Έλληνα, καλώς μας ήρθες
Μετά από 14 χρόνια στη φυλακή των ΗΠΑ, ήρθε στην πατρίδα του ο Στίβεν (Σταύρος) Λάλας. Υπήρξε ένας ακραιφνής και φλογερός Έλληνας, ο οποίος, στο όνομα της Ελλάδας, θυσίασε την προσωπική ελευθερία του, στερήθηκε το αθώο βλέμμα των παιδιών του, έχασε την οικογενειακή του θαλπωρή. Όμως η ελληνική ψυχή του, όλα αυτά τα χρόνια της δοκιμασίας, ήταν ακατάβλητη. Ακέραιο το εθνικό του φρόνημα. Ήταν ένας πραγματικός Έλληνας.
Η πατρίδα του, η Ελλάδα, όλα αυτά τα χρόνια, δειλή και άτολμη, παρακολουθούσε το ατελείωτο δράμα του. Δεν τόλμησε η ελληνική Πολιτεία να του προσφέρει ούτε την ελάχιστη ηθική στήριξη, ούτε μία λέξη παρηγοράς, πολύ περισσότερο δεν τόλμησε να διεκδικήσει την έκτιση της ποινής του στις ελληνικές φυλακές, όπως είχε κάνει σε ανάλογη περίπτωση το Ισραήλ (υπόθεση κατασκοπείας Πόλαρντ), το οποίο σε κάθε συνάντηση με τους Αμερικανούς έθετε επίμονα το θέμα.
Όλα αυτά τα χρόνια, εθνική σιωπή. Μοναδική εξαίρεση, και λυπούμαστε που το αναφέρουμε, η υπʼ αριθμ. 3679/2001 ερώτηση, την οποία καταθέσαμε στη Βουλή την 12/12/2001, ελέγχοντας τότε την κυβέρνηση Σημίτη για έλλειψη συμπαράστασης στον δεσμώτη Στ. Λάλα, ο οποίος ό,τι έκανε το έκανε για την Ελλάδα. Ρωτούσαμε τότε, μεταξύ άλλων, τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών κ. Γιαννίτση και τον συναρμόδιο υπουργό Δικαιοσύνης: α) Έχει τεθεί το ζήτημα (του Σταύρου Λάλα) σε διμερές επίπεδο; β) Σας έχει απασχολήσει το ενδεχόμενο να ζητήσετε από τις αμερικανικές αρχές να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του σε ελληνικές φυλακές; γ) Προτίθεστε να αναλάβετε πρωτοβουλία για να βοηθηθεί η οικογένειά του; Αυτά τα ζητήματα θέσαμε τότε στην κυβέρνηση. Η απάντηση; Αρνητική.
Πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι ο πολύτιμος αυτός πληροφοριοδότης της χώρας μας για θέματα μείζονος πολιτικής σημασίας, όπως το Σκοπιανό, ακυρώθηκε από μια επιπολαιότητα πολιτικού προσώπου του υπουργείου των Εσωτερικών επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη. Ο Σταύρος Λάλας ήρθε σε μια πατρίδα αδιάφορη, ανάλγητη, άστοργη και σκληρή. Και όμως, αυτή την πατρίδα, ο Σταύρος την αγαπάει. Γιατί η πατριωτική του συνείδηση δονείται από το ιστορικό μεγαλείο της, από τους αγώνες των προγόνων του για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της.
Η ελληνική Πολιτεία ολοκλήρωσε την εθνική της αναξιότητα, που έδειξε όλα αυτά τα χρόνια, με την απουσία επίσημης εκπροσώπησής της κατά την άφιξή του στο αεροδρόμιο. Ούτε έναν κλητήρα, ως εκπρόσωπό της, δεν αξιώθηκε να στείλει η κυβέρνηση. Το ίδιο και τα κόμματα της Βουλής. Αδιαφορία, ατολμία, φόβος; Κρίμα!
Αγαπητέ Σταύρο, μην σε εκπλήσσει που η ηγεσία τούτου του τόπου «δεν είχε τα κότσια» να αντικρίσει κατάματα το ηθικό μεγαλείο σου. Δεν την κρατάνε τα πόδια της, γιατί αισθάνεται ένοχη. Όμως ο λαός είναι μαζί σου και είναι υπερήφανος για σένα. Καλώς μας ήρθες!