Ζούμε στον αστερισμό της κλειδαρότρυπας

Από τότε που έσκασε μύτη η πολύκροτη υπόθεση Ζαχόπουλου λίγο πριν από την απόπειρα αυτοκτονίας, απέφυγα επιμελώς να προσθέσω την όποια γνώμη μου μέσα στον συρφετό των αλληλοσυγκρουόμενων απόψεων και πληροφοριών που κατέκλυζαν τα κανάλια, τα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες. Κι αυτό ως έμμεση διαμαρτυρία (που ασφαλώς δεν την πρόσεξε κανένας) για την κραυγαλέα υποβάθμιση δεκάδων σημαντικών θεμάτων εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής, τα οποία χρονίζουν ως άταφοι νεκροί και πλήττουν τον λαό και τη χώρα μας. (Εξυπακούεται ότι όταν μιλάω για τον λαό μας γενικώς, εξαιρώ τους χρυσοκάνθαρους εκμεταλλευτές των εργαζομένων, τους ανενδοίαστους καταχραστές του δημοσίου χρήματος και τους πάσης φύσεως χοντρά βολεμένους που ενδιαφέρονται μόνο για το σαρκίο τους.)
Αποφάσισα να μπω σήμερα στον χορό της δυσώδους Ζαχοπουλειάδας, επειδή με… ερέθισαν (όχι, βέβαια, με τη σεξουαλική έννοια του ρήματος) κάποιες πτυχές της και ανάμεσα στις πτυχές αυτές η επιχειρηματική σχέση του Θεμιστοκλή Αναστασιάδη του Βύρωνος και της Αλίκης, γεννηθέντος την 1η Ιανουαρίου 1953, με τον Ευθύμιο Τριανταφυλλόπουλο του Κωνσταντίνου και της Ευγενείας, γεννηθέντος την 14η Αυγούστου 1954. Επιχειρηματική σχέση μέχρι πρότινος φιλική και συνεργασία αγαστή ως επιτυχημένων ΕΜΠΟΡΩΝ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ – πληροφορίας χωρίς εισαγωγικά και ενίοτε με πολλά εισαγωγικά.
(Για όσους δεν κατάλαβαν περί ποίων ο λόγος, διευκρινίζω ότι πρόκειται για τους πασίγνωστούς στην Ελλάδα κυρίους Θέμο και Μάκη, οι οποίοι αυτές τις ημέρες μονοπωλούν τη δημοσιότητα όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν.)
Θα αναρωτηθούν ίσως ορισμένοι πού βρήκα τις ημερομηνίες γεννήσεως των δύο κυρίων και τα βαπτιστικά ονόματα των γονέων τους. Ικανοποιώ αμέσως την περιέργεια εκείνων που δεν το υπέθεσαν: στο διαδίκτυο. Πού αλλού, άραγε, όταν είναι κανείς επαγγελματίας ντετέκτιβ;
Στο διαδίκτυο, λοιπόν, μπορεί ο οποιοσδήποτε να ανακαλύψει και να αναγνώσει «Σύμβαση αγοράς ονομαστικών μετοχών Ανωνύμου Εταιρείας αξίας 18.000.000 ευρώ». Σύμβαση την οποία συνέταξε ο συμβολαιογράφος κ. Γιάννης Σπυρίδωνα ΓΟΥΒΕΛΗΣ -έγραψα το επώνυμό του με κεφαλαία επειδή δεν γνωρίζω πού τονίζεται- την Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2007 στην επί της οδού Ήβης 3 στην Εκάλη κατοικία του κ. Ευθύμιου Τριανταφυλλόπουλου. Παρών, πλην του οικοδεσπότη και του κ. Θεμιστοκλή Αναστασιάδη, και ο τρίτος των συμβαλλομένων, κ. Αναστάσης Καραμήτσος.
Τα 18.000.000 ανέλαβε να τα καταβάλει ως δάνειο η Τράπεζα Πειραιώς και έκαστος των δύο πρώτων θα ελάμβανε 7.200.000 ευρώ σε μετοχές, ενώ ο τρίτος (που διαθέτει το 20% στο «Πρώτο Θέμα», θα ενθυλάκωνε μετοχές αξίας μόνο… 3.600.000 ευρώ. Βέβαια, τίποτα από αυτά δεν πρόκειται να συμβεί μετά τη λυσσαλέα αντιπαράθεση Μάκη και Θέμου, όπως οι δύο κύριοι αποκαλούνται και αυτοαποκαλούνται από τότε που εισέβαλαν θορυβωδώς στον δημόσιο βίο της χώρας. (Την Πέμπτη το «Βήμα» έγραφε σχετικά: «Χθες το βράδυ έγινε γνωστό από την Τράπεζα Πειραιώς ότι δεν έχει εκταμιευτεί κανένα ποσό από το δάνειο που έχει εγκριθεί, καθώς δεν είχαν εκπληρωθεί οι όροι του δανείου. Μάλιστα, σύμφωνα με κύκλους της τράπεζας, η δανειακή σύμβαση μπορεί να κριθεί πλέον άκυρη».)
