Γιώργο, το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ιδιοκτησία κανενός

Κι όταν ήταν υπουργός, αλλά κι όταν ήταν εκτός κυβερνήσεως. Αλλά και με τον τρόπο που πήρε στα χέρια του την ηγεσία του κόμματος που ίδρυσε ο πατέρας του. Το στίγμα του το είχε δώσει όποτε χρειάσθηκε να πάρει κρίσιμες αποφάσεις. Και στο «βρώμικο ’89», αλλά και στην κρίσιμη ψηφοφορία για την εκλογή πρωθυπουργού που διαδέχθηκε τον Ανδρέα.

Όμως πιστεύαμε ότι το μεγάλο σοκ που υπέστη τη νύχτα της 16ης Σεπτεμβρίου, η ήττα που δεν ήταν με πολύ μικρή διαφορά όπως περίμενε, η αγωνία εκείνων των δραματικών ωρών που παιζόταν η καρέκλα του, αλλά και το ενδεχόμενο μιας νέας ήττας που φάνταζε πολύ πιθανή, τουλάχιστον την πρώτη εβδομάδα, και θα είχε ως κατάληξη να καταγραφεί στην πολιτική ιστορία ότι τον διώξανε από το κόμμα του πατέρα του, θα τον είχαν διαφοροποιήσει. Κι ότι την άλλη μέρα, μετά τη θριαμβευτική επανεκλογή του, όταν πριν από ενάμιση μήνα όλα έδειχναν χαμένα, ήταν πολλοί εκείνοι που περίμεναν ότι θα είχε αλλάξει ο Γιώργος. Το είχε πει άλλωστε ο ίδιος στην τελευταία συνέντευξή του, που κατά σύμπτωση είχε δώσει στην εφημερίδα μας.

Τα ονόματα που επέλεξε –άγνωστο με ποια διαδικασία– να συνθέσουν τα όργανα του Συνεδρίου, αλλά και του Πολιτικού Συμβουλίου, διέψευσαν τις προβλέψεις. Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν άλλαξε στο παραμικρό. Έμεινε ο ίδιος που ξέραμε. Διάλεξε με ένα και μοναδικό κριτήριο, εκείνους που δεν θα του προκαλέσουν προβλήματα. Που δεν θα του δημιουργήσουν νύκτα του Αγίου Βαρθολομαίου, νέο Ζάππειο, επιχείρηση κατάληψης των… Ανακτόρων. Απέκλεισε τους «επαναστάτες» – ανεξάρτητα αν ήταν του γλυκού νερού. Κομμένοι και οι παλιοί. Όχι γιατί δεν τους εμπιστεύεται – ξέρει, είναι σίγουρος από όσα έζησε τόσα χρόνια δίπλα στον πατέρα του, όπου ανδρώθηκαν όλοι αυτοί, ότι ποτέ δεν θα ύψωναν φωνή. Και το έδειξαν. Και όταν ανέχθηκαν τη χωρίς καταστατική διαδικασία παράδοση του κόμματος από τον Σημίτη. Αλλά και τώρα που μπήκαν μπροστά και στήριξαν τον Γιώργο και όλοι μαζί ψήφισαν… Ανδρέα.

Αξίες, επιδόσεις, ικανότητες, εμπειρία, απήχηση στον κόσμο, αυτά είναι δευτερεύοντα για τον αρχηγό. Όπως δευτερεύον είναι και η ενότητα, το όλοι μαζί στον αγώνα για τη νίκη, για κατάκτηση της εξουσίας, για λύση των καθημερινών προβλημάτων, που θα κάνουν μια γουλιά καλύτερη τη ζωή του κόσμου, των μη προνομιούχων και των περήφανων γηρατειών που ως… ανέκδοτο τους θυμούνται εκεί ψηλά στο ΠΑΣΟΚ…

Είναι σίγουρο ότι άλλη εικόνα θα έδινε σήμερα το ΠΑΣΟΚ αν στο Πολιτικό Συμβούλιο ήταν μέσα ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Κώστας Σκανδαλίδης. Ο αρχηγός θα έπρεπε να είναι και δίκαιος και γενναιόκαρδος. Κανένας δεν θα μιλούσε ή μάλλον οι γκρίνιες θα ήταν ελάχιστες και στη βάση προσωπικών φιλοδοξιών. Και παράλληλα θα ήταν αναγκασμένοι να βοηθήσουν, να δουλέψουν, γιατί αλλιώς θα είχαν ευθύνες στην επόμενη αναμέτρηση, στην κρίσιμη μάχη των ευρωεκλογών… Ενώ, τώρα, ποιος να τους πει ότι δεν δούλεψαν;

Όμως όλα αυτά που αραδιάζουμε είναι παλιομοδίτικα για τον Γιώργο. Κινείται σ’ άλλες ράγες… Που αν και είχε δώσει δείγματα γραφής, εμείς δεν τα προσέξαμε… Είτε τα θεωρούσαμε γραφικά και παιδιάστικες καρικατούρες, είτε γιατί η κοινωνία δεν ήταν έτοιμη να τα δεχθεί, όπως π.χ. οι γλάστρες με χασίς στο παράθυρό μας… Ή γιατί παίρναμε για καλαμπούρι αυτά που έλεγε δημόσια ο Πάγκαλος, ότι στο υπουργείο Εξωτερικών οι συζητήσεις γίνονταν στα αμερικάνικα… Ακόμα και ο Θόδωρος τα ξέχασε…

Όπως και στην αρχή το σημειώσαμε, ο Γιώργος ξέρει τι θέλει. Και το προχωράει προγραμματισμένα. Και το είπε με τη σύνθεση των οργάνων Δικό μου είναι το κόμμα! Και όποιου του αρέσει… Το γάντι το έριξε. Θα υπάρξει κανείς να το σηκώσει;

Ανεξάρτητα αν θα βρεθεί, δεν αρκεί Γιώργο να θεωρείς δικό σου κόμμα το ΠΑΣΟΚ… Θα πρέπει να αποδείξεις ότι μπορείς να το οδηγήσεις στη νίκη. Εκεί θα φανεί αν μπορείς να κρατήσεις το ΠΑΣΟΚ…

ΥΓ.: Δεν μηδενίζουμε τίποτα. Γι’ αυτό και ευθέως θα πούμε ότι έχουν αρκετά θετικά στοιχεία οι επιλογές. Το «ΠΑΡΟΝ» με το θάρρος της γνώμης του, με τη δύναμη να τα λέει σε κάθε στιγμή ντόμπρα και προς κάθε πλευρά, έχει σήμερα το δικαίωμα να κτυπήσει το καμπανάκι στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Γιώργο, άλλον Γιώργο περιμέναμε… Κι αλίμονο αν διαψευσθούμε στα εθνικά θέματα…


Σχολιάστε εδώ