ο Δαίμονας των δημαρχείων

*** Προκαταρκτική εξέταση διέταξε ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθήνας, ύστερα από καταγγελίες για την παράνομη τοποθέτηση διαφημιστικών κιγκλιδωμάτων (μπαριέρες) κατά μήκος των πεζοδρομίων στον Δήμο Αγίου Δημητρίου. Με μια απόφασή του το ΔΣ της δημοτικής επιχείρησης, χωρίς καμία τήρηση των προβλεπόμενων διαδικασιών, διά μέσου μιας εταιρείας, γέμισε τα πεζοδρόμια με σιδερένια κιγκλιδώματα, που χρησιμοποιούνται για διαφημιστική προβολή. Ο ταλαίπωρος ο δημότης ούτε στο πεζοδρόμιο πλέον δεν μπορεί να περπατήσει, επειδή κάποιοι σκέφτηκαν να του πουλήσουν κι αυτό το δικαίωμα. Για να δούμε τώρα τι θα πουν στον Εισαγγελέα.

*** Μετά την καταγγελία από τον δημοτικό σύμβουλο του Δήμου Νίκαιας Βαγγέλη Κίτσο, για την παράνομη εξόρυξη αδρανών υλικών από το λατομείο της περιοχής, με την πλήρη ανοχή του δήμου, φαίνεται ότι η δημοτική αρχή φοβήθηκε και εντελώς ξαφνικά ο εργολάβος που είχε αναλάβει τη χαριστική ανάθεση εξαφανίστηκε. Γράφαμε και ξαναγράφαμε γι’ αυτήν την ιστορία. Εάν όλα ήταν νόμιμα, ρε συντρόφια της δημοτικής αρχής, γιατί έφυγε νύχτα ο εργολάβος, παίρνοντας και τα μηχανήματα, φοβούμενος μήπως τα κατασχέσουν; Εάν ήταν παράνομη η εξόρυξη, γιατί η δημοτική αρχή, φίλτατε δήμαρχε, έπαιζε τις κουμπάρες τόσο καιρό που γινόντουσαν οι καταγγελίες; Αν βρεις χρόνο, Στέλιο, μέσα στις πολλές δουλειές σου, στείλε μας καμιά απαντησούλα. Με χαρά θα τη δημοσιεύσουμε.

*** Όταν ένας φορέας αυτοδιοίκησης αλλάζει διοίκηση και η νέα διοίκηση ζητά οικονομικό έλεγχο της προηγούμενης διοίκησης, πώς θα το χαρακτηρίζατε; Φυσικά επιτρεπτό, που δηλώνει διαφάνεια και καμία διάθεση τυχόν συγκάλυψης ευθυνών ή οικονομικών ατασθαλιών. Έμαθα λοιπόν ότι ο νέος πρόεδρος, ο δήμαρχος Κηφισιάς Νίκος Χιωτάκης, ζήτησε να γίνει αυτός ο έλεγχος από το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης! Ελπίζω να μην τραβήξει χρόνια και στο τέλος μας πουν ότι… παραγράφηκαν τα αδικήματα…

