Βυζάντιον

Θα ήθελα να αρχίσω στις κλωτσιές το παιδάκι που τραγουδάει στη διαφήμιση των Jumbo και μετά να αναχωρήσω για παρθένο προορισμό της Νοτιοανατολικής Ασίας, κατά προτίμηση Καμπότζη ή Βιετνάμ, να ακούω το Paint it Black κάνοντας αναπαράσταση του τρόπου με τον οποίο εκκένωσαν τη Σαϊγκόν οι δυνάμεις της μεγάλης συμμάχου χώρας. Προς το παρόν γράφω ακούγοντας το «Για την Ελίζα» του Μπετόβεν από CD που ήταν προσφορά κυριακάτικης έκδοσης. Στην τηλεόραση παίζουν στη σειρά διαφημίσεις παιχνιδιών, σε λίγο θα αρχίσουν να μας θυμίζουν πως υπάρχουν παιδιά που περιμένουν δώρο. Δύο χιλιάδες χρόνια Χριστούγεννα και κανένας κερατάς δεν είπε κουβέντα για τον μπαμπά που πρέπει να βολέψει τα παιδιά με δώρα, τη γυναίκα του με ταξίδι και τη χοληστερίνη μακριά από τα μελομακάρονα.

Αυτά τα βράδια, πριν από τα Χριστούγεννα, ονειρεύομαι και εγώ πως είμαι πάλι παιδί. Αλλά στο πισωγύρισμα κουβαλάω το σημερινό μου μυαλό. Είμαι, λοιπόν, ένα επτάχρονο γλυκό αγοράκι, με λεπτή φωνή, γαντάκια, παλτουδάκι και κρατάω τον μπαμπά μου από το χέρι. Και εκεί που χαζεύουμε τη φάτνη, μου αγοράζει μαλλί της γριάς, με παίρνει αγκαλιά και του λέω στ’ αφτί: «Ρε πατέρα, ξέσκισέ τα όλα, μη μας πάρεις τίποτα. Τσίμπα καμιά γκόμενα και καν’ την για μπάνια είκοσι μέρες…» Δεν θα ήταν υπέροχο να μπορεί να στο πει ο γιος σου; Άλλοι θλίβονται που δεν πρόλαβαν να πουν ένα ευχαριστώ στον πατέρα τους. Εγώ συνθλίβομαι επειδή δεν πρόλαβα να του πω κάτι τέτοιο ή, ακόμα χειρότερα, δεν μπορούσα να το σκεφτώ.

••••

Κάπως έτσι διαβάζω με παγερή αδιαφορία το email της Ναυσικάς, αναγνώστριας από την Αθήνα, που με εγκαλεί επειδή γράφω για τα σχέδια διακοπών μου στην Ασία, όταν ταυτοχρόνως «υπάρχουν συμπατριώτες μας που πεινάνε και δεν μπορούν να μπουν όχι μόνο σε αεροπλάνο, αλλά ούτε σε ταξί». Sorry, δεν ήξερα ότι είμαι προκλητικός. Αλλά σκέφτομαι, Ναυσικά, πως αν κάποιος που πεινάει αγοράζει παράλληλα και αυτήν την εφημερίδα, τότε μπορεί να αναζητήσει άσυλο σε ψυχιατρικό κατάστημα. Ο πεινασμένος και δη ο άστεγος καλόν είναι να προτιμήσει άλλες εκδόσεις, ας πούμε την «Καθημερινή», οι οποίες λόγω όγκου μετατρέπονται άνετα σε πάπλωμα. Επίσης, Ναυσικά, αν ρίξεις μια ματιά στις εκτιμήσεις της αγοράς θα πληροφορηθείς ότι αυτές τις γιορτές περίπου 150.000 Ελληνάρες θα φύγουν εκτός συνόρων. Το 1989 οι Ανατολικογερμανοί που την κοπανούσαν από το Βερολίνο ήταν λιγότεροι. Μόνο 7.000 συμπατριώτες μας θα είναι στη Νέα Υόρκη για ψώνια λόγω του φθηνού δολαρίου, υπολογίζεται δε πως το δίμηνο Δεκεμβρίου-Ιανουαρίου η αμερικανική πρεσβεία θα βάλει στην τσέπη περί το ένα εκατομμύριο ευρώ από τις αιτήσεις για βίζα. Και εγώ αν ήμουν State Department όχι μόνο δεν θα καταργούσα τη βίζα, αλλά θα ανέβαζα το κόστος κατά δέκα ευρώ και θα έδινα μια μίζα στην Ντόρα για να μην γκρινιάζει. Στην Πράγα θα έχει καμιά εικοσαριά χιλιάδες και στη Βιέννη προσλαμβάνουν λουλουδούδες για τη συμφωνική ορχήστρα. Τα εγχώρια χειμερινά θέρετρα είναι γεμάτα. Δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: ή χώνουμε δάνεια και εφάπαξ συνταξιούχων σε διακοπές ή, απλώς, κοροϊδεύουμε ο ένας τον άλλον. Και τώρα αρχίζει το βαρετό μέρος του προγράμματος. Ξεκινώ με τα εύκολα, με Ολυμπιακή.

