ΔΕΝ ΑΝΤΙΤΙΘΕΤΑΙ ΣΕ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Στην 25σέλιδη ανάλυσή του, ο καθηγητής αναφέρει ότι «στην περίπτωση του αγγελιόσημου, πρόκειται για ειδικό δημόσιο κοινωνικό βάρος υπέρ της κοινωνικής ασφάλισης των εργαζομένων στα ΜΜΕ» και θεωρεί πως είναι «μια τρίτη, ενδιάμεση και sui generis νομική κατηγορία, ειδικού κοινωνικού ασφαλιστικού πόρου ή βάρους».
«Το νομοθετικό μέτρο του αγγελιόσημου δεν αντιτίθεται πάντως στην ελευθερία έκδοσης, διάδοσης, διανομής και πώλησης εντύπου ούτε προσβάλλει, και μάλιστα ανεπίτρεπτα, την ελευθερία της εμπορικής διαφήμισης, αφού δεν συνδέεται με το περιεχόμενό της ή με τον τρόπο της εκδήλωσής της και πάντως δεν την εμποδίζει ουσιωδώς, αλλά ούτε την ελευθερία της επιχειρηματικής δραστηριότητας ή τη συμβατική ελευθερία των διαφημιστικών επιχειρήσεων ή των διαφημιζομένων προσβάλλει ανεπίτρεπτα, εν όψει μάλιστα του θεμιτού συνταγματικού σκοπού για τον οποίο θεσπίστηκε. Η ελευθερία της διαφημιστικής επιχειρηματικής δραστηριότητας δεν εμποδίζεται ούτε παρακωλύεται με το αγγελιόσημο κατά τρόπο ανεπίτρεπτο ή αδικαιολόγητο», είναι η θέση του Α. Μανιτάκη.
Ακόμη, επισημαίνει πως «η επιβολή του αγγελιόσημου ούτε με κανόνες του κοινοτικού δικαίου συγκρούεται, διότι ο τρόπος χρηματοδότησης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και γενικά η άσκηση ασφαλιστικής πολιτικής εκφεύγει του πεδίου εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου και δεν προσκρούει στον κανόνα της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών ή της διασυνοριακής κυκλοφορίας των εμπορευμάτων και της τελωνειακής ένωσης». Τέλος, θεωρεί πως «δεν μπορεί να ελεγχθεί ούτε εν όψει των κοινοτικών κανόνων περί ανταγωνισμού και κρατικών ενισχύσεων, αφού τα κοινωνικά Ταμεία, υπέρ των οποίων καταβάλλεται το αγγελιόσημο, δεν αποτελούν επιχειρήσεις κατά την έννοια των σχετικών διατάξεων του κοινοτικού δικαίου».