Βυζάντιον
Σκέφτομαι πως θα ήταν ωραίο να μπορώ, αντί για στήλη, να δημοσιεύω ένα απλό sms 160 χαρακτήρων, μέσα στους οποίους μπορώ να σουλουπώσω όσα θα ήθελα να πω. Όπως ακριβώς συμβαίνει με τις ευχές για τον νέο χρόνο. Είναι η μοναδική περίπτωση που η ελπίδα κάνει χώρο στη βλακεία για να καθίσουν στον ίδιο πάγκο. Επιστρέφοντας από τις διακοπές άνοιξα το κινητό, που έκανε εμετό από αντίστοιχα μηνύματα. Κάθε χρόνο γίνονται όλο και πιο ηλίθια, ιδίως αυτά που στέλνουν γυναίκες. Αν μάλιστα πρόκειται για γυναίκα πολιτικό, διαβάζεις το μήνυμα, πετάς το κινητό και ψάχνεις ξυράφι να βάλεις στην παλλόμενη φλέβα.
Κάθομαι, λοιπόν, να γράψω μόλις έχω προσγειωθεί από τις διακοπές στην ηλιθιότητα. Μπορεί να υπήρχαν χιλιάδες άνθρωποι γύρω μου, αλλά ήμουν κυριολεκτικά στην απομόνωση. Χωρίς κινητό, χωρίς υπολογιστή, με μεγάλη διαφορά ώρας. Μέχρι που χάζευα ένα αραβικό κανάλι και κατάλαβα τη λέξη «Καραμανλής». Είδα και τη φωτογραφία του Ζαχόπουλου και μετά έψαχνα σαν τον ηλίθιο έναν υπολογιστή με σύνδεση internet για να μάθω τι έγινε.
••••
Ομολογώ πως περίμενα να δω τον Καραμανλή με το γνωστό μπουφάν να δηλώνει ότι η χώρα βρίσκεται υπό την πίεση ασύμμετρης απειλής. Κοινώς, μάγκες μάς την έπεσαν,το ίδιο είναι. Μετά σκέφτηκα το κλασικό άσμα «αν είχανε φωνή οι γκαρσονιέρες θα πέφταν σαν ξερόφυλλα οι βέρες», το οποίο, ακόμα και αν δεν το έχει γράψει ο Σπανουδάκης, θα μπορούσε να επενδύσει το σχετικό ρεπορτάζ της ΝΕΤ. Βέβαια το πρόβλημα είναι πως αν όσοι έχουν εξωσυζυγική σχέση και εκβιάζονται από την παράνομη, έπεφταν από τα μπαλκόνια, οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν θα ασφάλιζαν αυτοκίνητα για ζημιές στην οροφή τους από πτώση πενηντάρηδων με μεγάλη περιεκτικότητα σε viagra. Διότι αν δεν το έχετε καταλάβει, η ασύμμετρη απειλή που δέχεται η ελληνική οικογένεια και κατ’ επέκταση η χώρα δεν είναι ούτε από δόλια συμφέροντα ούτε από τις Ανατολικοευρωπαίες που κλείνουν σπίτια. Είναι από αυτά τα τρία καταραμένα φάρμακα που κοστίζουν πενήντα ευρώ το κουτί. Βλέπεις, μεγάλε, έτσι και είσαι γύρω από τα εξήντα και δεν έχεις καταπιεί το σκεύασμα, το μόνο που μπορείς να κάνεις σε μια τριανταπεντάρα είναι να την τρομάξεις, άντε και να σε λυπηθεί. Έλα όμως που υπάρχει η περίπτωση να έχεις στο χέρι το χρήμα, τον πισινό στην καρέκλα της εξουσίας και στην τσέπη το χάπι. Έχεις ξεφύγει, αισθάνεσαι ισχυρός και άφθαρτος. Μέχρι τη στιγμή που εμφανίζεσαι στο DVD να παριστάνεις τον John Holmes.
••••
Θα ακουστεί απάνθρωπο, αλλά θα ήταν μια κάποια λύση: οι κατέχοντες υψηλή θέση να υποβάλλονται σε εξετάσεις αίματος για την ανίχνευση αυτών των ουσιών στο αίμα τους. Νομίζω πως κάτι αντίστοιχο είχε υιοθετήσει ο Δαρείος και μετά οι βυζαντινοί αυτοκράτορες: η διαχείριση του κρατικού χρήματος ήταν αρμοδιότητα αποκλειστικά και μόνο των ευνούχων.