*** Όταν πρέπει, την καλή κουβέντα δεν την τσιγκουνευόμαστε. Δεν κάνουμε άλλωστε χάρη σε κανέναν. Το αξίζει, κατά την άποψή μας, και το γράφουμε. Το ίδιο έχουμε κάνει αρκετές φορές για τον δήμαρχο Γαλατσίου, φίλτατο Τσίρο. Σοβαρός και αξιοπρεπής άνθρωπος. Δυστυχώς όμως, κάτι δεν πάει καλά σ’ αυτό το δημαρχείο, που όσο πάει και χειροτερεύει. Ο Τσίρος είναι νεοεκλεγείς τοπάρχης. Στην αρχή της εκλογής λέγαμε: καινούργιος είναι, κάνει μερικά λάθη, όχι όμως από πρόθεση, αλλά από άγνοια. Όταν όμως αυτή η άγνοια γίνεται συνήθεια, τότε το ψάρι αρχίζει και μυρίζει. Ο αυτοκράτορας Λουδοβίκος σήκωνε και κανένα τηλέφωνο, όταν τον παίρνανε οι κόλακες εκείνης της εποχής. Προέκυψε μια σοβαρή καταγγελία για έναν διαγωνισμό-«μαϊμού» που γίνεται στον δήμο και επειδή δεν πίστευα ότι είναι γνώστης ο τοπάρχης, τον αναζήτησα για να ενημερωθώ. Τι το ήθελα; Μου τελείωσε η μπαταρία του κινητού, μέχρι να μιλήσω με 67 ιδιαίτερες και να περιμένω αιώνια στο ακουστικό μου για να με συνδέσουν. Στο τέλος η γραμμή «έπεφτε». Μιλάμε για οργάνωση γραφείου, ίδια με το τσίρκο Μεντράνο. Τη γνώμη του λοιπόν επί του θέματος δεν την πήραμε. Έχουμε λοιπόν και λέμε. Ο δήμος αποφάσισε να εκδώσει ένα περιοδικό και έκανε διαγωνισμό. Μιλάμε για ένα περιοδικάκι που έχουν όλοι οι δήμοι. Ο προϋπολογισμός της προμήθειας αυτής όμως είναι για να βγει… ημερήσια εφημερίδα. Δέκα φορές πάνω από το συνηθισμένο κόστος δηλαδή. Οι άνθρωποι που συνέταξαν τις προδιαγραφές μόνο… μιλημένοι δεν ήταν! Ρωτώντας δεξιά και αριστερά δημοτικούς συμβούλους, όλοι μου έλεγαν ότι είναι γνωστό ποιος θα πάρει τη δουλειά. Από την προκήρυξη λείπει μόνο η «φωτογραφία» του μειοδότη και το όνομά του, αφού ένας όρος της προκήρυξης αναφέρει ότι πρέπει να είναι… ντόπιος ο προμηθευτής, ενώ απαγορευόταν, λέει, στους εκδότες εφημερίδων που εκδίδονται στο Γαλάτσι να συμμετέχουν. Τι λες, ρε δήμαρχε; Γιατί δεν έγραψες ότι πρέπει να είναι και από την ίδια πολυκατοικία όπου μένεις; Ευτυχώς για τον δήμαρχο ήταν τόσο προκλητικές οι φωτογραφικές διατάξεις, που αναγκάστηκαν να κάνουν δεκτή ένσταση που υπέβαλε εκτυπωτική εταιρεία. Η υπόθεση πάντως δεν θα σταματήσει εκεί…

*** Στο τέλος, όπως πάμε, θ’ αλλάξω ρεπορτάζ και από δημοτικό θα κάνω καλλιτεχνικό. Δέκα φορές έχουμε γράψει για το περιβόητο νυχτομάγαζο του Δήμου Δάφνης, που συνεχίζει να λειτουργεί χωρίς άδεια, παρότι βρίσκεται τριάντα μέτρα από το δημαρχείο. Ο δήμος, για να είναι τυπικά εντάξει απέναντι στον νόμο, από τον περασμένο Μάρτιο έχει αποφασίσει την άρση της αδείας, αφού το μαγαζί δεν διαθέτει τις απαιτούμενες θέσεις πάρκινγκ. Δεν διαθέτει ούτε μία! Αυτά όμως μόνο στα χαρτιά, αφού το μαγαζί συνεχίζει να λειτουργεί σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Ακούστε τώρα τι ανακάλυψαν, κατόπιν οδηγιών ενός αντιδημάρχου που φιλοδοξεί να γίνει και δήμαρχος, προκειμένου το μαγαζί να ξεπεράσει το πρόβλημα. Αφού η δημοτική αρχή έδειξε πλήρη ανοχή στη λειτουργία του μαγαζιού, ζήτησε από μια ταβέρνα γειτονική να παραχωρήσει την αυλή της, για να έχει πάρκινγκ το νυχτομάγαζο. Τη μεσολάβηση μεταξύ ταβέρνας και ξενυχτάδικου την έκανε ο αντιδήμαρχος που φιλοδοξεί να γίνει δήμαρχος. Το μυστικό βέβαια κυκλοφόρησε γρήγορα από δημοτικούς συμβούλους της ίδιας παράταξης που ανήκει στη διοίκηση. Δέκα τηλέφωνα με πήραν. Είναι δυνατόν ο δήμαρχος να επιτρέψει τέτοια παρανομία; Και δικό του να ήταν δεν θα το έκανε. Έτσι φαντάζομαι. Ίδωμεν.

