Προς σύγκρουση στον ΣΥΝ
Αυτόματα ο περίπατος, που υπολόγιζε ο Αλέκος Αλαβάνος ότι θα ήταν η διαδικασία μεταβίβασης του δαχτυλιδιού, παίρνει μορφή σκληρότατης αναμέτρησης, με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. Άλλωστε κανένας δεν θα έκανε το λάθος να πει ότι ο Φώτης Κουβέλης είναι ένας εύκολος αντίπαλος.
Είναι γεγονός ότι η υποψηφιότητα Κουβέλη άλλαξε τα δεδομένα. Πολύ περισσότερο όταν είναι σίγουρο ότι πίσω από το αξιοσέβαστο στέλεχος του ΣΥΝ, εκτός από την Ανανεωτική Πτέρυγα, υπάρχουν και αρκετοί του
Αριστερού Ρεύματος, που κάθε άλλο παρά βλέπουν με συμπάθεια τον εκλεκτό του Αλαβάνου και είτε θα στηρίξουν την υποψηφιότητα του Φώτη είτε θα απόσχουν από τη διαδικασία. Πάντως είτε το ένα είτε το άλλο επιλέξουν, ζημιωμένος απʼ αυτήν τη στάση θα είναι ο Τσίπρας.
Πέραν αυτών, ο Κουβέλης θα ανοίξει στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας και πολιτικά θέματα, ευρωπαϊκά, θέματα οικολογίας και δεν θα μείνει το σκηνικό όπως το σχεδίαζε ο απερχόμενος πρόεδρος του ΣΥΝ, που, όπως έχει πει, θα κάνει… στάση στη Βουλή.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι, σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ Νίκος Κωνσταντόπουλος θα στηρίξει τον Φώτη Κουβέλη, ενώ η προβολή που απολαμβάνει από το συγκρότημα Λαμπράκη η υποψηφιότητα του Αλέξη Τσίπρα ίσως αποδειχθεί στο τέλος ότι ήταν μειονέκτημα… Όπως και η σοβαρότητα, το κύρος και η ήρεμη δύναμη που αποπνέει η υποψηφιότητα του Φώτη Κουβέλη μπορεί να είναι ισχυρότερο όπλο από το άνοιγμα στους τριαντάρηδες.
Ο πρόεδρος πρέπει να είναι βουλευτής
Η ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του ήταν γεμάτη από υπαινιγμούς και αιχμές τόσο για τη σημερινή πολιτική γραμμή του κόμματος όσο και για την επιλογή του Α. Αλαβάνου να αποχωρήσει με τον τρόπο που αποχώρησε. Ο Φ. Κουβέλης αντιπαρέβαλε στην προωθούμενη ηλικιακή ανανέωση της ηγεσίας την «πολιτική ανανέωση του κόμματος» και επέμεινε ότι ο νέος πρόεδρος πρέπει να είναι βουλευτής. Σχολιάζοντας την «αιφνιδιαστική αποχώρηση» του Α. Αλαβάνου την κατέκρινε, λέγοντας ότι «δεν άφησε περιθώρια προετοιμασίας του κόμματος» και είπε ότι εάν ο νέος αρχηγός δεν είναι βουλευτής, «θα δημιουργηθούν πολλαπλά κέντρα αποφάσεων και εν τέλει υποβάθμιση της λειτουργίας του κόμματος».
Συμμεριζόμενος τις ανησυχίες συνολικά της «εσωκομματικής αντιπολίτευσης» που στηρίζει την υποψηφιότητά του, είπε ότι ο ΣΥΝ πρέπει να διαφυλάξει την πολιτική του αυτονομία και να παραμείνει κεντρικός φορέας της «ανανεωτικής – ριζοσπαστικής Αριστεράς». Η παραπάνω ρήση έρχεται ως απάντηση στα κυοφορούμενα σενάρια για ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ σε βάρος της αυτονομίας του ΣΥΝ.
Ο Φ. Κουβέλης, αν και απέκλεισε την πιθανότητα συνεργασίας του κόμματός του με το ΠΑΣΟΚ, εμφανίστηκε σε διαφορετικό μήκος κύματος από τον Α. Αλαβάνο, λέγοντας ότι πρέπει να προωθηθεί η διαδικασία «σύγκλισης προγραμμάτων, επιδιώξεων και δράσεων», προκειμένου να αντιμετωπιστεί η νεοφιλελεύθερη συντηρητική πολιτική.
