υπουργείο Εξω(φρεν)ικών

-Νέα γερή «σφαλιάρα» για το Σκοπιανό έπεσε, την περασμένη εβδομάδα, στο δίδυμο της εξωτερικής μας πολιτικής, στον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή και την υπουργό Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη, αυτήν τη φορά από τη μακρινή Παραγουάη, μια από τις φτωχότερες χώρες της Λατινικής Αμερικής…

-Αναγνώρισε και η Παραγουάη τα Σκόπια με το συνταγματικό τους όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και έπεται βεβαίως συνέχεια, αφού η ελληνική διπλωματία κοιμάται μακαρίως, τίποτε δεν κινείται, ή αν προτιμάτε την πικρή αλήθεια, κινητοποιήθηκε όψιμα και χαλαρά, σε επίπεδο πρεσβευτών, έπειτα όμως από δεκαπέντε χρόνια χειμερινής αδράνειας, δηλαδή στο μεσοδιάστημα που μεσολάβησε από την «επιτυχία» (;) της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995…

-Η μεγάλη όμως ζημιά -κατά πολλούς ανεπανόρθωτη- στο θέμα της διεθνούς ονομασίας της ΠΓΔΜ είχε ήδη γίνει. Πάνω από 124 χώρες – μέλη του ΟΗΕ έχουν αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ με τη συνταγματική της ονομασία… Επιπλέον τα Σκόπια διατηρούν συνεχώς την πρωτοβουλία των κινήσεων και εμείς ψάχνουμε και αγωνιούμε από πού θα μας έλθει το νέο γκολ, δηλαδή άλλη μια αναγνώριση της ΠΓΔΜ ως «Μακεδονίας» από κάποια τριτοκοσμική χώρα…

-Το έχουμε βέβαια ξαναγράψει, δεν κινήθηκε έγκαιρα και αποτελεσματικά η ελληνική διπλωματία, με ευθύνη των εκάστοτε υπουργών Εξωτερικών (τα ονόματα γνωστά…) και δεν είναι υπεύθυνη μόνο η σημερινή υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη για τα συσσωρευμένα λάθη και τις παραλείψεις στους επιμέρους χειρισμούς του Σκοπιανού… Να θυμίσω ότι δεν είναι πάνω από 15 οι χώρες, επί κυβερνήσεων ΝΔ, που αναγνώρισαν τα Σκόπια ως «Μακεδονία»… Οπότε το μπαλάκι πέφτει, πολλές φορές, στο γήπεδο του πρώην υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Παπανδρέου, που ουδέν το ουσιαστικόν έπραξε για να μη φθάσουμε στη σημερινή κατάσταση… Εκτός και εάν ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ βλέπει τον ορίζοντα στα Βαλκάνια με συμμαχικούς-νατοϊκούς τηλεφακούς και όχι ελληνοκεντρικά, όπως τον συμβουλεύουν και οι αμερικανοσπουδαγμένοι στενοί συνεργάτες του…

-Δεν έχουμε πρεσβεία στην Παραγουάη, γιʼ αυτό παρακολουθεί όσο μπορεί τις εξελίξεις στη χώρα αυτή, και σε σχέση με το Σκοπιανό, ο πρέσβης μας από το Μοντεβιδέο (Ουρουγουάη), Νικ. Δεικτάκης. Κανείς όμως έλληνας υπουργός, υφυπουργός ή και πολιτειακός παράγοντας δεν επισκέφθηκε χώρες της Λατινικής Αμερικής τα τελευταία χρόνια και αυτά βεβαίως καταγράφονται και χρεώνονται σε βάρος μας… Καμιά επίσκεψη δεν πραγματοποιήθηκε, σε υψηλό κυβερνητικό επίπεδο, για τη σύσφιγξη των σχέσεων σε πολιτικό επίπεδο, η οικονομική συνεργασία παραμένει υποτυπώδης, στον δε πολιτιστικό τομέα, ενώ οι Λατινοαμερικανοί θαυμάζουν την πολιτιστική μας κληρονομιά, εμείς με τη γενικότερη απραξία μας τους γυρίζουμε ευγενικά την πλάτη…

