ψιθυριστά
Απόλυτα προσηλωμένος στον στόχο του, που είναι να ξεκαθαρίσει το θέμα της αύξησης της εγκληματικότητας, εμφανίζεται ο υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος. Κι εκεί που πίστευαν κάποιοι ότι το… καθηγητικό ύφος δεν ταιριάζει με τα θέματα δημόσιας τάξης, ο Παυλόπουλος τους διαψεύδει με την αποφασιστικότητα και το πείσμα του, που λειτουργούν δημιουργικά…
Αισθάνονται δικαιωμένοι… ορισμένοι Νεοδημοκράτες που στήριξαν τον Γιώργο Παπανδρέου. Και δεν το έκαναν, όπως είπαν σε φιλική σύναξη τις προάλλες, γιατί είναι πιο εύκολος αντίπαλος από τον Βενιζέλο –άλλωστε δύο δημοσκοπήσεις καταδεικνύουν ότι εάν είχαμε τώρα εκλογές κανείς από τους δύο δεν θα κέρδιζε τον Κ. Καραμανλή– αλλά γιατί τους είναι… πιο συμπαθής. Ο ένας μάλιστα, κυβερνητικός, υποστήριζε ότι του έδωσε και ψήφους, αφού μέρος του «κόσμου που επηρεάζει», όπως τόνισε χαρακτηριστικά, το έπεισε να ψηφίσει Παπανδρέου… «Παπανδρεονεοδημοκράτες»…
Πάντως, τώρα που κάθισε ο κουρνιαχτός, δεν το αντελήφθημεν το υπονοούμενο: Δηλαδή, έλεγε ψέματα το 2004 το ΠΑΣΟΚ, κάνοντας λόγο για ένα εκατομμύριο ψηφοφόρους στις κάλπες, ενώ τώρα λέει αλήθεια για τις 850.000; Και γιατί ερμηνεύεται ως «έκρηξη δημοκρατίας» να πηγαίνουν λιγότεροι από το ένα τρίτο των ψηφοφόρων ενός κόμματος να εκλέξουν αρχηγό; Δεν μας ανησυχεί που τα δύο τρίτα δεν ενδιαφέρονται να εκλέξουν αρχηγό, ούτε για το ποιος θα είναι αυτός;
Έχουν… αυτοκτονικές τάσεις στη Νέα Δημοκρατία όλοι εκείνοι που άνοιξαν, άνευ λόγου και αιτίας –ή μήπως έχουν λόγο;– τη συζήτηση για τη συμμετοχή-πρότυπο του ενός τρίτου των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ στην εκλογή του Γ. Παπανδρέου. Πρώτον, διότι ουδείς αμφισβητεί τον Κ. Καραμανλή που, άλλωστε, είναι και το ισχυρό χαρτί της Νέας Δημοκρατίας και της κυβέρνησης και, δεύτερον, διότι ουδείς στην κυβέρνηση θέτει θέμα ψηφοφοριών για οποιοδήποτε ζήτημα. Άρα, γιατί… θέλουν να βγάλουν τα ματάκια τους, χωρίς να τους πιέζει κανείς; Κακά τα ψέματα, οι δημοκρατικές δομές ενός πολιτικού κόμματος επιβάλλονται από τις ισχυρές μειοψηφίες. Και στη Νέα Δημοκρατία υπάρχει «πεφωτισμένη μονοκρατορία»…
Χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος διαφοροποιούνται ορισμένα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας κυρίως, απλώς για να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Είναι τόσος ο εκνευρισμός τους γιατί δεν τους επέλεξαν για κάποια θέση, ώστε φθάνουν στο σημείο να υπονομεύουν με κτυπήματα κάτω από τη μέση εκείνους που τοποθετήθηκαν σε κάποιο πόστο. Και φυσικά η στάση τους αυτή τους χαρακτηρίζει όχι μόνον ως πολιτικούς άντρες, αλλά και ως ανθρώπους, αφού δεν μπορούν χωρίς την εξουσία στα χέρια τους…
Κοιτάξτε πάντως πώς μειώθηκαν οι διαφοροποιήσεις στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας. Από τους δέκα περίπου «συνήθεις φασαριόζους υπόπτους» δυο τρεις έμειναν να διαμαρτύρονται, για την τιμή των όπλων. Η κινδυνολογία που διοχέτευαν προς την κοινωνία τα μέσα ενημέρωσης για άσχημη εικόνα της κυβέρνησης, δεν πέρασε τελικά και τους έμεινε… η κακία. Γιατί, το κλίμα διάλυσης που ήθελαν να περάσουν κάθε άλλο παρά δημιουργήθηκε στον κόσμο…
