Ο Αράπογλου βόλεψε τον Πρωτόπαπα
Τα μάθατε τα νέα;
Ο Χρ. Πρωτόπαπας, το γνωστό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ο τέως βουλευτής του Κινήματος, ο πρώην υπουργός, διορίστηκε απ’ τον διοικητή της μεγάλης μας (σας) φίλης, της Εθνικής ντε, τον επίσης γνωστό Τ. Αράπογλου, γενικός δερβέναγας της θυγατρικής εταιρείας της ΕΤΕ, της επίσης γνωστής ΕΚΤΕΝΕΠΟΛ!
Απίστευτο είπατε; Κι όμως, αληθινό!
Μάλιστα, ο κ. Αράπογλου προφανώς περίμενε τον πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ να επιστρέψει στα γνωστά του λημέρια στην Εθνική για να τον επιβραβεύσει, διορίζοντάς τον επικεφαλής μιας μεγάλης θυγατρικής της τράπεζας!
Προφανώς, ο μεν Πρωτόπαπας δεν μπορούσε να επιστρέψει ως απλός υπάλληλος ή έστω διευθυντής, ήθελε… διακριτό ρόλο, ο δε Αράπογλου δεν μπορούσε να μην προσφέρει μια «μεγαλοπρεπή» θέση σε ένα πρώην επικεφαλής και καθοδηγητή των εργαζομένων όλης της χώρας. Γαλαντόμος ο κ. Αράπογλου!
Βέβαια, ο Χρ. Πρωτόπαπας εκτός από καθοδηγητής των απανταχού της Ελλάδας εργαζομένων ήταν και υπουργός του «αντίπαλου» κόμματος. Ε, τι σημασία έχει; Προφανώς ο κύριος διοικητής της Εθνικής είναι… υπεράνω κομμάτων και χρωμάτων. Δρα… διακομματικά.
Εκτός αν υποθέσει κάποιος -εύλογα- πως αυτή του η κίνηση εντάσσεται σε… αλα Σαρκοζί στρατηγική, να παίρνει δηλαδή στελέχη του «αντίπαλου» κόμματος και να τα αξιοποιεί, όπως έχει κάνει κατά κόρον ο γάλλος Πρόεδρος. Σατανικό!
Όπως σατανικό θα ήταν επίσης να σκεφτεί κάποιος κακόπιστος (!) ότι με κάτι τέτοιες κινήσεις ο κύριος διοικητής εξασφαλίζει και εργασιακή ειρήνη (αν και αυτήν του την εξασφαλίζουν κι άλλοι εργατοπατέρες…) και άλλων τύπων «κονέ». Ας πούμε, θα πάει ο κ. Πρωτόπαπας μάρτυρας υπέρ των θέσεων των εργαζόμενων στη μήνυση που έχει κάνει ο σύλλογος των υπαλλήλων της ΕΤΕ για την εξαγορά της τουρκικής τράπεζας Finansbank;
Μα το ζήτημα είναι βαθύτερο. Είναι καθαρά πολιτικό. Διότι με τέτοιες συναλλαγές ο απλός κόσμος, που ζει με έναν μικρό μισθό και μια σύνταξη πείνας, όταν βλέπει τον διορισμένο απ’ την κυβέρνηση της ΝΔ διοικητή να διορίζει ένα στέλεχος και πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ σε θέση-κλειδί, θα έχει άδικο να συμπεράνει ότι «όλοι ίδιοι είναι» και «μας δουλεύουν ομαδικά»;
Και, για να μην παρεξηγηθούμε, διευκρινίζουμε: Είναι προς τιμήν του Χρ. Πρωτόπαπα που επέλεξε να επιστρέψει στη δουλειά όπου ήταν πριν γίνει βουλευτής. Αλλά δεν θα έπρεπε ο ίδιος να προσέξει και να μην επιδιώξει να πάρει μια τέτοια θέση που προκαλεί άλλους συνειρμούς, εκτός του ότι είναι πολιτικά μέγα λάθος;
Ή μήπως θα πρέπει να πιστέψουμε, εντέλει, ότι στις μέρες μας ο συνδικαλισμός είναι ένα όχημα που σε οδηγεί παντού; Και γι’ αυτό έχει απαξιωθεί πλήρως.