*** Οι τηλεφωνήτριες της εφημερίδας υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους. Με φώναξε ο διευθυντής και μου είπε «όπως τα κατάφερες, πήγαινε εσύ τώρα να σηκώνεις τα τηλέφωνα». Τι ήθελα ο ταλαίπωρος και έγραψα την προηγούμενη εβδομάδα για το λαμόγιο δημοτικό σύμβουλο του Δήμου Χολαργού, που εξαιτίας της θέσης που έχει, εκτός δήμου, προσπαθεί ν’ αρπάξει ό,τι μπορεί; Ο χαμός του κυρίου έγινε στο τηλεφωνικό κέντρο. Ο άνθρωπος είναι «μπουμπούκι» περιωπής. Μου έστειλαν λοιπόν έναν φάκελο με ακάλυπτες επιταγές, που έχει υπογράψει για προσωπικές του επαγγελματικές συναλλαγές. Έτσι εξηγείται η αρπακτική διάθεσή του. Κοιτάει να καλύψει τις τρύπες που έχει ανοίξει. Περιττό να σας πω βέβαια ότι υπήρξαν και τηλεφωνήματα για να μας πουν «καλό παιδί είναι, αλλά χαζός». Δυστυχώς αυτοί μας διοικούν. Ευτυχώς όχι για πολύ καιρό. Σύντομα μαθαίνω ότι παίρνει πόδι από τη θέση όπου έχει τοποθετηθεί. Έχω ενημερώσει αρμοδίως. Στον Δήμο Χολαργού πάντως, όπως διαπίστωσα, όλοι γνωρίζουν ποιος είναι.

*** Σε ομάδες έχουν χωριστεί τα «πράσινα» συντρόφια, δήμαρχοι, σύμβουλοι και όλο το συναπάντημα της αυτοδιοίκησης, προκειμένου να υποστηρίξουν τον έναν ή τον άλλον υποψήφιο για πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Βρήκα λοιπόν μια πόρτα ανοικτή και μπήκα πριν από τρεις ημέρες, διά των ανθρώπων μου, σε μια σύναξη με στελέχη της Β΄ Αθηνών, που υποστηρίζουν τον Γιώργο. Μου έκανε εντύπωση ο δήμαρχος Ταύρου, που ήταν μαινόμενος ταύρος. «Να τους πάρουμε τα σώβρακα. Δεν πρέπει να κάνουμε πολιτική με λουλούδια. Να χτυπάμε τα σπίτια και να μοιράζουμε φωτογραφίες του Γιώργου». Τι λες, ωρέ δήμαρχε; Από πού κατέβηκες; Εσύ ήσουν ήπιος άνθρωπος.

*** Έχει καταντήσει ανέκδοτο. Μόλις οι υπάλληλοι κάποιου γραφείου υπουργού ή γενικού γραμματέα βλέπουν φωτογράφο να ανοίγει την πόρτα τους, το ερώτημα στα χείλη τους είναι αναπόφευκτο «ήρθε ο Πατούλης;». Βρε, με αυτό το παιδί. Πάντα δίπλα του και ένας φωτογράφος για το αναμνηστικό ενσταντανέ. Κορδώνεται ο Γιώργης, τσαφ το φλας και μετά λέμε και το αίτημα. Να δείτε που καμιά φορά θα ξεχάσει τον λόγο επίσκεψης και μόλις βγάλει τη φωτογραφία θα φύγει. Εδώ που τα λέμε είναι και ωραίος άντρας, όλα κι όλα. Έμαθα ότι ο Μιχάλης ο Μπάρλας διαδίδει ότι ο Πατούλης την επόμενη τετραετία δεν θα είναι υποψήφιος και ότι αυτός θα καθορίσει τον διάδοχο. Μιχάλη, πες αλεύρι, ο Πάνος σε γυρεύει. Ξέρεις εσύ. Συμμαζέψου γιατί βλέπω να φεύγεις νύχτα και από εκεί. Μια και η κουβέντα για τον Δήμο Αμαρουσίου και τους άρχοντές του, να ρωτήσω, βρε Γιώργο (καλά το σουβλάκια που πήρες στο Χαλάνδρι το βράδυ του Σαββάτου από το «Εξπρές»; Στο Μαρούσι δεν έχει;), τι απέγινε αυτή η πολυδιαφημισμένη εκστρατεία με το ξήλωμα των πινακίδων; Μου λένε από την οικονομική υπηρεσία ότι τα χρέη των εταιρειών έχουν φτάσει στον ουρανό, αλλά εσύ δεν δίνεις τη σχετική εντολή για είσπραξη. Αληθεύει; Εγώ δεν το πιστεύω.