Πολλά επενδύει η κυβέρνηση στα θέματα που θέτει επί τάπητος και αναμένει να δημιουργήσουν προβλήματα στο ΠΑΣΟΚ. Θεωρούν ότι το Ασφαλιστικό, η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, οι πωλήσεις προβληματικών ΔΕΚΟ και οι ιδιωτικοποιήσεις θα διαμορφώσουν οριστικά τις τάσεις και τα ρεύματα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και μάλιστα υποστηρίζουν ότι ορισμένοι από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ περιμένουν να αρπάξουν την «ευκαιρία» αυτή, για να διαφοροποιηθούν. Μήπως είναι πολύ νωρίς όμως;
Πικραμένος και απογοητευμένος εμφανίζεται ο Μανώλης Κεφαλογιάννης, αλλά με ψηλά το κεφάλι… Γιατί, όπως τονίζει, δεν αναγνωρίσθηκαν οι προσπάθειές του στο υπουργείο του, παρότι έδωσε τον καλύτερο εαυτό του. Πού διαφέρει απʼ όλους αυτούς που δεν μπήκαν στην κυβέρνηση; Στο ότι δεν αποδίδει τον αποκλεισμό του σε… μπιλιάρδο που παίχθηκε με ορισμένους υπουργούς που έπρεπε να βολευτούν…
Μετά τα λιμάνια ακολουθούν και τα αεροδρόμια. Κανείς δεν φαίνεται να έχει αντίρρηση να δοθεί η εκμετάλλευση των λιμανιών σε ιδιώτες. Ωστόσο, το παράδειγμα του αεροδρομίου των Σπάτων, με τις ακριβότερες τιμές της Ευρώπης, λειτουργεί αποτρεπτικά για το σύστημα. Ας το σκεφθεί σοβαρά η κυβέρνηση…
«Βελούδινη» μέχρι σήμερα είναι η θητεία του Δημήτρη Σιούφα ως προέδρου της Βουλής. Η θέση του είναι ουσιαστική, το έργο του επίσης, και τελικά φαίνεται ότι ο ρόλος αυτός του ταιριάζει γάντι. Όλοι μιλάνε για έναν ευγενή ευπατρίδη, ισορροπιστή και πραγματικό πολιτικό νου. Νέος στόχος του η αναβάθμιση του ρόλου του καναλιού της Βουλής. Όχι μόνον δέχεται προτάσεις, αλλά θέλει και να εντυπωσιάσει με τις νέες επιδόσεις της «κοινοβουλευτικής τηλεόρασης».
Εξαιρετικές εντυπώσεις έχει αφήσει ο νέος γραμματέας Δημοσιονομικής Πολιτικής κ. Παπάζογλου. Πέρασαν από μπροστά του, πριν κατατεθεί ο προϋπολογισμός, εκατοντάδες υποθέσεις. Αυστηρός στις αποφάσεις του, δεν φαίνεται να… πολυκαταλαβαίνει, όταν το δημόσιο συμφέρον επιβάλλει να… κοπούν κονδύλια. Ένας νοικοκύρης σε αυτήν τη θέση είναι ό,τι πρέπει. Καλή επιλογή.
Τώρα που πέρασε η πρώτη μπόρα, να πούμε ότι τα Ζωνιανά ταρακούνησαν σήμερα το Μαξίμου, αλλά δεν το ταρακουνούσαν τα τελευταία τριάντα χρόνια που επικρατούσε η ίδια κατάσταση και γινόντουσαν ανάλογες εγκληματικές ενέργειες. Έλεος, συνάδελφοι των τηλεοπτικών δικτύων. Αυτή η αντιπολιτευτική πολιτική καταδικάσθηκε στις τελευταίες εκλογές. Δεν πιάνει…
Ακούστηκε από… ωραιοπαθή νέο βουλευτή: «Άντε τώρα να την… πλησιάσεις με τα Ζωνιανά από… πίσω της». Ε;
Όλο για «βαρόνους» του ΠΑΣΟΚ ακούμε τελευταία… Μα σʼ εκείνον τον αξιοσέβαστο κατά τα λοιπά βαρόνο της Νέας Δημοκρατίας που καταλαμβάνει δυο τρεις θέσεις ταυτοχρόνως, δεν πρέπει κάποιος να του πει να μην παριστάνει την… προτομή και να πάει σπίτι του; Δεν ήλθε η ώρα;
Έξυπνη από πολλές απόψεις η κίνηση του Θοδωρή Ρουσόπουλου να ενημερώνει για τις εξελίξεις και τις κινήσεις που γίνονται για την αποκατάσταση των πυρόπληκτων και των περιοχών που επλήγησαν γενικότερα. Μʼ αυτόν τον τρόπο υπάρχει συνέχεια, συνέπεια και φυσικά… βουλώνουν και ορισμένα στόματα…
Η σάτιρα έχει όρια; Έχει. Ποια είναι η απόδειξη; Ότι κανείς από τους προύχοντες του τόπου, που κάνουν σάτιρα, πλουτίζοντας, διαπομπεύοντας, κοροϊδεύοντας ακόμη και εκείνους που δεν το αξίζουν, δεν επιθυμεί… να ξεφεύγει από τα όρια η σάτιρα που του κάνουν. Το αποδεικνύει η λυσσαλέα αντίδρασή τους στη σάτιρα που τους αφορά …