Αποχαιρέτα την την Τράπεζα της Ελλάδος

Πριν από την κοπή της πίτας ο Ν. Γκαργκάνας εκφώνησε ένα απολογητικό, εξομολογητικό και στην ουσία αποχαιρετιστήριο λογύδριο, δεδομένου ότι τον προσεχή Ιούνιο αποχαιρετά «την Αλεξάνδρεια που φεύγει», όπως έγραψε ο Καβάφης στο ποίημά του «απολείπειν ο Θεός Αντώνιον». Το περιεχόμενο της ομιλίας του ήταν σαφώς διαφορετικό από άλλες φορές και στιγμές στιγμές αντιφατικό. Αίφνης, ενώ ισχυρίστηκε ότι στηρίζει την κυβέρνηση (ποιους άραγε ήθελε να πείσει;), είπε παράλληλα ότι δεν ευνοεί τα «γαλάζια» παιδιά (ποιους άραγε ήθελε να πείσει;). Παραδέχτηκε ότι γίνονται αδικίες (αλήθεια απ’ το «ΠΑΡΟΝ» τις έμαθε;) και προέτρεψε το προσωπικό να αναφέρει σ’ αυτόν τα στραβά και ανάποδα που παρατηρεί. Πότε, όμως, άνοιξε την πόρτα του και τα αυτιά του στον απλό υπάλληλο, μολονότι και αυτός υπάλληλος της ίδιας τράπεζας υπήρξε και εκλιπαρούσε μάλιστα, επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη, την αλληλεγγύη των συναδέλφων του; Τώρα που ετοιμάζει τα διοικητικά μπαγάζια του, τώρα την ώρα της εξόδου, που ετοιμάζεται «να αποσυρθεί στο γηροκομείο της σκέψης», όπως θα έλεγε ο πρόσφατα θανών Αμερικανός συγγραφέας K. Vonnegut, θυμήθηκε να νοθεύσει τον άκρατο ναρκισσισμό του.

Στην ίδια εκδήλωση αναφέρθηκε και στα δημοσιεύματα του Τύπου που δήθεν πλήττουν το κύρος της τράπεζας. Ξέρω ποιοι τα γράφουν, είπε χαρακτηριστικά, αλλά δεν μπορώ να το αποδείξω για να τους στείλω στον Εισαγγελέα! Καταλαβαίνετε ποιος διοικεί την κεντρική τράπεζα της χώρας! Ξέρει ποιοι είναι αλλά δεν μπορεί να το αποδείξει. Τότε πώς ξέρει; Από τα γιουσουφάκια, τους κόλακες, τα ξεσκονιστήρια, τους συκοφάντες και τους λογής σμπίρους του; Στο κάτω κάτω επί της ουσίας έχει να πει κάτι, εκτός από την επιδίωξη φίμωσης του Τύπου ή την παροχή ιδιοτελούς πληροφόρησης; Οι πηγές των ειδήσεων είναι ιερές και οι δικές μας, τουλάχιστον, είναι πολλαπλές, έγκυρες, τεκμηριωμένες, διασταυρωμένες, με ντοκουμέντα και αξιόπιστα στοιχεία. Ξεχνά -για να του θυμίσουμε μόνο τις πρόσφατες προαγωγές- ότι είχαμε δημοσιεύσει κατά γράμμα τα ονόματα και τις εξωτραπεζικές στηρίξεις, πριν ακόμα συσταθεί η Επιτροπή των υποτακτικών του;

Ποιος ομιλεί για το κύρος της Τράπεζας;

Ποιος μιλά, όμως, για τρώση του κύρους της τράπεζας από τα δημοσιεύματα που γράφουν την αλήθεια για τον Γκαργκάνα, τις φαυλότητες και τους λεγεωνάριους;

-Αυτός που ευλογούσε την αφεντιά του με πριγκιπικό μισθό, επιμίσθια, πιστωτικές κάρτες κ.λπ., την ίδια ώρα που ήταν διαπρύσιος κήρυκας της λιτότητας.

