξευμενισμό του νεαρού κατακτητή Μωάμεθ του Β΄. Η κορυφή των λογίων, ο Βησσαρίων, κολακευμένος από τις τιμές του Πάπα έγινε καρδινάλιος στην Ιταλία και απόλαυσε το δράμα της σφαγής της Βασιλεύουσας εκ του μακρόθεν. Αργότερα ήλθαν και άλλοι συμβιβαστικοί, που πίστευαν χάριν του πορτοφολιού τους ότι καλοί ήταν οι Τούρκοι, αφού έδιναν και προνόμια, ήρθαν και οι Φαναριώτες, οι Δραγουμάνοι, οι Κοτσαμπάσηδες και οι εξωμότες, που βόηθησαν με τον συμβιβασμό τους να παραταθεί η μαύρη δουλεία.
Αν ο Θεός δεν φανέρωνε εκείνα τα μισοαγράμματα παλικάρια που εμφανίστηκαν σαν μια μεγάλη σύνοδος αστέρων το 1821, δεν ξέρουμε αν θα υπήρχε Ελληνισμός σήμερα. Εκείνοι δεν ήσαν λογικοί ούτε συμβιβαστικοί και, όπως λέγει ο Κολοκοτρώνης, ούτε μετρηθήκανε πόσοι ήσαν ούτε και τα βόλια τους υπολόγισαν, γιατί αν το κάνανε, ποτέ δεν θα ξεκινούσαν τον αγώνα. Αφού λοιπόν με το αίμα τους μας λεφτέρωσαν, εμφανίστηκαν τα κρυμμένα ως τότε σαλιγκάρια του συμβιβασμού, για να τους παραμερίσουν και να βάλουν χέρι στα ταμεία. Και σήμερα η ίδια φάρα των συμβιβαστικών ταλαιπωρεί το έθνος. Είναι αυτοί που εμφανίζονται στα κανάλια και υποδεικνύουν τη λογική του συμβιβασμού με τους Τούρκους. Αυτοί που υπηρετούν την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας. Που ανενδοίαστα μας λένε να κάνουμε την Αγγλική επίσημη γλώσσα του κράτους και εμείς οι κρετίνοι τους ψηφίζουμε. Δείτε τους καλά και ξεσκεπάστε τους, αυτούς που υποστηρίζουν έναντι κάποιων αργυρίων το Σχέδιο Ανάν, αυτούς που γράψανε το φιλοτουρκικό ανοσιούργημα της Ιστορίας της ΣΤ΄ του Δημοτικού.
Σκεφθήκατε ποτέ αν θα πολεμούσανε για την Ελλάδα οι νεωτερικοί των αθλίων οθωμανικών κειμένων με τα οποία προσπαθούν να ευνουχίσουν τη νεολαία μας; Οι σημερινοί συμβιβαστικοί δίνουν στα Σκόπια τη σύνθετη ονομασία της Μακεδονίας μας, καταγράψτε τους τώρα, για να τους θυμόμαστε καλά στις μέρες της συμφοράς. Μας λένε ότι η Τουρκία έχει δύναμη και πρέπει να σιωπούμε. Πρέπει ο Αλί Μπαμπατζάν ανενόχλητος να πηγαίνει στη Θράκη και στα Ύμια δεν πρέπει να πηγαίνουν οι Έλληνες ψαράδες, για να μη θυμώσουν οι Τούρκοι. Όμως ο πυρήνας των συμβιβαστικών είναι εκείνοι που δείχνουν προς Χάγη, με όλο το πακέτο των ελληνοτουρκικών διαφορών. Όλοι όσοι βάλανε το χεράκι τους για το Νταβός, τη Μαδρίτη, το Ελσίνκι, τη Βέρνη, τη Λουκέρνη, τις φιλίες με τον Γκιουνές, τον Γκιλμάζ, τον Τζεμ, τον Κουμπάρο, αυτούς που ζητούν άδεια από τον Μπουγιουκανίτ για να πετάξουν τα αεροπλάνα μας στην επικράτειά μας, στο Αιγαίο. Πρόεδροι, πρωθυπουργοί, υπουργοί, καθηγητάδες και λοιποί που ακολουθούν τη σχολή των συμβιβαστικών και προβάλλονται ως προσωπικότητες κύρους από τους εγκαθέτους δημοσιογράφους. Πρωταγωνιστής και ο μοσχαναθρεμμένος στην αυλή του κυρίου του τ. ΥΠΕΞ, που όταν τον πρόσβαλαν οι Τούρκοι στην Άγκυρα, δεν σηκώθηκε αξιοπρεπώς να φύγει, για να μην τους κακοκαρδίσει. Με πικρία θα πρέπει να μνημονεύσουμε στους συμβιβαστικούς και αυτούς που κάνανε τον λαό να πιστέψει ότι δεν μας χρειάζεται Στρατός. Αυτούς που καταντήσανε το στράτευμα πεδίο ρουσφετολογίας και κονόμας. Ρωτήστε έναν στρατεύσιμο και των τριών όπλων, να σας πει τι έκανε το δωδεκάμηνο της θητείας του. Ρωτήστε τον ακόμα και τι δουλειά κάνουν οι ρουσφετολογικώς προσλαμβανόμενοι επαγγελματίες, για να τραβάτε τα μαλλιά σας. Από αυτή την απλή ερώτηση θα δείτε το χάλι των διοικούντων.
Γιατί τα γράφω όμως όλα αυτά; Γιατί οπωσδήποτε ανησυχώ σφόδρα ότι εγγίζουμε, και πολύ γρήγορα μάλιστα, προς την εθνική περιπέτεια. Γράψαμε τόσες φορές να μην πάει ο πρωθυπουργός στην Άγκυρα, αφού η Τουρκία δεν θέλει να δεσμευθεί και στα πιο μικρά για μια αξιοπρεπή πρωθυπουργική επίσκεψη. Μόνο να χάσουμε έχουμε, αφού τα δικά μας θα παζαρέψουμε. Αν μάλιστα αληθεύουν τα δημοσιεύματα περί συζητήσεως του συνολικού πακέτου των ελληνοτουρκικών διαφορών, προς παραπομπή τους στο δικαστήριο της Χάγης, τότε πρόκειται περί του νεοελληνικού Βατερλώ. Αν πράγματι η υπουργός Εξωτερικών κάτω και από την αμερικανική πίεση πιστεύει ότι ο συμβιβασμός για τη Χάγη είναι η λύση, τότε να μην αιτιώμεθα τους ξένους. Βλέπετε, η Ιστορία διδάσκει, μόνο που δυστυχώς επαναλαμβάνεται γιατί ελάχιστοι συλλαμβάνουν τα μηνύματα που εκπέμπει. Τώρα μάλιστα θα βρεθούν πολλοί Βησσαρίωνες που με τις αρπαχτές τους έχουν γίνει πάμπλουτοι και θα ζήσουν από την τηλεόραση στην Ελβετία το δράμα της σύγχρονης Ελλάδας.
Αποκάλυψη, τώρα.