Μέρες ραδιοφώνου
ΘΥΜΑΜΑΙ στα πρώτα χρόνια της εφηβείας μου πόσο σημαντικό ήταν για μένα το ραδιόφωνο… Πόσες φορές ξενυχτούσα ταξιδεύοντας με καράβι τη μουσική… Σάββατο βράδυ… Άνοιξα το ραδιόφωνο να με ταξιδέψει ξανά… Έψαξα να βρω γνώριμες φωνές-παραγωγούς, που μου κρατούσαν συντροφιά στα μοναχικά μου ταξίδια… Μόνο που μετά από τόσα χρόνια δεν συνάντησα τις παλιές γνώριμες φωνές. Εντάξει, σκέφτηκα, πολλά τα χρόνια που πέρασαν… Προσπάθησα να θυμηθώ ραδιοφωνικές συχνότητες… Μια μόνο θυμήθηκα: 9.84. Πήγα γρήγορα εκεί και, ω του θαύματος, βρήκα αυτό που περίμενα, καλή ποιοτική μουσική… Ταξίδεψα και πάλι…
ΤΙ ΕΦΤΑΙΞΕ όμως και ο μόνος ραδιοφωνικός σταθμός που έχει παραμείνει πιστός, και στη συχνότητα εκπομπής του και σε επίπεδο ποιότητας, είναι παντελώς άγνωστος σε ανθρώπους που αγαπούν το ραδιόφωνο; Προφανώς παντελής αδιαφορία από τους ανθρώπους που τον διοικούν. Αδυνατώ να καταλάβω πώς το μεγάλο κόστος συντήρησης και λειτουργίας του (8.000.000 ευρώ ετησίως) δεν βοηθάει στο να διαφημιστεί, ανεβάζοντας τα ποσοστά ακροαματικότητάς του έτσι ώστε να ανέβει και το μερίδιο της διαφημιστικής πίτας που του αναλογεί, για να σταματήσει έτσι να είναι ελλειμματικός, ακόμα και να ελαφρύνει τα δημοτικά τέλη με τα έσοδά του.
ΑΔΥΝΑΤΩ να καταλάβω τον ρόλο του ως ραδιόφωνο του Δήμου της Αθήνας χωρίς να προσφέρει στους δημότες του… Γιατί δεν υπάρχει ούτε μία εκπομπή για τα προβλήματα των δημοτών; Γιατί να μη λειτουργήσει ως «σχολή», προσφέροντας σε νέους που αγαπούν το ραδιόφωνο, δημιουργώντας σεμινάρια μουσικής τεχνολογίας, ηχοληψίας και ραδιοφωνικής παραγωγής; Πού είναι οι εκπομπές που προάγουν τον πολιτισμό; Γιατί να μην υπάρχει μια εκπομπή προβολής αθηναϊκών μουσικών συγκροτημάτων και νέων τραγουδοποιών; Όχι ότι με ενοχλούν οι παλιοί αλλά προβληματίζομαι: μετά τον Θεοδωράκη και τον Θ. Μικρούτσικο και πολλούς πολλούς άλλους τι έπεται; Γιατί να μη συμβάλλει ενεργά και ο πρώτος δήμος της χώρας στον πολιτισμό της επόμενης γενιάς;
ΓΙΑΤΙ Ο 9.84 να μη λειτουργήσει ακόμα και ως παραγωγός για δισκογραφικές παραγωγές για τους νέους δημιουργούς που ο ίδιος θα προβάλει; Γιατί να μη δημιουργήσει Φεστιβάλ Τραγουδιού, στα πρότυπα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, για τους δημότες της Αθήνας; Ποιος ξέρει, ίσως με αυτήν την κίνηση το επόμενο Φεστιβάλ Αττικού Άλσους, που έγινε φέτος υπό την αιγίδα του Δήμου της Αθήνας, ανακυκλώνοντας απλά τους υπάρχοντες καλλιτέχνες, να μην κοστίσει 680.000 ευρώ και να κοστίσει πολύ λιγότερο, δίνοντας την ευκαιρία σε νέους -εραστές της τέχνης- καλλιτέχνες να παρουσιάσουν τη δουλειά τους.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ άνθρωποι που πραγματικά αξίζουν, αλλά δεν τους δίνεται η ευκαιρία να το αποδείξουν… Ποιος ο λόγος να ανακυκλώνει τον πολιτισμό και να μην προσπαθεί να δημιουργήσει καινούργιο; Γιατί να πρέπει να παίζονται παιχνίδια τύπου «έργων βιτρίνας» ακόμα και σε βάρος της
τέχνης από τον Δήμο της Αθήνας, δημιουργώντας φεστιβάλ -από τα δημοτικά τέλη που πληρώνουν οι δημότες- των 680.000 ευρώ χωρίς κανένα ουσιαστικό όφελος γι’ αυτούς; Γιατί να μην επενδύσει σε νέους καλλιτέχνες-δημότες του για την αναβάθμιση της τέχνης, προσφέροντας πολιτιστικό όφελος στις επόμενες γενιές των δημοτών του;
ΚΥΡΙΑΚΗ βράδυ… Διάλεξα ένα CD αυτήν τη φορά… Ταξίδεψα και πάλι…