Παρότι η εν λόγω υπόθεση πρέπει να θεωρείται λήξασα, αιωρείται κάποια εύλογη απορία: Γιατί οι τρεις συνεταίροι είχαν συμφωνήσει να μετονομάσουν τη μέχρι τούδε εταιρεία τους υπό την επωνυμία «Εκδόσεις Πρώτο Θέμα – Εκδοτική Ανώνυμη Εταιρεία» σε «Αναπτυξιακή Ανώνυμη Εταιρεία Μέσων Ενημέρωσης»; Μήπως, λέω μήπως, για να εκμεταλλευτούν αναπτυξιακούς νόμους διευρύνοντας τα… ασπρόμαυρα πλούτη τους;
Το μέγα -και γενικό- ερώτημα, πέρα από τις ύποπτες συναλλαγές «δημοσιογράφων» με πολιτικούς και τους ωμούς εκβιασμούς των πρώτων προς τους δεύτερους, είναι ότι έχει διαβρωθεί και εκχυδαϊστεί η κοινωνία μας. Άνθρωποι διαπομπεύονται, ανεξάρτητα από τις υπαρκτές ή και ανύπαρκτες ευθύνες τους, υπολήψεις σπιλώνονται, αγαθά ελατήρια αμφισβητούνται. Και όλα αυτά σε συνδυασμό με ένα σχετικά καινούργιο… άθλημα: τη μέσω κλειδαρότρυπας ηδονοβλεπτική μας ροπή. Το περίεργο -και άκρως εξοργιστικό- είναι ότι οι πλείστοι από μας που κατακεραυνώνουμε τις αφθόνως προσφερόμενες σήμερα κλειδαρότρυπες τις απολαμβάνουμε με την ησυχία μας εν κρυπτώ, επιβεβαιώνοντας την απίστευτη ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ που κυριαρχεί ως μεταδοτική ασθένεια στον τόπο μας και μολύνει εκ των έσω τα όσα υγιή αποθέματα αντίδρασης διαθέτουμε από το απώτερο και απώτατο παρελθόν μας.
Ναι, ζούμε στον αστερισμό της κλειδαρότρυπας, όπως διαλαλεί καταγγελτικά ο τίτλος του σημερινού άρθρου, και βαυκαλιζόμαστε με φρούδες ελπίδες ότι κάποτε θα τερματιστεί ως διά μαγείας το κακό. Αν δεν απαγορευτούν διά νόμου (που θα επισύρει δυσβάστακτες χρηματικές ποινές για τους παραβάτες) οι ΚΡΥΦΕΣ ΚΑΜΕΡΕΣ, θα διαιωνίζεται ο εξευτελισμός συνανθρώπων μας και θα ακμάζουν οι επ’ ανταλλάγματι εκβιασμοί προς πάσα κατεύθυνση.
Η περιβόητη Ζαχοπουλειάδα έφερε στο φως παραλείψεις, συγκαλύψεις και ουρανομήκεις επιπολαιότητες της παρούσας κυβέρνησης με ευθύνη ΚΑΙ του πρωθυπουργού. Ο οποίος, όπως έχω επισημάνει κατά κόρον, έχει αστοχήσει κραυγαλέα στην επιλογή στενών συνεργατών του. Προσθέτω, μάλιστα, ότι θα αποτελέσει ασυγχώρητο σφάλμα του, αν επιχειρήσει να τους βγάλει λάδι. Όμως, παράλληλα με τις διαπιστώσεις αυτές, μαίνεται ένας αδυσώπητος πόλεμος με επίκεντρο τον Καραμανλή προσωπικά. Πόλεμος που συνδυάζεται και με την κορυφούμενη υπονόμευσή του εκ των έσω, με πρωτομάστορες τον Μητσοτάκη και την αρχιφιλόδοξη θυγατέρα του.
Ερωτώ: Υπάρχει έστω ΕΝΑΣ Έλληνας, πλην των απάτριδων και των εξωνημένων στον ξένο παράγοντα, που δεν έχει αντιληφθεί ότι διακαής πόθος των Αμερικανών είναι η ανατροπή του Καραμανλή λόγω της συνεργασίας του με τον Πούτιν για την κατασκευή των αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου; Υποθέτω πως δεν υπάρχει. Τότε, γιατί άνθρωποι ικανοί και διορατικοί επιδιώκουν, με τη συνεχώς επαναλαμβανόμενη και πέραν κάθε ορίου σκληρή πολιτική που ασκούν, την ανατροπή του;