Να γίνουμε άνθρωποι…

Κυριαρχεί βέβαια η ευχή για υγεία, που αποτελεί το πολυτιμότερο απ’ όσα μας έχει δώσει ο Θεός. Τρέμεις και μόνο με τη σκέψη μην αρρωστήσεις… Και συνεχώς ζεις με την αγωνία της επόμενης στιγμής.

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο…

Αυτό που κινεί τα πάντα σε τούτο τον πλανήτη. Και που αγωνίζεται να επεκταθεί και έξω απʼ αυτόν. Είναι ο άνθρωπος. Εμείς…

Ό,τι συμβαίνει στον κόσμο, σε κάθε χώρα, σε κάθε γειτονιά, οφείλεται στον άνθρωπο. Πόλεμοι, σφαγές, καταστροφές, αίμα αθώο, εγκλήματα, αρπαγές, μίση, πάθη, ιδιοτροπίες, τσακωμοί, καβγάδες, καμία αόρατη δύναμη ή ξένη εισβολή δεν είναι η αιτία. Είναι έργο του ανθρώπου.

Εμείς φταίμε για ό,τι καλό, αλλά και για ό,τι κακό γίνεται στη γη μας…

Από μας εξαρτώνται όλα. Ας κάνουμε λοιπόν αύριο το βράδυ μια ευχή. Να γίνουμε άνθρωποι. Να μη σκοτώνει ο ένας τον άλλον. Να γίνει πιο ανθρώπινη η ζωή. Στο χέρι μας είναι… Ας δοκιμάσουμε να φέρουμε την ανθρωπιά παντού… Έτσι θα λιγοστέψουν τα δάκρυα, η απελπισία, η απογοήτευση και η πίκρα, ότι μας ξέχασαν όλοι, ακόμη και οι διπλανοί… Και θα ξαναγελάσει το μουτράκι του μικρού, θα λάμψει το πονεμένο βλέμμα της μάνας…