-Αυτός που επί των ημερών του έκαναν φτερά 5,9 εκατ. ευ ρώ από το υποκατάστημα της τράπεζας στην Καλαμάτα, επειδή δεν ετηρούντο στοιχειώδη μέτρα χρηστής διοίκησης και λειτουργίας και δεν ελάμβανε υπόψη τα προειδοποιητικά πορίσματα της Εσωτερικής Επιθεώρησης. (Δεν υπάρχει προηγούμενο στην Ευρωπαϊκή Ένωση).
-Αυτός που ανέχεται να λειτουργεί η εποπτεία των τραπεζών χωρίς ετοιμότητα και οξυδέρκεια, με αφυδάτωση των ελέγχων, με γνώμονα τη μεγέθυνση των τραπεζικών κερδών και την ασυδοσία του τραπεζικού κεφαλαίου.
– Αυτός που επιβάλλει ποινές-χάδι στις τράπεζες και γελά όλος ο κόσμος.
– Αυτός που καλύπτει καραμπινάτες περιπτώσεις σύγκρουσης συμφερόντων υπαλλήλων.
– Αυτός που σκηνοθετεί ή ανέχεται απολύτως διαβλητές προαγωγές και τοποθετήσεις. (Είχαμε, επαναλαμβάνουμε, δημοσιεύσει τα ονόματα των υπαλλήλων που θα προήγαγε ο Ν. Γκαργκάνας πριν να συνεδριάσει η Επιτροπή του, αποδεικνύοντας την κοροϊδία και το σικέ της διαδικασίας.)
– Αυτός που ανέδειξε μικρούς Καίσαρες, καθ’ ομοίωσίν του, σε διευθύνσεις της τράπεζας, άτομα συμπλεγματικά, ακατάρτιστα, αριβίστες με αλαζονικό ύφος. (Το ύφος είναι το ήθος του καθενός όπως έγραφε ο Σ. Τσίρκας). Απ’ αυτούς ζήτησε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς να εξετάσουν τη δυνατότητα εθελούσιας παραμονής τους!
– Αυτός που τήρησε στάση Πόντιου Πιλάτου στο σκάνδαλο των ομολόγων. (Ήδη, όμως, ο εφέτης-ανακριτής Γ. Λέκκας έχει εγκατασταθεί στη Διεύθυνση Εργασιών Δημοσίου και με λίγη επιμέλεια θα ανιχνεύσει τις ευθύνες της τράπεζας.)
– Αυτός που χρησιμοποιεί τον μηχανισμό της τράπεζας για ίδιον όφελος και μάλιστα επιβραβεύει με θέσεις ακόμη και συνταξιούχους, για την παροχή προσωπικών υπηρεσιών κ.λπ. κ.λπ.
Ποιος μιλά, λοιπόν, ποιος δικαιούται να μιλά για τραυματισμό του κύρους της τράπεζας;
Στην ίδια εκδήλωση ο Γκαργκάνας το ‘παιξε και… πατερούλης. Διηγήθηκε ότι συνάντησε τη Φάνη Πετραλιά την Πρωτοχρονιά στη Μητρόπολη και της έθεσε το ασφαλιστικό των υπαλλήλων! Υποσχέσεις έδωσε, επίσης, για το Ταμείο Υγείας και την προστασία του, μακράν των κυβερνητικών σχεδιασμών!
Τελικά μήπως ετοιμάζεται να πολιτευτεί; Μήπως αποφάσισε να «μοιραστεί την αίσθησή του» με τους υπαλλήλους όπως έλεγε εκείνο το αμίμητο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, με τους σολοικισμούς και τα ευτράπελα; Μήπως διάβασε την τελευταία ποιητική συλλογή της Κικής Δημουλά «μεταφερθήκαμε παραπλεύρως» και εκείνον τον στίχο «πνιγηρή του καθενός μας η δύση»;