Ο Χριστός δεν σταμάτησε στη Γάζα

Διεθνείς οργανισμοί και πολιτικοί απ’ όλο τον κόσμο επισημαίνουν ότι η συλλογική τιμωρία που αποφάσισαν να εφαρμόσουν Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι καθ’ υπόδειξιν των σιωνιστών εναντίον των Παλαιστινίων, τερματίζοντας τη διεθνή οικονομική βοήθεια, έχει οδηγήσει σε πρωτοφανή ύψη τη φτώχεια και την εξαθλίωση στη μεγαλύτερη ανοιχτή φυλακή του κόσμου, όπως αποκαλείται όλο και συχνότερα η Γάζα.

Τελευταία στη σειρά ήρθε η Παγκόσμια Τράπεζα, που σε πρόσφατη έκθεσή της τόνισε πως από το 1999, έναν χρόνο πριν ξεκινήσει η δεύτερη ηρωική ιντιφάντα, μέχρι φέτος το κατά κεφαλήν εισόδημα στη Γάζα έχει μειωθεί κατά 40%. Τον κώδωνα του κινδύνου έκρουσε πρόσφατα και ο βρετανός υπουργός Διεθνούς Αναπτυξιακής Βοήθειας, ο οποίος τόνισε πως «η κατάσταση μέρα με τη μέρα χειροτερεύει» και έδωσε μάλιστα στη δημοσιότητα μια λίστα με τα 157 πιο στοιχειώδη ιατροφαρμακευτικά είδη που βρίσκονται σε έλλειψη εδώ και καιρό από τα νοσοκομεία της Γάζας, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός της να στερείται, εκτός των άλλων, και ιατρική φροντίδα.

Η αιτία γι’ αυτήν τη δραματική κατάσταση στην οποία ζουν 1,5 εκατ. Παλαιστίνιοι, που ασφυκτιούν στα 360 τετραγωνικά χιλιόμετρα, βρίσκεται στο καθεστώς οικονομικού αποκλεισμού και στρατιωτικής πολιορκίας που έχουν επιβάλει οι Ισραηλινοί εδώ και δύο σχεδόν χρόνια, ως τιμωρία για την επιλογή των Παλαιστινίων να ψηφίσουν στις κοινοβουλευτικές εκλογές τη Χαμάς. Με πρόσχημα αυτήν την επιλογή, εφάρμοσαν το πιο απάνθρωπο και εγκληματικό εμπάργκο που έχει γνωρίσει κάποιος λαός σε όλη τη μεταπολεμική περίοδο (με μοναδική εξαίρεση τον λαό της Κούβας). Το ότι η εκλογική επιτυχία της Χαμάς αποτέλεσε πρόσχημα για να εκδηλώσουν τα επιθετικά τους σχέδια και τίποτε άλλο το βεβαιώνουν δύο πολύ πρόσφατα γεγονότα.

