ΣΕ ΑΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΜΟΝΗ ΝΙΚΗΤΕΣ ΚΑΙ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ

Η αμηχανία είναι έκδηλη σε όλους, καθώς όσοι αγωνίστηκαν για την επικράτηση του Γιώργου Παπανδρέου διαπίστωσαν ότι στην πόλη τους -και στην ευρύτερη περιοχή της κεντρικής Μακεδονίας- υπέστησαν βαριά ήττα, ενώ όσοι στρατεύτηκαν στο πλευρό του Βαγγέλη Βενιζέλου γεύτηκαν το πικρό ποτήρι της ήττας, αλλά έχουν να περηφανεύονται για το πολύ καλό αποτέλεσμα που έφεραν στη Θεσσαλονίκη και σε όλη τη Μακεδονία.

Αυτοί που συντάχτηκαν στο πλευρό του Γιώργου νιώθουν τη δυσκολία του να «εκπροσωπείς την πλειοψηφία, όντας μειοψηφία στον χώρο σου». Κάποιοι από αυτούς, που διαμόρφωσαν την επιλογή τους εξαιτίας αντιβενιζελικού μένους (και πιστέψτε με δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι ο Βενιζέλος έκανε για την πόλη του ελάχιστα από όσα θα μπορούσε και επιβαλλόταν να κάνει), ευελπιστούν ότι ο Παπανδρέου θα καθαρίσει μόνος του την μπουγάδα και θα τους καλέσει να ξεκινήσουν από την αρχή την οικοδόμηση του τοπικού κομματικού μηχανισμού.

Κάποιοι άλλοι, που επέλεξαν στρατόπεδο επειδή έκριναν ότι αυτό βόλευε τις προσωπικές τους βλέψεις (έχουν ανταγωνιστικές φιλοδοξίες με κομματικούς αξιωματούχους που τάχτηκαν στο πλευρό του Βενιζέλου), αναμένουν από την ηγεσία να «τιμωρήσει» τους βενιζελικούς, παρέχοντας στους ίδιους στήριξη και χρίσματα.

Ωστόσο, η μεγάλη πλειοψηφία των υποστηρικτών του Γιώργου, που έκανε την επιλογή της με πολιτικό κριτήριο (θεωρώντας ότι οι θέσεις του Γιώργου βρίσκονται κοντύτερα στα δικά της πιστεύω), νιώθει μεγάλο το βάρος της ευθύνης που επωμίζεται στην προσπάθεια να ξαναστήσει το ΠΑΣΟΚ στον χώρο της και να αντιπολιτευτεί αποτελεσματικά τη Νέα Δημοκρατία αλλά και ιδιαίτερα τον ακραίο νεοσυντηρητισμό που εκφράζουν οι Ψωμιάδηδες, οι Άνθιμοι και οι Παπαγεωργοπουλαίοι, που κυριαρχούν στην πολιτική και κοινωνική ζωή της πόλης.

Αυτοί ζητούν από την ηγεσία ξεκαθάρισμα ιδεολογικοπολιτικής φυσιογνωμίας και πολιτικές πρωτοβουλίες που ξαναφέρνουν το ΠΑΣΟΚ στην αιχμή των κοινωνικών αγώνων για ένα καλύτερο αύριο. Περιμένουν από τον Γιώργο να δείξει ότι εννοούσε αυτά που έλεγε προεκλογικά (αναφέρονται στα περίφημα ρήματα «έμαθα, άλλαξα, αποφάσισα») και είναι έτοιμοι να στρατευτούν για την επιτυχία μιας νέας στρατηγικής στο κόμμα τους.

Περιμένουν, επίσης, ο Γιώργος Παπανδρέου να τους «ανάψει το πράσινο φως» προκειμένου να δώσουν τη μάχη με το «αντίπαλο στρατόπεδο» για την κατάληψη της κομματικής εξουσίας στις αρχαιρεσίες που θα γίνουν στην πορεία προς το συνέδριο.

Συγκεκριμένα, η ομάδα των στελεχών που συστρατεύτηκαν στο πλευρό του Παπανδρέου ζητεί την εκπροσώπησή της στην Οργανωτική Επιτροπή του συνεδρίου (τόσο στην Κεντρική, όσο και στη Νομαρχιακή), επικαλούμενη το ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εθνικοσυμβούλων της Θεσσαλονίκης προσχώρησε στο στρατόπεδο του Βενιζέλου.

Να σημειώσω πως, από τους Θεσσαλονικείς που μετέχουν στο Εθνικό Συμβούλιο, στο πλευρό του Βενιζέλου είναι οι Αγγελούδης, Μαμέλης, Τζιόλας, Γιαννόπουλος, Δανιηλίδης, Δαδούδης, Θεοχαρίδης και Χαλβατζόγλου, ενώ στον Παπανδρέου απέμειναν η Μαρία Παυλίδου, ο «κυανόκρανος» Βούγιας και ο «εκσυγχρονιστής» Αγγέλου.