••••
Για το θέμα ακούγονται διάφορα βλακώδη για επαγγελματικές δουλειές στη λήψη και στο μοντάζ του υλικού. Σιγά μην το έκαναν και στη CTU του «24» για να παγιδέψουν τον Τζακ Μπάουερ. Ένα απλό παραδειγματάκι: βάζεις να γράφει ήχο και εικόνα ένα κινητό με μια αξιοπρεπή κάρτα μνήμης των 2 GB. Μετά φορτώνεις το βίντεο σε έναν απλό υπολογιστή και μοντάρεις και αυτό μόνο στην περίπτωση που δεν σου αρέσει το σχετικό πρόγραμμα του κινητού σου. Προσωπικά δέχομαι να στοιχηματίσω τον παχυλό μισθό που μου δίνει ο σύμβουλος έκδοσης πως η δουλειά με το βίντεο έγινε με κινητό Sony Ericsson που διαθέτει μούρλια προγραμματάκι μοντάζ και καλό φακό.
••••
Και κάτι τελευταίο από αυτά που πρόλαβα να μαζέψω: αν η υπόθεση επικεντρωθεί αποκλειστικά και μόνο σε αποχαρακτηρισμούς αρχαιολογικών χώρων, τότε δεν αποκλείεται η κυβέρνηση να απαντήσει με αντίστοιχα στοιχεία για τις ημέρες του ΠΑΣΟΚ. Κάτι που δεν είναι απαραίτητο πως θα δυσαρεστήσει την ηγεσία του κόμματος…
••••
Τώρα άρχισε να κυκλοφορεί και κάτι αντίστοιχο για δύο άλλους και τις συνεργάτιδές τους, αλλά, τέλος πάντων, μπορεί να πρόκειται απλώς για κακοήθειες…
••••
Δυστυχώς η υπόθεση του καταραμένου DVD έχει και άλλες επιπτώσεις, θυμίζει τις μέρες που ακούσαμε για πρώτη φορά περί AIDS και ψαχνόμασταν όλοι μας. Ξέρετε πόσα παλικάρια έχουν λουστεί από κρύο ιδρώτα μήπως η παράνομη τους έχει στήσει με καμιά κάμερα; Για τους αφελείς θυμίζω πως πρόκειται για περιπτώσεις εκβιασμού που αποτελούν μονόδρομο: αν αποκαλυφθούν, αυτά που θα πληρώσεις μετά την αγωγή διαζυγίου δεν είναι τίποτα μπροστά στο χαρτζιλίκι που ζητάει η «παράλληλη» για να κρατήσει το στόμα της κλειστό.
••••
Ρώτησα, αφελώς ως συνήθως, άνθρωπο που ασχολείται με μεγάλες δουλειές για τον τρόπο με τον οποίο καταβάλλονται αυτές οι ωραίες μίζες από μεγάλες εταιρείες που κάνουν μπίζνες στην όμορφη πατρίδα μας. Όχι κατ’ ανάγκη ξένες, όπως η Siemens, που είναι τώρα στην επικαιρότητα, εντάξει; Αυτό που ήθελα να μάθω είναι πως δεν αποκαλύπτεται η διαδρομή των χρημάτων. Δεν είναι περίεργο; Έχετε ένα στέλεχος που καταθέτει πως έστειλε μίζες. Πιθανόν είναι να δίνει και ονόματα. Γιατί, όμως, η υπόθεση δεν δένει με αποδείξεις; Ο άνθρωπος που ρώτησα μου εξήγησε πως αυτά τα περί offshore και «βάλε τα λεφτά στον λογαριασμό του κουνιάδου μου» είναι εδώ και μερικά χρόνια ξεπερασμένα. Είναι καλύτερο να πας μόνος σου στα γραφεία της εταιρείας και να γεμίσεις μια τσάντα με λεφτά, παρά να τα πάρεις με offshore, εκτός βέβαια και αν είσαι έλληνας αξιωματούχος που αισθάνεσαι τη σιγουριά του άνετου. Ο ασφαλέστερος τρόπος για να πάρεις στις πονηρές ημέρες μας μια καλή μίζα είναι ο εξής: επικοινωνείς με το κατάλληλο δικηγορικό γραφείο σε Λιβερία ή Μπελίζε (πρώην Ολλανδικές Αντίλλες). Με μερικά χιλιάρικα αγοράζεις ένα διαβατήριο. Όχι, βέβαια, στο όνομά σου, αλλά στο όνομα κάποιου άλλου προσώπου, το οποίο υπάρχει μόνο στα χαρτιά και κατασκευάστηκε αποκλειστικά για σένα. Ε, μ’ αυτό το διαβατήριο στο χέρι κάνεις όλες τις δουλειές σου. Τα λεφτά για τη μίζα κατατίθενται στο όνομα του alter ego σου από το Μπελίζε και διακινούνται με την επίδειξη της ταυτότητας, δηλαδή του διαβατηρίου. Προσοχή, δεν υιοθετούμε αυτήν την τακτική αν έχουμε πάρει μίζα από αμερικανική εταιρεία, γιατί στην περίπτωση που κάτι στραβώσει δεν αποκλείεται να μας εντοπίσουν.