*** Τι γίνεται, κύριε δήμαρχε Αμαρουσίου; Έχουν περάσει σχεδόν 10 μήνες από την ανάληψη των καθηκόντων σας και στους δρόμους δεν είδαμε καμιά διαφορά. Πεζοδρόμια δεν υπάρχουν, τ’ αυτοκίνητα σταθμεύουν όπου να ‘ναι και γενικά το κέντρο παρουσιάζει εικόνα απέραντου πάρκινγκ. Οι κάτοικοι, με κίνδυνο της ζωής τους, για να πάνε στις δουλειές τους, αναγκάζονται να βαδίζουν στη μέση του δρόμου. Όλοι οι Μαρουσιώτες και οι επισκέπτες της πόλης, μητέρες με τα παιδιά τους ή με τα παιδικά αμαξάκια, κοιτάζουν πίσω και προχωρούνε. Είναι η πόλη που όλοι κοιτάζουν πίσω και όχι μπροστά, για να δουν αν έρχονται αυτοκίνητα. Η Ερμού, η 28ης Οκτωβρίου, η Θέμιδος, η Διονύσου, η Σπύρου Λέκκα, η Θησέως και άλλοι δρόμοι του κέντρου είναι γεμάτοι από σταθμευμένα και πολλές φορές σε διπλή σειρά αυτοκίνητα. Γιατί δεν ξαναφτιάχνετε τα πεζοδρόμια; Τουλάχιστον επάνω σ’ αυτά οι κάτοικοι θα αισθάνονται ασφαλείς. Και με τα καλντερίμια τι γίνεται; Αρκετοί άνθρωποι έχουν πέσει και έχουν σπάσει χέρια και πόδια.
** Πέντε μήνες είναι απλήρωτοι οι εργαζόμενοι στη δημοτική επιχείρηση Κοινωνικής Προστασίας του δήμου Ν. Ηρακλείου. Ο τοπάρχης έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά και δεν ξέρει πού να βρει λεφτά. Τι το πέρασες, βρε Σταύρο, το δημαρχιλίκι, νοσοκομείο; Θέλει κότσια και γνώσεις η αυτοδιοίκηση. Παρά ταύτα, οι προσλήψεις από το παράθυρο στο ραδιόφωνο του δήμου, ανύπαρκτης ακροαματικότητας, έχουν ξεπεράσει τις είκοσι, που σημαίνει ότι χρήματα κατάφεραν να βρουν. Αφήστε τους ειδικούς συμβούλους του δημάρχου. Πρώτη και καλύτερη η κόρη του μεγαλειότατου δημάρχου έχει στρογγυλοκαθίσει σε μια μαύρη πολυθρόνα και αποφασίζει για όλα και για όλους. Κρίμα. Θα κάνει χρόνια να συνέλθει η πόλη από την κατηφόρα της εποχής Γεωργόπουλου.

Εξορκιστής

ΥΓ.: Για το μαύρο χρήμα που δίνουν κάποιες επιχειρήσεις σε δήμους, δήθεν για πολιτιστικές εκδηλώσεις, αλλά στην ουσία για να εξαγοράσουν για τη σιωπή απέναντι στις αυθαιρεσίες τους, έχω ξαναγράψει. Υπομονή και έρχονται ονόματα. Έφτασε η ώρα.