Φιάσκο Ντόρας ο Μπαμπατζάν!
Ο νεαρός αυτός κύριος, που συνοδευόταν από διπλωμάτες του σκληρού κατεστημένου της Άγκυρας, προφανώς για να μη γίνει κανένα… λάθος, συμπεριφέρθηκε ως… επιθεωρητής… τουρκικής επαρχίας, δίνοντας εντολές για καλύτερη… διοίκηση!
Κανένας από τους δικούς μας δεν του τράβηξε τ’ αφτί. Ακόμη κι όταν διεύρυνε τον κατάλογο των… απαιτήσεών του, βάζοντας μέχρι και θέμα παρακολούθησης και σύλληψης ως… τρομοκρατών των Κούρδων που βρίσκονται στην Ελλάδα! (Πάλι καλά που δεν ζήτησε την άμεση εκτέλεσή τους…)
Ή όταν επιδεικνύοντας απίστευτο θράσος έφτασε στο σημείο να κατηγορήσει την Ελλάδα ότι… προβαίνει σε παραβάσεις και παραβιάσεις του τουρκικού εναέριου χώρου! Εκεί που μας χρωστάνε δηλαδή πάνε να μας πάρουν και το βόδι!
Ή όταν διαμαρτυρήθηκε επειδή η χώρα μας χρησιμοποιεί τον όρο «οικουμενικό» για το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης!
Η κυρία Ντόρα άκουγε μετά προσοχής τον τούρκο συνάδελφό της, δίχως να τον σταματήσει, να του πει, τι είν’ αυτά που λες; Μάζεψέ τα και φύγε… (Τι ζητάμε, ε;)
Κι όχι μόνο αυτό. Έκρινε σκόπιμο, έτσι αποφάσισε, να μην ενημερώσει γι’ αυτές τις απίστευτες προκλήσεις ούτε τον Καραμανλή, ούτε τον Μεϊμαράκη, ούτε τον Παυλόπουλο. Μάλιστα! Ο πρωθυπουργός και κορυφαίοι υπουργοί, θέματα της αρμοδιότητας των οποίων έθιξε ο τούρκος ομόλογος της κυρίας Ντόρας, ενημερώθηκαν από τα ΜΜΕ!
Προείχαν όμως οι ευγένειες. Και ότι φυσικά η αμερικανική γραμμή υλοποιείται, ότι, να, η συνεργασία με την Τουρκία προχωρεί.
Και ως απόδειξη η απίστευτη συμφωνία, έλληνες και τούρκοι στρατιώτες να μετέχουν σε ασκήσεις και αποστολές, όπως π.χ. εκστρατευτικές μονάδες από τούρκους και έλληνες στρατιώτες εναντίον της Κύπρου για να καταλάβουν και τις ελεύθερες περιοχές της, τη Λευκωσία, τη Λάρνακα και τη Λεμεσό… Και αργότερα πάμε να εισβάλουμε από κοινού με τους Τούρκους στο Ιράκ και μετά βλέπουμε.
Καταλαβαίνετε τι συζητάμε… Και τι δεχόμαστε;
Άραγε η κυρία Ντόρα, που θέλει να κυβερνήσει, αντελήφθη το εθνικό έγκλημα, που με την υπογραφή της αποδέχθηκε; Ποιος ευρωπαίος πολίτης, ποιος Κινέζος, ποιος Αργεντινός θα πιστέψει τις ελληνικές διαμαρτυρίες ότι η Τουρκία μάς απειλεί; Δεν θα διερωτηθεί πώς είναι δυνατόν από τη στιγμή που μετέχετε στις ίδιες στρατιωτικές μονάδες έλληνες και τούρκοι στρατιώτες; Μας κοροϊδεύετε; Ή είστε για γέλια; Και πράγματι είμαστε για γέλια αφού δεν θέσαμε ως όρο αυτών των μεικτών μονάδων την ανάκληση του casus belli… Την ίδια ζημιά πάθαμε με τη λευκή επιταγή που δώσαμε στην Τουρκία για να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς τουλάχιστον να άρει το casus belli και να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία.
Βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας.
Αχρηστεύουμε τα όπλα μας το ένα μετά το άλλο. Χωρίς να καταλαβαίνουμε ότι στο τέλος θα τους δώσουμε να μας βάλουν και τις χειροπέδες…
Δίνουμε, δίνουμε συνεχώς, υποχωρούμε, χωρίς η άλλη πλευρά να κάνει το παραμικρό βήμα πίσω…
Καλά, κανείς δεν βλέπει ότι αυτή η πολιτική είναι που φέρνει την Τουρκία πιο… κοντά μας, να μπαίνει στο Αιγαίο, να παρεμβαίνει στη Θράκη, στην Κύπρο και να μην είναι μακριά η άλωση και του ελεύθερου τμήματός της;
Επιτέλους ξυπνήστε… Καταλάβετε ότι άλλα όρια υποχώρησης δεν υπάρχουν. Λίγο ακόμη και θα μετράμε νέες χαμένες πατρίδες…
Ακραίο, θα πει κανείς, αλλά και η πραγματικότητα ακραία είναι… Μακάρι να μην ήταν, αλλά με τα μυαλά που μας έχουν απομείνει, οι γείτονές μας προχωρούν… κι εμείς έχουμε γίνει φοβισμένα ανθρωπάκια…