ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ βάζουν οι Αμερικανοί με το Κόσοβο
Όσο όμως κι αν οι πολεμικές ιαχές του νέου αλβανού πρωθυπουργού του Κοσόβου έβαλαν τη σφραγίδα τους στο αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών, οι κάλπες ανέδειξαν και άλλα μηνύματα. Το πρώτο και σημαντικότερο αφορά τη συμμετοχή του κόσμου. Από τις εκλογές απείχαν οι Σέρβοι (που κατοικούν στο βόρειο τμήμα και μετά τους διωγμούς που έχουν υποστεί αριθμούν το 10% του πληθυσμού), για να μη νομιμοποιήσουν με την ψήφο τους την εμπρηστική γραμμή της νέας κοσοβάρικης ηγεσίας. Η αποχή ωστόσο έφθασε το 55% των ψηφοφόρων! Ακόμη και από τους 1,5 εκατ. Αλβανούς δηλαδή οι μισοί δεν πήγαν να ψηφίσουν, εκδηλώνοντας έτσι την αποστροφή τους για μια κατάσταση χρόνιας παρακμής με την ανεργία να ξεπερνάει το 40%, το ηλεκτρικό ρεύμα να διακόπτεται κάθε τρεις και λίγο και τη φτώχεια να μην αγγίζει μόνο τα διεθνή στρατεύματα και όσους εμπλέκονται στο εμπόριο ναρκωτικών και την πορνεία. Γιʼ αυτή την κατάσταση παρακμής το κόμμα του Χασίμ Θάτσι δεν είναι άμοιρο ευθυνών. «Το PDK είναι κόμμα με μαφιόζικα χαρακτηριστικά», τόνιζε η γερμανική εφημερίδα, «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ». Και συνέχιζε: «Ο Θάτσι έχει λάβει ορισμένα μέτρα για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση, αλλά δεν έχουν ακόμη αποφέρει αποτελέσματα. Κι έτσι το ολίγον εγκληματικό, ολίγον εξτρεμιστικό σκηνικό κοντά στα βόρεια και νότια σύνορα συνδέεται έμμεσα τουλάχιστον με το PDK»! Κόμμα εγκληματιών είναι με άλλα λόγια αυτό που κέρδισε τις εκλογές και κρατάει τα ηνία του Κοσόβου για το επόμενο διάστημα!
Ακόμη όμως και απʼ αυτούς που πήγαν να ψηφίσουν μπορεί οι περισσότεροι να επέλεξαν το Δημοκρατικό Κόμμα (PDK), που συγκέντρωσε το 34% των ψήφων και όχι την πιο μετριοπαθή Δημοκρατική Ένωση (LDK), την που είχε ιδρύσει ο Ρουγκόβα και τώρα συγκέντρωσε το 22%, ωστόσο ένα καθόλου ευκαταφρόνητο κομμάτι ψηφοφόρων (της τάξης του 45%) συντάχθηκε με τα μικρότερα κόμματα. Φαίνεται έτσι να κυριαρχεί μια εικόνα κατακερματισμού και αποσύνθεσης του πολιτικού συστήματος.
Αρχή νέας
αποσταθεροποίησης
Αυτό ωστόσο είναι το Κόσοβο, αιχμή του αμερικανικού δόρατος στην προσπάθεια ξανασχεδιασμού του χάρτη των Βαλκανίων, μια και, όπως εύστοχα τόνισε η σερβική κυβέρνηση, η ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου δεν θα είναι η τελευταία πράξη της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας αλλά το πρώτο στάδιο της νέας αποσταθεροποίησης των Βαλκανίων.
Ενδεχόμενη ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου, που θα γίνει με τις αμερικανικές επευφημίες κυρίως θα απελευθερώσει καταστροφικές δυνάμεις σε δύο κατευθύνσεις. Πρωτίστως και κυρίως οι Σέρβοι θα σταματήσουν να παίζουν τον ρόλο του παθητικού θεατή. Νισάφι πιά! Στο Κόσοβο οι θύλακες των Σέρβων στο βόρειο τμήμα της επαρχίας θα ζητήσουν να ανεξαρτητοποηθούν κι αυτοί με τη σειρά τους από το νέο «κράτος» και να προσαρτηθούν στη Σερβία. Το αίτημά τους όμως εύκολα μπορεί να μεταφραστεί ως επέκταση των συνόρων της Σερβίας στο Κόσοβο και να θεωρηθεί αιτία πολέμου από την Πρίστινα! Πώς θα αντιδράσουν τότε οι Αμερικάνοι; Καθόλου επίσης δεν αποκλείεται να ξεκινήσουν μια επιχείρηση τρομοκράτησης των εναπομεινάντων Σέρβων με απώτερο στόχο να τους διώξουν, ώστε το Κόσοβο να είναι ένα εθνικά ομοιογενές κράτος. Θα το πράξουν αυτό δε οι αλβανικές συμμορίες, ξέροντας ότι οι διεθνείς δυνάμεις θα παραμείνουν αμέτοχες όπως συνέβη κι άλλες φορές στο παρελθόν, όπου οι Αλβανοί πραγματοποιούσαν μαζικά πογκρόμ κατά των Σέρβων, καίγοντας σπίτια και εκκλησίες και καταστρέφοντας νεκροταφεία.