Δεν θέλουν ειρήνη οι Ισραηλινοί

Το πρώτο είναι η κατηγορηματική απόρριψη από τον διωκόμενο για οικονομικά σκάνδαλα πρωθυπουργό του Ισραήλ, Εχούντ Ολμέρτ, της πρότασης ανακωχής που απηύθυνε δημόσια ο εκλεγμένος παλαιστίνιος πρωθυπουργός Ισμαήλ Χανίγια. Πράγματι, την Τρίτη 18 Δεκέμβρη, μιλώντας σε ισραηλινό τηλεοπτικό σταθμό, ο ηγέτης της Χαμάς στη Γάζα δήλωσε ότι είχε τη δύναμη να σταματήσει την εκτόξευση πυραύλων από τις δυνάμεις της αντίστασης στην ισραηλινή κατοχή και θα το έκανε, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για μια εκεχειρία, αν το Ισραήλ δεσμευόταν ότι θα σταματήσει την πολιορκία της Γάζας και επίσης τη δολοφονία αθώων πολιτών. Εκπρόσωπος του ισραηλινού Μέσου μάλιστα ανέφερε στους «Νιου Γιορκ Τάιμς» ότι ο εκλεγμένος παλαιστίνιος πρωθυπουργός δήλωσε πως δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να κάτσει στο ίδιο τραπέζι και να συνομιλήσει με τους Ισραηλινούς. Δήλωση προερχόμενη μάλιστα από Ισραηλινό η οποία κονιορτοποιεί το επιχείρημα των ισραηλινών ότι η Χαμάς δεν αναγνωρίζει το Ισραήλ, επομένως δεν μπορεί να συνομιλήσει μαζί της. Όλα αυτά δεν εμπόδισαν ωστόσο τον ισραηλινό πρωθυπουργό, την Κυριακή 23 Δεκέμβρη, να δηλώσει ότι δεν συνομιλεί με τρομοκράτες, εκμεταλλευόμενος την ένταξη της Χαμάς από τον Λευκό Οίκο σε λίστα με τρομοκρατικές οργανώσεις – εκεί που πολύ πιθανόν να εντασσόταν και το ΠΑΚ, αν αυτή η μαύρη λίστα είχε κάνει την εμφάνισή της λίγες δεκαετίες νωρίτερα. Επικαλέστηκε, μάλιστα, ο διωκόμενος ισραηλινός πρωθυπουργός τη ρίψη ρουκετών από Παλαιστίνιους εναντίον ισραηλινών στόχων, για να δικαιολογήσει την αδιάλλακτη στάση του. Η αλήθεια είναι πως ο απολογισμός των θυμάτων από τις 664 αυτοσχέδιες παλαιστινιακές ρουκέτες που εκτοξεύθηκαν από την πρώτη μέρα του 2007 μέχρι το τέλος του Νοεμβρίου είναι εντελώς δυσανάλογος συγκρινόμενος με τα εγκλήματα των εβραίων κατακτητών. Συγκεκριμένα, οι Ισραηλινοί είχαν 2 νεκρούς και 122 τραυματίες όταν ο ηρωικός λαός της Παλαιστίνης θρήνησε το ίδιο χρονικό διάστημα 457 νεκρούς από τους οποίους 100 ήταν παιδιά!

Αυτό συνεπώς που αποδεικνύεται είναι ότι το Ισραήλ εκμεταλλεύεται τον χαρακτηρισμό της Χαμάς ως τρομοκρατικής οργάνωσης για να εφαρμόσει ένα σχέδιο που στην πλήρη του ανάπτυξη έχει την απόλυτη υποδούλωση των Παλαιστινίων, ακόμη και την εξαφάνισή τους ως λαού. Γι’ αυτόν τον λόγο κάθε μέρα που περνάει γίνονται πιο επίμονες οι φήμες για μια ολοκληρωτική στρατιωτική εισβολή στη Γάζα, με στόχο τη δολοφονία όσων επιμένουν να αντιστέκονται στην κατοχή. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι τις μέρες των Χριστουγέννων οι δυνάμεις κατοχής δεν επέτρεψαν να περάσουν στη Γάζα ιταλοί φιλειρηνιστές οι οποίοι επιχείρησαν να εισέλθουν, με τη συνοδεία γερουσιαστών και ευρωβουλευτών, για να δηλώσουν την αλληλεγγύη τους στον δοκιμαζόμενο λαό.

