ΤΟ ΑΜΑΡΤΩΛΟ CD ΤΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΓΚΟΥΣ ΣΤΙΣ ΛΑΪΚΕΣ ΑΓΟΡΕΣ

Παραγωγοί και επαγγελματίες έμποροι στις λαϊκές αγορές έχουν δύο διαφορετικά σωματεία, τα συμφέροντα των οποίων συχνά συγκρούονται.

Όταν το υπουργείο Ανάπτυξης αποφάσισε να επιβάλει, και μάλιστα με νομοθετική ρύθμιση, την αλλαγή της εικόνας των λαϊκών αγορών, που σήμερα είναι «μπάτε σκύλοι αλέστε», ζητώντας και επιχορηγώντας με ειδικά άτοκα δάνεια τους εμπόρους των λαϊκών αγορών να αγοράσουν καινούργιους πάγκους από ειδικό υλικό με σεβασμό στα τρόφιμα, με ειδικό σκέπαστρο, πρακτική κατασκευή και ομοιόμορφη για όλους, οι έμποροι δέχτηκαν αμέσως και άρχισαν να παζαρεύουν με διάφορους κατασκευαστές, καθώς η μαζική αγορά των πάγκων ανέρχεται σε κάποιες δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Τα ποσά είναι μεγάλα και προφανώς μεγάλος είναι και ο πειρασμός για τους εμπόρους, που δεν είναι και τίποτα χθεσινοί.

Από την άλλη, οι παραγωγοί φαίνεται ότι έκαναν κι αυτοί τους υπολογισμούς τους και παζάρευαν διαφορετικό πάγκο με διαφορετική τιμή σε «δικό» τους κατασκευαστή.

Έτσι, αφού τα συμφέροντα ήρθαν σε σύγκρουση και ο πάγκος θα έπρεπε να είναι ομοιόμορφος στη λαϊκή και δεν θα μπορούσε ο καθένας να βάζει ό,τι θέλει, αφού πάλι η αγορά θα είχε την ίδια άσχημη με τη σημερινή εικόνα, οι παραγωγοί την «έστησαν» σε συγκεκριμένο έμπορο, μαγνητοφωνώντας κρυφά συνομιλίες των επαγγελματιών, στις οποίες μάλιστα φέρεται να παρευρισκόταν και ο μέχρι πρότινος πρόεδρος του Οργανισμού Λαϊκών Αγορών Αθήνας και Πειραιά κ. Καψιώτης, ο οποίος αποπέμφθηκε από το αξίωμα στο οποίο τον διόρισε η κυβέρνηση μόλις στα τέλη Δεκέμβρη του 2007 (όταν δηλαδή έληξε σύμφωνα με τον ίδιο και η σχετική σύμβαση του) και ήταν εκείνος που στην ουσία θα αποφάσιζε ποιος πάγκος θα μπει στις λαϊκές.

Όμως, φαίνεται ότι το CD δεν ήταν «δυνατό» στις συνομιλίες που περιείχε και πέτυχε αντίθετα αποτελέσματα.

Κάποιοι το μοίραζαν από εδώ κι από εκεί (το έχουμε κι εμείς), με αποτέλεσμα ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Παραγωγών Λαϊκών Αγορών κ. Παντελής Μόσχος και κάποια μέλη του ΔΣ να δεχτούν μήνυση από τον τέως, πλέον, πρόεδρο του Οργανισμού Λαϊκών Αγορών.

Το θέμα έφτασε ψηλά και ο αρμόδιος υφυπουργός κ. Γιώργος Βλάχος βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Τελικά η απόφαση είναι να βάλει ο καθένας όποιον πάγκο προτιμά, αρκεί να πληροί τις προδιαγραφές που όρισε το υπουργείο για το μήκος, το πλάτος, το ύψος, τα φιλικά υλικά κατασκευής για τα τρόφιμα και τα χρώματα.

Όμως ακόμη και σήμερα, αρκετούς μήνες μετά, κανένας νέος πάγκος δεν έχει αγοραστεί από κανέναν και καμία αλλαγή δεν έχει γίνει στις λαϊκές. Το όνειρο του κ. Σιούφα για ομοιόμορφες λαϊκές αγορές δεν φαίνεται να γίνεται ποτέ πραγματικότητα, αφού «κόλλησε» στην έλλειψη θάρρους να ασκηθεί πολιτική με μεγάλο πολιτικό κόστος, κάτι που γίνεται πάντα σ’ αυτήν τη χώρα…