ΤΟ ΑΝΑΣΦΑΛΕΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΥ ΘΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΜΠΟΡΑ

Ήρθαν οι νύχτες τών βροχών
-καί η κακιά μας ώρα-
μετά τό χάος τής φωτιάς
πού δάμασε τήν Χώρα.

Όμοια μέ γερόντια
τά ρημαγμένα δέντρα
στέκονται εκεί ακίνητα
μιλώντας μέ τήν πέτρα.

Τί λένε, τί στοχάζονται
κανείς δέν θά τό μάθει,
γιατί κανείς δέν συμπαθεί
τής φύσεως τά πάθη.

Απέραντες βουνοπλαγιές
λιβάδια ορφανεμένα
ζώα, πτηνά κι άλλα τινά
σαπίζουν σκοτωμένα.

Καί ο φονιάς ανύπαρκτος
-έγκλημα δέν υπάρχει-
μόνο μία «Κυβέρνηση»
δίχως αρχές νά άρχει.

Κάθεσαι καί στοχάζεσαι
τί κάνουν στήν Βουλή τους.
Μήπως καί ξύνουν συνεχώς
τ’ ανύπαρκτο πουλί τους;

Όχι δέν ξύνουν τό πουλί
απλώς διατυπώνουν
πώς θά πηδήξουν ομαδόν
αυτούς πού τούς πληρώνουν.

Τί συνουσία θά ‘ναι αυτή
μήπως νεκρολατρία;
Εμείς εδώ πεθαίνουμε
κι αυτοί ψαύουν τά τρία.

Η αντιπροσωπευτική
ισχνή Δημοκρατία
μοιάζει στήν Χώρα έκπαλαι
βόθρων πολλών βυτία.

Ανάλγητοι, αδίστακτοι
καμαρωτά παγώνια
μοιάζουνε μέ αγάλματα
πού φτιάχνουμε στά χιόνια.

Αφού τά πάντα λήστεψαν
ακούν τά εξ αμάξης,
όμως κομπάζουν απαθείς
καί πάνε γιά συντάξεις.

Συντάξεις πού αρπάζουσι
καί τίς μοιράζουν, όντως,
αναμετάξυ τους, σαφώς,
καί τ’ αρχηγού παρόντος.

Δέν ωχριούν, δέν ντρέπονται
καί ούτε πιά τούς νοιάζει
γιά τίς συντάξεις τού Λαού:
Τίς ρίχνουν στό γρανάζι.

Ένα γρανάζι μηχανής
πού κόπτει καί θερίζει
καί η ζωή μάς γίνεται
ζωή πού δέν αξίζει.

Πώς μοιάζει αυτό τό Σύνολο
μέ κηδειών γραφείο,
μιά ησυχία τρομερή
λές κι είν’ νεκροταφείο.

Φάτσες π’ αλληλοψεύδονται
προγναθικές φιγούρες
ίδιες μέ μούμιες Φαραώ
όπου κρατούν μαγκούρες.

Τά ψεύδη εναλλάσσονται
σάν σκυταλοδρομία
κι ουδείς τους καταισχύνεται
ντροπή τους; … ουδεμία.

Ποίος τούς ψήφισε αυτούς
καί τούς προηγουμένους;
Μήπως είν’ αποτέλεσμα
βλακείας μέν καί μένους;

Όμως χιλιάδες τίς φορές
πάει τό σταμνί στήν βρύση,
όμως θά ‘ρθεί καί η φορά
πού αυτό δέν θά γυρίσει.

Πεινά ο κόσμος, γάγγραινες
ανίκανοι καί φαύλοι,
πού αντί γραφεία θά ‘πρεπε
νά σάς στεγάζουν στάβλοι.
…………………………………………..
………………………………………….

Λαέ, άν θές νά γλιτώσεις τίς συντάξεις σου πρέπει νά ανα-συνταχθείς.
Μήν περιμένεις έλεος καί κατανόηση από τούς ακατανόητους.