Επεκτείνουν τους εβραϊκούς εποικισμούς

Το δεύτερο γεγονός που μαρτυρά την απροθυμία των Ισραηλινών να προχωρήσουν σε μια συμφωνία ειρήνης και το ότι προσχηματικά και μόνο επικαλούνται τη Χαμάς είναι τα αίσχη τους στη Δυτική Όχθη. Εκεί επίσημος εκπρόσωπος των Παλαιστινίων δεν είναι η Χαμάς, αλλά ο Πρόεδρος Αμπάς και διορισμένος πρωθυπουργός ο αμερικανοσπουδαγμένος Σαλάμ Φαγιάντ, ο οποίος πριν κληθεί στην Παλαιστίνη είχε υπηρετήσει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δεν προέρχεται δηλαδή και τόσο πολύ από τα σπλάχνα του παλαιστινιακού λαού… Οι Ισραηλινοί όμως δεν δίστασαν να ξεφτιλίσουν ακόμη και αυτόν. Λίγες μέρες μετά τη συνάντηση της Ανάπολις και τους όρκους πίστης του Ολμέρτ ότι θα καταλήξει με τους εκπρόσωπους του Αμπάς σε συμφωνία εντός του νέου έτους, το ισραηλινό κοινοβούλιο ψήφισε τη χρηματοδότηση της κατασκευής εκατοντάδων νέων σπιτιών στα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Όχθης. Η κίνηση αυτή χαρακτηρίστηκε τόσο προκλητική, ώστε ανάγκασε ακόμη και τον φιλοϊσραηλινό γάλλο Πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί να ζητήσει από τους Ισραηλινούς να παγώσουν τα σχέδια περαιτέρω εποικισμού στη Δυτική Όχθη, λέγοντας ότι δεν συνάδουν προς τα σχέδια δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους.

Η πραγματικότητα είναι πως τα σχέδια για τη χρηματοδότηση της οικοδόμησης 500 διαμερισμάτων στον εβραϊκό εποικισμό του Χαρ Χόμα και άλλων 240 διαμερισμάτων στον εβραϊκό εποικισμό του Μάαλε Αντουμίν, μέσα στο 2008, δείχνουν πόσο αναποτελεσματική είναι η ενδοτική γραμμή που ακολουθούν οι δυνάμεις της Φατάχ στη Δυτική Όχθη.

Αν το πρόβλημα των Ισραηλινών ήταν η αντίσταση των Παλαιστινίων και οι τρακατρούκες που ρίχνει η Χαμάς από τη Γάζα, τότε θα εφάρμοζαν ένα σχέδιο ειρήνης με τη δοτή Παλαιστινιακή Αρχή της Δυτικής Όχθης. Αντί γι’ αυτό όμως τους ταπεινώνουν.

Παρά τις συνεχείς υποχωρήσεις των Παλαιστινίων, οι Ισραηλινοί χρηματοδοτούν την επέκταση των εβραϊκών εποικισμών, κατά παράβασιν αλλεπάλληλων ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, κατασκευάζουν το τείχος της ντροπής και κλειστούς δρόμους υψίστης ασφαλείας που κατατεμαχίζουν την παλαιστινιακή γη και δολοφονούν ανενόχλητοι στελέχη της αντίστασης στη Δυτική Όχθη! Τα πράττουν μάλιστα όλα αυτά με την έγκριση των Αμερικανών που, όπως θα δείξει και η επίσκεψη του Μπους στην περιοχή την επόμενη εβδομάδα, εξακολουθούν να θεωρούν το Ισραήλ προκεχωρημένο τους φυλάκιο στη Μέση Ανατολή και στρατηγικό σύμμαχο.

Σε αυτό το φόντο η άνευρη και χλιαρή αντίδραση της Παλαιστινιακής Αρχής, που χαρακτήρισε χωρίς περιεχόμενο τις δεσμεύσεις στην Ανάπολις και τις προγραμματισμένες διμερείς επαφές της με το Ισραήλ -όταν επεκτείνονται οι εποικισμοί και μένουν στη θέση τους τα δεκάδες σημεία ελέγχου μετατρέποντας σε πολύωρο ταξίδι την πιο απλή διαδρομή στη Δυτική Όχθη- όσο δικαιολογημένη κι αν ακούγεται, πρωτίστως αποκαλύπτει την αναποτελεσματικότητα της γραμμής συνδιαλλαγής και ενδοτισμού που ακολουθεί…