Οι νέοι κούριερ της εξουσίας
Η κριτική των τηλεοπτικών σταθμών εστιάζεται στο πρόσωπο του Γιάννη Ανδριανού, ο οποίος επικαλέστηκε τη δημοσιογραφική του ιδιότητα για να μην αποκαλύψει την ταυτότητα του προσώπου που του παρέδωσε το DVD. Αφήνει όμως στο απυρόβλητο τον δημοσιογράφο που προχώρησε στη συναλλαγή με το Μέγαρο Μαξίμου, πράξη που χάνεται από τον ορυμαγδό της παραφιλολογίας.
Έτσι, από την υπερβολική πληροφόρηση για το DVD χάνεται η ουσία της υπόθεσης, που δεν είναι άλλη από το ότι ο γενικός γραμματέας που έκανε την απόπειρα αυτοκτονίας χειριζόταν τους ειδικούς λογαριασμούς του υπουργείου και δήλωνε σύμβουλος του πρωθυπουργού και φίλος της συζύγου του, Νατάσσας. Η ιστορία του DVD είναι μια πτυχή της υπόθεσης στον βαθμό που επηρέαζε τις πολιτικές αποφάσεις του γενικού γραμματέα, ο οποίος δίνει μάχη ζωής και θανάτου στον Ευαγγελισμό.
Η απόφαση του δημοσιογράφου όμως να το παραδώσει και η διατήρηση της ανωνυμίας του ως και σήμερα είναι που δημιουργεί ζήτημα ηθικής τάξεως συνολικά για τον κλάδο.
Μέχρι σήμερα, η νέα γενιά εκδοτών, δημοσιογράφων και παρουσιαστών της τηλεόρασης στήριξε την πορεία της και στην παρουσίαση υλικού από κρυφές κάμερες και στις μαγνητοφωνήσεις, χωρίς τη συναίνεση των «θυμάτων τους». Η δημοσιοποίηση κάθε φορά του επίμαχου υλικού αυτού ήταν πράξη σύννομη, καθώς προείχε το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον. Οι επαγγελματίες δε του είδους επένδυσαν σε αυτήν την πρακτική, που πολλές φορές έφτασε στα όρια της παραβίασης ακόμη και των ατομικών δικαιωμάτων, με διακηρύξεις περί ελευθεροτυπίας και δημοκρατίας και με δημόσιους τηλεοπτικούς αυτοεπαίνους. Και αυτή η υπερβολή στη δημοσιότητα που συνοδεύεται και από ισχυρό οικονομικό αντάλλαγμα, αφού μεγάλωνε η φήμη των δημοσιογράφων παρουσιαστών, γινόταν δεκτή από το κοινό που παρακολουθούσε.
«Η δημοσίευσις είναι η ψυχή της δικαιοσύνης» είναι το ρητό του Μάγιερ που υιοθετεί η ΕΣΗΕΑ. Στην περίπτωση Ζαχόπουλου όχι μόνο δεν υπήρξε δημοσιοποίηση, όχι βεβαίως του περιεχομένου του DVD αλλά της ύπαρξής του, όταν διοχετευόταν στον υποδοχέα δημοσιογράφο, αλλά συνέβη το αντίθετο. Το υλικό, αντί να ερευνηθεί δημοσιογραφικά ή να παραδοθεί σε κάποιον εισαγγελέα, αφού περιέχει σκηνές με πρωταγωνιστή τον σύμβουλο του πρωθυπουργού, δόθηκε χέρι με χέρι στον Γιάννη Ανδριανό. Τι αντάλλαγμα έχει αυτή συναλλαγή; Τη διαγραφή «υποθέσεων» του δημοσιογράφου; Οικονομικό «όφελος»; Ποιος «σκελετός από την ντουλάπα» συμφωνήθηκε να «εξαφανιστεί»;
Ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού εγκαλείται γιατί τηρεί τη συμφωνία κυρίων και δεν αποκαλύπτει το όνομα του δημοσιογράφου, επικαλούμενος τον κώδικα δεοντολογίας της ΕΣΗΕΑ. Αν κάποιος τον παραβίασε στη βασικότερη του αρχή είναι ο δημοσιογράφος, ο οποίος, εκτός των άλλων, μεταλλάχθηκε σε κούριερ της εξουσίας.