Η εξέλιξη αυτή αποσαφηνίζει το εσωκομματικό τοπίο εν όψει του συνεδρίου του Φεβρουαρίου και στη διαδικασία της εκλογής νέου προέδρου αναμένεται να κυριαρχήσουν πολιτικά και ιδεολογικά επιχειρήματα που έχουν να με κάνουν την ίδια τη φυσιογνωμία του κόμματος.
Από την άλλη, αποφασισμένος να τραβήξει μέχρι τέλους την υπόθεση της διαδοχής του και της ηλικιακής ανανέωσης του ΣΥΝ είναι ο Α. Αλαβάνος και συνεργάτες του ισχυρίζονται ότι η κίνησή του να αποχωρήσει οικειοθελώς από την ηγεσία έχει εκτιμηθεί θετικά από τον κόσμο της Αριστεράς και όχι μόνο.
Ο Α. Αλαβάνος, που θα κρατήσει την προεδρία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της συμμαχίας του ΣΥΡΙΖΑ, θα επιδιώξει κατά την τρέχουσα κοινοβουλευτική τετραετία να βοηθήσει τον Α. Τσίπρα να «σταθεί στα πόδια του» και στη συνέχεια προσανατολίζεται να μην είναι ούτε υποψήφιος βουλευτής στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Βέβαια όλα θα εξαρτηθούν από την εκλογική επίδοση του ΣΥΡΙΖΑ υπό το νέο σχήμα Αλαβάνος – Τσίπρας στις ευρωεκλογές του 2009. Εάν τα πράγματα πάνε καλά -κάποιοι υπερβολικά αισιόδοξοι κάνουν λόγο ακόμα και για διψήφιο ποσοστό- τότε η ανανέωση όχι μόνο θα έχει δικαιωθεί, αλλά θα προχωρήσει με ακόμα πιο γρήγορους ρυθμούς σε όλα τα επίπεδα του κόμματος. Σε αντίθετη περίπτωση, το όλο ανανεωτικό εγχείρημα θα καταρρεύσει και το κόμμα θα μπει σε νέο φαύλο κύκλο εσωστρέφειας.
Στα διαδικαστικά της υποψηφιότητας του Α. Τσίπρα ήδη το πανίσχυρο Αριστερό Ρεύμα, από το οποίο άλλωστε προέρχεται, δήλωσε τη στήριξή του στον 32χρονο και έκλεισε κάθε συζήτηση στην πρόταση να προέρχεται από την Κοινοβουλευτική Ομάδα ο νέος πρόεδρος.
Πάντως ο τρόπος που άνοιξε η υπόθεση της διαδοχής έχει δημιουργήσει προβληματισμό ακόμα και σε στελέχη που στηρίζουν τον Α. Τσίπρα. Θυμίζει, λένε, το «δαχτυλίδι της διαδοχής» που έδωσε ο Κ. Σημίτης στον Γ. Παπανδρέου, διαδικασία που είναι ξένη προς την πολιτική κουλτούρα της Αριστεράς.
Κίνδυνοι για την αυτονομία του ΣΥΝ!
Οι εξελίξεις αυτές έχουν δημιουργήσει όμως προβληματισμό και για το μέλλον του ΣΥΝ ως την κύρια και βασική συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο δραστηριοποιούνται διάφορες ομάδες. Στελέχη της αντιπολίτευσης φοβούνται μια σταδιακή αποδυνάμωση της αυτόνομης παρουσίας του ΣΥΝ και διάχυσή του μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο και θα δραστηριοποιείται το επόμενο διάστημα ο Α. Αλαβάνος. Ήδη η ΑΚΟΑ του Γ. Μπανιά ζυμώνει την ιδέα για την πολιτική ενοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ κάτι που δεν το συζητάει καν η εσωκομματική αντιπολίτευση του ΣΥΝ. Η προώθηση της πολιτικής ενοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ πιθανόν να δημιουργήσει εντονότερες τριβές από αυτές που παρατηρούνται για τη διαδοχή και αξίζει να επαναληφθεί (όπως έγραφε το «ΠΑΡΟΝ» την περασμένη Κυριακή) ότι μια παρόμοια διαδικασία ήταν που οδήγησε το 1991 σε διάσπαση τον ενιαίο τότε ΣΥΝ με την αποχώρηση του ΚΚΕ, που αντιδρούσε στην προωθούμενη τότε πολιτική ενοποίηση του ΣΥΝ.