Αναπόδεικτες ερμηνείες

Σε συγχορδία οι εφημερίδες που καλύπτουν τον λεγόμενο δημοκρατικό – προοδευτικό χώρο διέγνωσαν «μήνυμα δυσαρέσκειας» στη διαδικασία εκλογής του 7μελούς προεδρείου της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ. Παραθέτουμε τους σχετικούς τίτλους: «Ψήφος δυσαρέσκειας», «Μήνυμα στον Γιώργο Παπανδρέου», «Κίνημα Βενιζέλου στη Βουλή», «43 βουλευτές αποδοκίμασαν την επιλογή του Γιώργου», «Μήνυμα δυσαρέσκειας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα». Εξαρχής να επισημάνουμε πως οι τίτλοι αυτοί αναδεικνύουν μια ερμηνεία ετσιθελική, που δεν στηρίζεται σε στοιχεία και δείχνει ότι η «κόντρα» μεταξύ του Γιώργου Παπανδρέου και εφημερίδων της παράταξης καλά κρατεί.
l Ας δούμε όμως πώς έχει η πραγματική ερμηνεία του αποτελέσματος της εκλογής του 7μελούς προεδρείου της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, με βάση τα στοιχεία του ρεπορτάζ. Πρώτον, ούτε η πλευρά Παπανδρέου ούτε η πλευρά Βενιζέλου έδωσαν «γραμμή» υπερψήφισης συγκεκριμένων βουλευτών. Δεύτερον, επειδή κατά την ψηφοφορία ίσχυε ο περιορισμός των τριών σταυρών ανά ψηφοδέλτιο, από την ίδια τη διαδικασία ήταν αδύνατον (ακόμα και να ήθελε η πλευρά Παπανδρέου) να εκλέξει το σύνολο του προεδρείου. Έτσι, ο στόχος (αν υπήρξε στόχος) ήταν η εκλογή της πλειοψηφίας του προεδρείου, δηλαδή των τεσσάρων μελών του, πράγμα που έγινε. Τρίτον, ούτε τον Βενιζέλο ούτε, πολύ περισσότερο, τον Παπανδρέου συνέφερε η κατηγοριοποίηση των βουλευτών, καθότι και οι δύο επιθυμούν να εκφράσουν το «όλον ΠΑΣΟΚ», πράγμα που αποδεικνύεται από την εκτεταμένη διασπορά ψήφων που παρατηρήθηκε στα ψηφοδέλτια, ιδιαίτερα εκείνα της πλευράς Παπανδρέου, κάτι που επιβεβαιώνει την ανυπαρξία γραμμής. Τέταρτον, μόνο 12 ψηφοδέλτια στήριξαν αμιγώς τη «βενιζελική» τριάδα και, ασφαλώς, ο κ. Βενιζέλος δεν έχει μόνο 12 υποστηρικτές στην ΚΟ, άρα όντως δεν υπήρξε γραμμή. Φυσικά τα 12 ψηφοδέλτια, σε σύνολο 97, σε καμία περίπτωση δεν συνιστούν «μήνυμα δυσαρέσκειας» της ΚΟ προς τον Γ. Παπανδρέου. Πέμπτον, το κυρίαρχο κριτήριο των βουλευτών που ψήφισαν ήταν η «συμπάθεια» ή η «αντιπάθεια», οι λεγόμενες «ανθρώπινες σχέσεις», και όχι οι διαχωριστικές γραμμές της πρόσφατης αναμέτρησης για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ – αν και η πόλωση του χθες θέλει χρόνο…
l Άρα, η ερμηνεία των εφημερίδων που καλύπτουν τον δημοκρατικό προοδευτικό χώρο περί μηνύματος δυσαρέσκειας στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ είναι τραβηγμένη από τα μαλλιά και δεν στηρίζεται σε στοιχεία του ρεπορτάζ. Έτσι, για άλλη μια φορά αναδεικνύεται το πρόβλημα των «κακών σχέσεων» της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ με τις εφημερίδες και ευρύτερα τα ΜΜΕ, που εξ ορισμού θα έπρεπε να στηρίζουν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Προφανώς πρέπει να γίνουν βήματα αποκλιμάκωσης της «έχθρας», που και για τις δύο πλευρές είναι αδιέξοδη. Έπειτα οι καλές σχέσεις, που στηρίζονται σε κανόνες, είναι εφικτές, αρκεί να υπάρχει η βούληση κι από τις δύο πλευρές. Ίδωμεν…