Πείτε την αλήθεια στον λαό ότι η οικονομία βουλιάζει
Λένε οι ειδικοί, οι οικονομολόγοι, ότι η οικονομία έχει μπει στο κόκκινο… Ότι το δημόσιο χρέος έχει φθάσει σε εφιαλτικά ύψη. Ότι για τα δανεικά δεν φθάνουν πλέον τα… ασημικά. Ότι ζούμε σε μια πλαστή εικόνα της οικονομίας, που συντηρείται με τα δανεικά των τραπεζών. Ότι αυτός ο τρόπος ζωής που κάνουμε δεν δικαιολογείται με τα λεφτά που ο καθένας μας βγάζει. Τα καταναλωτικά δάνεια, τα διάφορα εορτοδάνεια και οι πιστωτικές κάρτες στηρίζουν ακόμη τα νοικοκυριά, που δεν έχουν καταλάβει πού πάμε και ότι η χώρα από πλευράς οικονομίας δεν απέχει πολύ από το κραχ… Όλοι εκείνοι που χειρίζονται τα οικονομικά του κράτους, αλλά και οι κρατικοί τραπεζίτες, ανησυχούν. Και ασφαλώς ανησυχεί και ο πρωθυπουργός. Μόνο που κανένας τους δεν βγήκε να πει την αλήθεια στον λαό. Να καλέσει τους πολίτες σε αυστηρές οικονομίες. Και παράλληλα να δουλέψουν περισσότερο, να αποκτήσει η χώρα παραγωγή (ακόμη κι αυτή που υπάρχει σήμερα, η περισσότερη, οφείλεται στους ξένους εργαζόμενους!) σε είδη όπου έχει το πλεονέκτημα, π.χ. αγροτικά προϊόντα, η γεύση των οποίων είναι ασυναγώνιστη. Ίσως πρέπει ακόμα και να τρομάξουν τον κόσμο, αφού είναι γνωστό ότι ο πήχυς έχει ξεπεραστεί. Αλλιώς ο δρόμος προς τον γκρεμό δύσκολα θα σταματήσει. Επομένως τώρα πρέπει να ειπωθεί η αλήθεια για να προλάβουμε τα χειρότερα. Τα ωραία λόγια, τα παχιά, πρέπει να τελειώνουν. Εδώ σε λίγο δεν θα υπάρχει τίποτα ελληνικό να πουλήσουμε. Τα κινέζικα είδη ρουχισμού, και όχι μόνο, έχουν κατακλύσει πλέον και τον τελευταίο χώρο της Ελλάδας. Όπως και τα είδη που κατασκευάζονται σ’ άλλες ασιατικές περιοχές που δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε, όταν εκεί το μεροκάματο είναι ένα πιάτο ρύζι για δουλειά 10 και 14 ωρών…
Αλλά πώς να πει στον κόσμο ο Καραμανλής να κάνει οικονομία και να τον πείσει να περιορίσει τις αγορές ειδών μη άμεσης ανάγκης, να μη χαλάει περισσότερα απ’ αυτά που βγάζει τον μήνα και να μην καταχρεώνονται τα νοικοκυριά στις τράπεζες, όταν οι υπουργοί του κάνουν δεξιώσεις σε χώρους της πλουτοκρατίας, όπως στον Ιππικό Όμιλο για να γιορτάσει ο υφυπουργός κ. Γιάννης Βαληνάκης την ονομαστική του γιορτή… Ή άλλοι πήγαν στις Άλπεις, στη… Λόντρα και στην Αμερική να… ηρεμήσουν (!) μακριά από την… ψωροκώσταινα, που σήμερα για πολλούς έχει γίνει η παχιά αγελάδα. Αν το παράδειγμα δεν δοθεί από την κορυφή, αν το μήνυμα για σφίξιμο του ζωναριού δεν το δώσουν με τη λιτότητα της ζωής τους οι ίδιοι οι κυβερνώντες, δύσκολα θα περάσει στο πετσί του Έλληνα, που κακά τα ψέματα είχε και έχει πάντα την τάση του υπερκαταλανωτισμού -ίσως εξαιτίας των στερήσεων που έζησε προηγούμενες δεκαετίες- και δεν θα πληρώνει το καφεζούμι 4-5 ευρώ, πιο ακριβά και από τον καφέ στα… Ηλύσια Πεδία. Είναι η ώρα, κύριε Καραμανλή, να πείτε την αλήθεια. Το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν», για κείνους που ξέρουν, δεν είναι και πολύ μακριά… Ίσως πουν κάποιοι ότι υπερβάλλουμε, ότι φοβίζουμε τον κόσμο. Δεκτό, αν έτσι προλάβουμε τα δάκρυα και τις χειρότερες μέρες…