Αποχώρηση Σέρβων
από τη Βοσνία
Η σημαντικότερη εστία έντασης όμως, που αναζωπυρώθηκε πριν από τις δηλώσεις του Θάτσι, βρίσκεται στην Μπάνια Λούκα, τη σερβική πρωτεύουσα της Βοσνίας Ερζεγοβίνης. Την τελευταία φωτιά εκεί την άναψε ο σλοβακικής καταγωγής ύπατος αρμοστής που διοικεί τη χώρα (όπως ακριβώς συνέβαινε επί αποικιοκρατίας), ο οποίος, θέλοντας να εφαρμόσει κατά γράμμα τα όσα προβλέπει η Συνθήκη του Ντέιτον, που υπογράφτηκε το 1995, επέβαλε σοβαρές αλλαγές στην πολιτειακή δομή και τη δημόσια διοίκηση οδηγώντας σε παραίτηση τον σέρβο πρωθυπουργό και τη χώρα σε πολιτική κρίση! «Οι άνθρωποι στη Δύση θέλουν να πιστεύουν ότι τα πάντα είναι εντάξει και στη σωστή κατεύθυνση.
Δεν είναι στη σωστή κατεύθυνση. Αυτή η χρονιά είναι η πιο απογοητευτική μετά την υπογραφή της συνθήκης του Ντέιτον», δήλωνε στις 9 Νοεμβρίου στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» αξιωματούχος της χώρας. Στο ίδιο ρεπορτάζ ανώτερη διπλωματική πηγή υποδείκνυε τις αιτίες του προβλήματος, επαναφέροντας όλα όσα καταλογίζονταν στο έκτρωμα του Ντέιτον απʼ όταν υπογράφτηκε, δημιουργώντας μια χώρα που αποτελούνταν από μια σερβοβοσνιακή δημοκρατία και μια μουσουλμανοκροατική συνομοσπονδία. «Είναι μια χώρα που δεν λειτουργεί. Έχουμε δύο χώρες σε μία.
Δεν συμφωνούν ούτε στα πιο βασικά πράγματα. Ό,τι είναι άσπρο για το Σεράγεβο (την πρωτεύουσα των Μουσουλμάνων της Βοσνίας) είναι μαύρο για την Μπάνια Λούκα. Οι Μουσουλμάνοι θέλουν να λειτουργούν καλύτερα οι κεντρικοί θεσμοί. Οι Σέρβοι πιστεύουν ότι αυτοί είναι που θα πληρώσουν το τίμημα γιʼ αυτό. Ο κυβερνητικός συνασπισμός έχει έξι κόμματα, που δεν έχουν ποτέ συμφωνήσει σε πολιτικούς στόχους. Δεν μιλούν, δεν συναντιούνται, δεν συμφωνούν».
Αντιμέτωποι με αυτή την κατάσταση διοικητικής και πολιτικής παραλυσίας οι Σέρβοι ζητούν επίμονα τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για να ενωθούν με τη Σερβία. Κάτι που Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι το απορρίπτουν χωρίς δεύτερη συζήτηση, παρότι βλέπουν ότι η Συμφωνία του Ντέιτον έχει καταρρεύσει ολοκληρωτικά. Αν οι Κοσοβάροι κηρύξουν μονομερή ανεξαρτησία γιατί και οι σερβοβόσνιοι να μην προχωρήσουν στην οργάνωση δημοψηφίσματος;
Στα δύο η ΠΓΔΜ
Όλα τα παραπάνω ενδεχόμενα ωστόσο είναι πολύ δύσκολο να υλοποιηθούν, επειδή… οι φύλακες έχουν πάρει τα μέτρα τους.