••••

Μου διηγούνται πως η κατάσταση είναι τραγικά γελοία. Διότι το μόνο που γνωρίζουν, προς το παρόν, στην κυβέρνηση είναι ότι η εταιρεία θα κλείσει. Για τη συνέχεια δεν έχουν ιδέα. Και υπάρχει ένας άνθρωπος που έχει πέσει στο χαλί του γραφείου του και χτυπιέται στα γέλια. Ο Πέτρος Δούκας. Λοιπόν, έχω παρασκήνιο. Το δύσκολο δεν είναι να κλείσουν την Ολυμπιακή. Το δύσκολο είναι να αποφασίσουν τι ακριβώς θα κάνουν την επόμενη μέρα. Με την εταιρεία, όχι με τους εργαζομένους. Γι’ αυτούς υποτίθεται πως υπάρχει η βούληση να μη μείνουν στον δρόμο. Πριν από λίγες μέρες, που λέτε, ο Χατζηδάκης συναντήθηκε με τον Αλογοσκούφη, για να δουν αν μπορούν να ζεστάνουν καμιά ελπίδα με επενδυτικό ενδιαφέρον. Εδώ είναι που γελάμε, μαζί με τον Πέτρο Δούκα. Διότι ο Δούκας διηγείται πώς έφαγε τα νιάτα του στο υπουργείο Οικονομίας, προσπαθώντας να βρει κανένα κορόιδο, αλλά δεν του προέκυπτε πουθενά. Η λύση που σκέφτονται στην κυβέρνηση είναι να δώσουν την Ολυμπιακή πακέτο με κανένα λιμάνι ή κάποιο άλλο φιλέτο στο πλαίσιο ιδιωτικοποιήσεων. Μόνο που τα παλικάρια που συντάσσουν τα μέμο σημειώνουν ότι είναι πιο χλωμό και από πτώμα το ενδεχόμενο να σπρώξουν σε Άραβα (ή Κινέζο) εταιρεία με 4.000 εργαζομένους.

••••

Μετά ρώτησα για ποιον λόγο άνοιξαν το θέμα χωρίς να έχουν λύση. Μου είπαν το προφανές, πως ήρθαν οι εξελίξεις από τις Βρυξέλλες και τους πρόλαβαν, πίστευαν ότι μπορούσαν να τις καθυστερήσουν και άλλα αστεία. Πιο απλά, οι άνθρωποι είναι νούμερα με πιστοποιητικά γνησιότητας. Μου εξηγούν πως αυτές οι δουλειές γίνονται αλλιώς. Όπως και με τη SABENA. Βγαίνει ο πρωθυπουργός, ανακοινώνει το λουκέτο, το σχέδιο της επόμενης ημέρας και μετά αφήνει τις αεροσυνοδούς να κλαίνε μπροστά στην κάμερα. Μέχρι εκεί.

••••

Α, μια και άρχισα να λέω για ελεήμονες επενδυτές, σημειώστε και κάτι ακόμα που το έχω μόνο εγώ. Η Las Vegas Sands είναι ένα ευαγές ίδρυμα, δηλαδή μια εταιρεία καζίνο που έχει φτιάξει το Venetian στο Βέγκας και στο Μακάο. Μιλάμε τώρα για καζίνο που αν δεν το έχετε δει από κοντά, δεν περιγράφεται. Οι τύποι αυτοί έκαναν μία κρούση προς τον Αλογοσκούφη, εκδηλώνοντας ενδιαφέρον για την απόκτηση της άδειας (αν τελικά δοθεί) για τη δημιουργία μαγαζιού στην Αθήνα, κατά προτίμηση στο Ελληνικό. Μαθαίνω πως από την κυβέρνηση θέλουν να τους κρατήσουν ζεστούς και τους έκαναν μία αντιπρόταση, να επενδύσουν πιο πάνω, στη βόρεια Βοιωτία, λέγοντας πως έτσι θα τραβήξουν κόσμο και από τον θεσσαλικό κάμπο. Αν δεν το έχετε καταλάβει ακόμα, επειδή το δημόσιο έλλειμμα αρχίζει και ξεφεύγει σαν τη Ρούλα Βροχοπούλου, ψάχνουν να μαζέψουν κανένα ευρώ με όποιον τρόπο μπορούν. Εν ανάγκη θα κατεβαίνει ο Αλογοσκούφης από το υπουργείο και θα κάνει τον παπατζή. Είναι ακριβώς το ίδιο με το να χορηγείς επιπλέον άδειες για καζίνο. Ακριβώς το ίδιο.

