Κορυφή του παγόβουνου όσα μάθαμε για την υπόθεση Ζαχόπουλου

Η σημαντική πολιτική παρέμβαση του κ. Πουπάκη συζητήθηκε και στη διάρκεια της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ όταν ο κ. Αλ. Καλύβης, αντιπρόεδρος και εκπρόσωπος της Αυτόνομης Παρέμβασης, εισηγήθηκε τη διαμόρφωση επίσημης θέσης από τη συνδικαλιστική ηγεσία, σε συνδυασμό με το πρόβλημα των συνταξιούχων. Με την πρόταση αυτή διαφώνησε ο πρόεδρος Γ. Παναγόπουλος, ο οποίος, αφού επεσήμανε την τοποθέτηση του κ. Πουπάκη, δήλωσε ότι η ΓΣΕΕ δεν χρειάζεται να τοποθετηθεί επισήμως στην υπόθεση Ζαχόπουλου και σε όσα την ακολουθούν, λέγοντας χαρακτηριστικά πως οι συνδικαλιστικές παρατάξεις, εφόσον το επιθυμούν, μπορούν να τοποθετηθούν ξεχωριστά. Έτσι, μέχρι στιγμής ούτε η ΓΣΕΕ ούτε η
ΑΔΕΔΥ έχουν εμπλακεί σε όσα διαδραματίζονται, παρότι ο μέχρι πρόσφατα νομικός σύμβουλος της
ΓΣΕΕ Χρ. Νικολουτσόπουλος είναι αναμεμειγμένος με το «πρόβλημα» και στην ΑΔΕΔΥ υπάγεται η ομοσπονδία των υπαλλήλων του υπουργείου Πολιτισμού, που εμφανίζεται απλώς να παρακολουθεί τις εξελίξεις στον εργασιακό της χώρο.
Η τοποθέτηση Πουπάκη, που συζητείται ευρέως στους συνδικαλιστικούς κύκλους, οι οποίοι συνολικά κρατιούνται μακριά από την υπόθεση, έχει ως εξής:
«Δίνεται τελικά σε όλους η αίσθηση (σ.σ.: με βάση το πολιτικό σκηνικό όπως έχει διαμορφωθεί τον τελευταίο μήνα) ότι κάποιοι επιχειρούν να χαρακτηριστεί αυτή η περίοδος ως μεταβατική, επιδιώκοντας, ίσως, μια πρωτοφανή αποσταθεροποίηση, δημιουργώντας συνθήκες πολιτικής εκτροπής, χωρίς να είναι ορατοί οι υποκινητές, οι στόχοι και οι επιδιώξεις τους…».
Ο πρόεδρος της ΔΑΚΕ αναφέρει ότι η όλη κατάσταση τού δημιουργεί προβληματισμό και ανησυχία, καθώς παρατηρεί πως «η κοινή γνώμη στρέφεται εδώ και καιρό σε προβλήματα που τις περισσότερες φορές δεν την αφορούν είτε είναι υποθέσεις οι οποίες έχουν να κάνουν καθαρά με την ελληνική Δικαιοσύνη, την ίδια στιγμή που τα πραγματικά προβλήματα παραμένουν σε εκκρεμότητα, κάνοντας δύσκολη την καθημερινή ζωή των απλών πολιτών».
Η παρέμβαση Πουπάκη αποδίδεται από συνδικαλιστές άλλων πολιτικών χώρων σε μια προσπάθεια να μετατοπιστεί το «κέντρο βάρους» των συζητήσεων σε «βεβαίως μείζονα κοινωνικά προβλήματα», που όμως δεν εξουδετερώνουν τον πολιτικό χαρακτήρα που δημιούργησε η υπόθεση Ζαχόπουλου. Και τα συνδικαλιστικά αυτά στελέχη μιλούν για την κατάργηση θεσμικών κανόνων, την αδιαφάνεια και ενδεχόμενα οικονομικά σκάνδαλα, επισημαίνοντας την «παράλειψη Πουπάκη» να ζητήσει τη με όλους τους τρόπους διαλεύκανση της υπόθεσης.
Θα ήταν ίσως χρήσιμο να τοποθετηθούν και επωνύμως οι συνδικαλιστικές παρατάξεις στο μείζον πολιτικό και κοινωνικό πρόβλημα που συμπαρασύρει και επισκιάζει σοβαρότατα προβλήματα όπως η ιδιωτικοποίηση των λιμανιών, το Ασφαλιστικό, η ακρίβεια κ.λπ.