Για τουρισμό πήγαν στην Ανάπολι
Μια εβδομάδα ακριβώς πριν δεν είχε καθοριστεί η ακριβής ημερομηνία της ούτε η ατζέντα ούτε ακόμη και οι προσκαλεσμένοι, όπως αποκάλυψε ο «Εκόνομιστ» της προηγούμενης εβδομάδας. Ήταν όλα στον αέρα!
Ο λόγος είναι απλός. Η Ουάσινγκτον συγκάλεσε αυτήν τη συνάντηση για έναν λόγο: Για να μη φύγει ο Μπους από τον Λευκό Οίκο χωρίς να έχει κάνει κι αυτός μια προσπάθεια να αποκτήσουν οι Παλαιστίνιοι το δικό τους κράτος. Εντυπώσεις ήθελαν να δημιουργήσουν λοιπόν και γι’ αυτόν τον λόγο δεν πίεσαν το Ισραήλ να προβεί έστω και σε μία υποχώρηση σε ένα από τα καυτά θέματα που κρίνουν την τύχη του παλαιστινιακού κράτους: τα σύνορά του που σημαίνει να κατεδαφιστούν οι εβραϊκοί εποικισμοί στη Δυτική Όχθη, το δικαίωμα επιστροφής των προσφύγων και την αναγόρευση της ανατολικής Ιερουσαλήμ σε πρωτεύουσά του.
Η Ουάσινγκτον παράλληλα επεδίωξε την υλοποίηση και άλλων δύο στόχων μέσα από αυτήν τη συνάθροιση. Ο πρώτος ήταν να ισχυροποιηθεί ο εντελώς ανυπόληπτος και πανταχόθεν βαλλόμενος πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Αμπάς, ηθικός και φυσικός αυτουργός του πραξικοπήματος που οργανώθηκε το καλοκαίρι εναντίον της εκλεγμένης κυβέρνησης της Χαμάς – η οποία φυσικά δεν είχε κληθεί. Ο δεύτερος στόχος της Ουάσινγκτον ήταν να διαρρήξει τους δεσμούς της Συρίας -που είχε κληθεί, έχοντας έτσι την ευκαιρία να αναβαθμίσει το προφίλ της- με το Ιράν, που δεν είχε κληθεί, συνεχίζοντας έτσι να έχει το στίγμα του «κράτους παρία».
Καθόλου τυχαία λοιπόν στη συνάντηση δεν πάρθηκε καμιά ουσιαστική απόφαση πέραν του να ληφθεί μια απόφαση μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων εντός του 2008 και να ξεκινήσουν επαφές μεταξύ των δύο μερών. Έπρεπε να πάνε στο Μέριλαντ για να το συμφωνήσουν;
ΥΓ.: Διαβλέποντας από νωρίς το φιάσκο οι Αμερικανοί επιχείρησαν να ανεβάσουν τη θεαματικότητα του… event, μοιράζοντας προσκλήσεις δεξιά και αριστερά – όπως συμβαίνει με ορισμένους αδιάφορους αγώνες της Εθνικής που μοιράζουν εισιτήρια στα γυμνάσια και τα λύκεια. Έτσι ακριβώς προσκλήθηκε η Νότια Αφρική, η Βραζιλία, η Κίνα, αλλά και η Ελλάδα. Όχι λόγω της επιρροής που ασκεί στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή ή του κύρους της, όπως έσπευσαν από το υπουργείο Εξωτερικών να πουν. Για να μην τρελαθούμε…