••••
Και για να εμπλουτίσω τις εγκυκλοπαιδικές σας γνώσεις, σας δείχνω και έναν από τους προσφιλείς, στις πολυεθνικές, τρόπους για να διακινήσουν το μαύρο χρήμα, τις μίζες. Ξαφνικά ένα κορυφαίο στέλεχος εμφανίζεται να παίρνει ως μπόνους υπέρογκες αμοιβές. Αυτό το καλό στέλεχος κάνει μετά κάποιες πράξεις ιδιωτικού χαρακτήρα που δεν δεσμεύουν την εταιρεία και θέτουν τις συναλλαγές σε επίπεδο φυσικού προσώπου. Τόσο απλό, τόσο ωραίο. Ένα τέτοιο φυσικό πρόσωπο ψάχνω εδώ και μια ζωή και όλο πέφτω σε αφύσικους, ανώμαλους, απεχθείς…
••••
Κάπως έτσι, μένω μακριά από ωραίες δουλειές που αν και παρακολουθώ στενά, κανένας δεν ήρθε να μου προτείνει ένα όμορφο δωράκι. Μήπως τελικά οι δημοσιογράφοι που τα πιάνουν (αν υπάρχουν) πηγαίνουν μόνοι τους στην πηγή; Είναι δυνατόν να μην τα πιάνουμε ως εφημερίδα από κάποιο καζίνο και ο καθένας μας γράφει ό,τι γουστάρει; Έτσι φαίνεται. Διότι, καλά μου παιδιά, το μεγάλο θέμα του μήνα είναι η απόφαση των Αλογοσκούφη – Καραμανλή για τις άδειες των καζίνων. Θα ανανεώσουν τις υπάρχουσες ή θα πάνε σε νέο διαγωνισμό; Μην κουράζεστε. Θα ανανεώσουν αυτές που ισχύουν σήμερα, ελπίζοντας να πάρουν κανένα φράγκο παραπάνω για να έχουν να δείξουν και κάτι θετικό.
••••
Αύριο είναι τα Θεοφάνια. Έχω πλέον βάσιμες ελπίδες ότι ο Παναγιώτης Ψωμιάδης θα βουτήξει στον Θερμαϊκό, για να πιάσει τον σταυρό που θα πετάξει ο Άνθιμος. Στα ανείπωτα όνειρά μου τους σκέφτομαι και τους δύο να βουτάνε μαζί, μαύρο ράσο και μαύρο κουστούμι να σχηματίζουν κάτι σαν πετρελαιοκηλίδα, αλλά το πιθανότερο είναι ο Πάνος να βουτήξει μόνος του, εκτός και αν τον βοηθήσει με την κατάλληλη ώθηση ο Παπαγεωργόπουλος. Τέλος πάντων, ακόμα και αν δεν το επιχειρήσει, παρακαλώ τους θαυμαστές του νομάρχη να μην απογοητευτούν. Μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς ακολουθούν οι Αποκριές.
••••
Καλή χρονιά! Θα προτιμούσα να είχε έρθει το 2008 για μένα και το 2012 για την τράπεζα που χρωστάω ένα δάνειο. Ακούγεται εξωφρενικό, αλλά παρακαλάς να γεράσεις για να γλιτώσεις από το δάνειο. Αλλά θα βολευτώ και με αυτό. Το μαγαζί άνοιξε, ελάτε…
Προκόπιος