Μόνο στη Βοσνία εδρεύουν 2.500 στρατιώτες για την εφαρμογή του Ντέιτον, ενώ στο Κόσοβο οι Αμερικάνοι έχουν δημιουργήσει μια στρατιωτική βάση μαμούθ, που είναι το δεύτερο ανθρώπινο δημιούργημα μετά το Σινικό Τείχος το οποίο διακρίνεται από τη Σελήνη! Αυτός ο όρος όμως (που μεταθέτει την κρίση και δεν την επιλύει) δεν αφορά τους Αλβανούς, καθώς η αμερικανική πολιτική τα τελευταία χρόνια τούς έχει αποθρασύνει. Η αποχαλίνωση της αποσταθεροποιητικής δράσης των Αλβανών που θα αποσκοπεί στη δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας θα είναι η δεύτερη και σοβαρότερη συνέπεια επομένως από την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου.
Η χώρα που θα καταβάλει το μεγαλύτερο τίμημα από την υπονομευτική τους δράση θα είναι η ΠΓΔΜ. Ήδη το ένα επεισόδιο διαδέχεται το άλλο με αποτέλεσμα η συμφωνία της Οχρίδας, που τερμάτισε το καλοκαίρι του 2001 την εμφύλια σύγκρουση, να θεωρείται από πολλούς παρωχημένη και αναποτελεσματική. Το τελευταίο κρούσμα ήταν η κοινή επιχείρηση αστυνομίας και στρατού των Σκοπίων στις 7 Νοέμβρη με στόχο την καταδίωξη φυλακισμένων Αλβανών που είχαν δραπετεύσει και είχαν καταφύγει στο Τέτοβο, στα βόρεια της χώρας. Δηλαδή, στα νότια του Κοσόβου εκεί όπου δρουν, κατά τη βερολινέζικη εφημερίδα, οι ένοπλες συμμορίες του νέου ηγέτη του Κοσόβου! Η συμπλοκή που ακολούθησε ήταν τόσο σφοδρή, που είχε και νεκρούς (οι οποίοι θάφτηκαν με τιμές από τους Αλβανούς προσδίδοντας διαφορετικό χαρακτήρα στο επεισόδιο), ενώ η σκοπιανή αστυνομία βρήκε κρυμμένα πολεμοφόδια ικανά να εξοπλίσουν άρτια 650 άνδρες! Μεταξύ αυτών υπήρχαν ακόμη και φορητοί αντιαεροπορικοί πύραυλοι!
Δύο μέτρα και δύο σταθμά
Ειρήσθω εν παρόδω, μόνο και μόνο για να διαπιστώσει κανείς την αμερικανική υποκρισία, απέναντι στην ανοχή που δείχνει η Ουάσινγκτον στους κατσαπλιάδες ναρκέμπορους του UCK θα άξιζε να αντιπαραβάλει την πολιτική πυγμής που επέδειξε απέναντι στη Χαμάς φθάνοντας στο σημείο να επιβάλλει τη συλλογική τιμωρία των Παλαιστινίων διακόπτοντας την αποστολή βοήθειας, με το πρόσχημα ότι η Χαμάς δεν αναγνωρίζει το Ισραήλ!
Αυτό δηλαδή το θεώρησαν σχεδόν αιτία πολέμου, την ίδια ώρα που οι Αλβανοί είναι τα χαϊδεμένα τους παιδιά, ενώ κοντεύουν να ξεκινήσουν τους νέους Βαλκανικούς Πολέμους… Αστεία επίσης ηχεί πλέον και η εκστρατεία της Ουάσινγκτον απέναντι στα «κράτη – παρίες» του διεθνούς δικαίου όπως τα είχε αποκαλέσει, τη στιγμή που στην περίπτωση του Κοσόβου έχει κυριολεκτικά υιοθετήσει ένα μόρφωμα που είναι θερμοκήπιο κάθε είδους παρανομίας: από εμπόριο ναρκωτικών και λαθραίων, μέχρι λευκής σάρκας…
Είναι λοιπόν εμφανές ότι ενδεχόμενη ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου που θα γίνει με τη υποκίνηση των Αμερικάνων και πολλών κρατών μελών της ΕΕ (με εξαίρεση την Ισπανία, τη Ρουμανία, την Κύπρο και τη Ελλάδα μέχρι στιγμής τουλάχιστον) θα αποβεί εις βάρος της ειρήνης και της σταθερότητας των Βαλκανίων εγκαινιάζοντας ένα νέο γύρο αλλαγής των συνόρων. Γιʼ αυτό πρέπει να αποφευχθεί.