••••

Μπορεί να ακουστεί ρατσιστικό και βαθιά φαλλοκρατικό. Αλλά δεν αντέχω και θα το πω. Όπως ο Πλεύρης πρότεινε ευνουχισμό των παιδεραστών, έτσι και ο Προκόπιος προτείνει υποχρεωτική συνταξιοδότηση των βουλευτίνων που μπαίνουν στην κλιμακτήριο. Ονόματα δεν λέω, αλλά θα ήταν τρυφερό, κυρία μου, από το να χτυπιέστε στα στούντιο, να καθίσετε σπιτάκι σας και να διαπραγματευτείτε την είσοδό σας στην τρίτη ηλικία.

••••

Αλλά ας παραμείνουμε στην πρόταση Πλεύρη για ευνουχισμό των παιδεραστών. Φοβούμαι πως δύναται να προκαλέσει ρήγμα στο εσωτερικό του κόμματος. Διότι αν το μέτρο ισχύσει διαχρονικά, τότε ο νεαρός Πλεύρης πρέπει να αρχίσει να ευνουχίζει αρχαιοελληνικά αγάλματα, καθώς οι πρόγονοί μας ελέγχονται για παιδεραστία, προς μεγάλη απογοήτευση του Άδωνι Γεωργιάδη. Παιδιά, βρείτε τα μόνοι σας.

••••

Παρακαλώ τους διάφορους από τον Δήμο Αθηναίων που έχουν βαλθεί να μου στέλνουν email όπως απευθυνθούν στην αρμόδια σελίδα αυτής της εφημερίδας, που είναι και η καλύτερη στην πιάτσα. Εντάξει, μπορεί να έγραψα μια δυο φορές, αλλά βαρέθηκα. Από όλα όσα μου στέλνουν, πάντως, το πιο χαριτωμένο είναι ένας σκυλοκαβγάς στη ΔΑΚΕ με εκατέρωθεν καταγγελίες.

••••

Αναγνώστης έστειλε mail για να μου πει ότι έγραφα βλακείες όταν υποστήριζα ότι ο Τσίπρας το σκέφτεται για να κάνει τη βουτιά. Εγώ επιμένω ότι το βλέπει με δέος. Και αν του προκύψει κανένα διψήφιο ποσοστό στις Ευρωεκλογές, μπορεί να είναι σαν τον τύπο που λύνει σταυρόλεξο και ψάχνει να βρει τον έλληνα Κροίσο με τα εννιά γράμματα. Μεταξύ μας, γουστάρω τρελά! Και εσείς, αλλά φοβάστε να δείτε τον εαυτό σας που σας το φωνάζει. Τι καλύτερο από τον Αλέξη για μια γενιά που κάνει, μέσω δικτύου, σουξέ το, μυθικό πλέον, «πίνω μπάφους και παίζω pro»; Να, διασκευάζεται μια χαρά: «Από το σπίτι δεν θα βγω, πίνω μπάφους και παίζω pro/Αλέξης στον Συνασπισμό, πίνω μπάφους και παίζω pro…» (Για τους αδαείς, pro evolution είναι ηλεκτρονικό παιχνίδι ποδοσφαίρου. Μετά τα Ζωνιανά ο «μπάφος» δεν χρήζει επεξήγησης.)

••••

Από το ΠΑΣΟΚ μου λένε πως τα περί Πολυζωγόπουλου στη θέση του γραμματέα δεν ισχύουν. Μόνο αυτό.

••••

Τα καλύτερα μου τα λένε από τη Νέα Δημοκρατία. Με πόνο και πάθος προσπαθούν να με πείσουν πως καμία κυβέρνηση από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα δεν βρήκε μπροστά της τόσα προβλήματα μαζεμένα. Ασφαλιστικό, Ολυμπιακή, Σκόπια σε συσκευασία δώρου. Δεν έχουν άδικο. Αλλά και καμία κυβέρνηση από τη μεταπολίτευση ως σήμερα δεν είχε τη χαρά να βρίσκει απέναντι της τέτοια αντιπολίτευση. Ίσως γι’ αυτό και το πρόβλημά της είναι μεγαλύτερο. Πρέπει να ρυθμίσει το Ασφαλιστικό, να κλείσει την Ολυμπιακή, να λύσει το Σκοπιανό και να κάνει αντιπολίτευση στον εαυτό της. Τι τραβάς και εσύ, ρε Καραμανλή…

Προκόπιος