-Δεν μπορεί να επαναλαμβάνει, μεγαλόφωνα, η πολιτική μας ηγεσία σε εσωτερικό ελληνικό ακροατήριο ότι το Σκοπιανό είναι εθνικό θέμα και να μην πραγματοποιούνται ειδικές ενημερωτικές αποστολές από υψηλόβαθμους κυβερνητικούς αξιωματούχους στις χώρες, τέλος πάντων, όπου μια ενδεχόμενη νέα αναγνώριση θα προκαλέσει ντόμινο στο οποίο θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες…

-«Εμείς είμαστε οι πωλούντες τοις μετρητοίς», σχολίασε ως συνήθως σαρκαστικά ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ Κων. Μητσοτάκης, απαντώντας έμμεσα στον πολυπράγμονα αμερικανό υφυπουργό Ν. Μπερνς, που επανέλαβε σε «ακροάσεις» της αρμόδιας υποεπιτροπής του Αμερικανικού Κογκρέσου ότι η εκκρεμότητα της επίσημης ονομασίας της ΠΓΔΜ δεν αποτελεί εμπόδιο για να ενταχθούν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ… Αυτά ακούν οι Σκοπιανοί και όχι μόνο δεν γίνονται πιο διαλλακτικοί αλλά είναι έτοιμοι να υιοθετήσουν την αμερικανική σημαία ως εθνικό τους σύμβολο…

-Υπερδραστήριος στα Βαλκάνια ο Ν. Μπερνς… Από τα έργα και τις ημέρες του πρώην πρέσβη («ύπατου αρμοστή» κατά Απ. Κακλαμάνη) και των προκατόχων του, ελπίζω να έχουν μεταπεισθεί αρκετοί έλληνες φίλοι του Μπερνς ότι στις διακρατικές σχέσεις δεν υπάρχουν φιλίες και παραδοσιακοί δεσμοί, αλλά μόνο συμφέροντα… Και για την επίτευξή τους παραμερίζονται φιλίες, συμμαχίες, αρχές του διεθνούς δικαίου και ισχύει ο νόμος του ισχυρότερου, ο γνωστός αμερικανικός νόμος όλων των εποχών…

-Νέος διευθυντής στη Διεύθυνση Ασίας, Ωκεανίας (Αυστραλία – Ν. Ζηλανδία) στο υπουργείο Εξωτερικών ανέλαβε ο πρέσβης Αλ. Χριστόπουλος, σε αντικατάσταση του πρέσβη Γιαν. Θεοφανόπουλου, που συνταξιοδοτείται… Μιλώντας για την Ωκεανία, θυμήθηκα το θερμό καλωσόρισμα, μύτη με μύτη, από τους Παπούα στο πρωθυπουργικό ζεύγος Καραμανλή, κατά την «ιστορική επίσκεψη» στη Ν. Ζηλανδία… Δεν ξέρω αν οι χώρες αυτές αναγνώρισαν την ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία», διότι μια τέτοια κίνηση βγάζει μάτι και ας λείπει το καλωσόρισμα με τη μύτη…

-Από τη διεθνή επικαιρότητα: Δημοψήφισμα στη Βενεζουέλα στις 2 Δεκεμβρίου με αναθεώρηση ορισμένων άρθρων του Συντάγματος για να παραμείνει ο σημερινός Πρόεδρος Ούγκο Τσάβες στην εξουσία… Εσωκομματικές εκλογές-δημοψήφισμα με συμμετοχή μελών, φίλων και περαστικών από τα εκλογικά τμήματα του ΠΑΣΟΚ για να παραμείνει ο Γιώργος Παπανδρέου στην εξουσία… Όλα λοιπόν για την υποτιθέμενη ακάνθινη (;) προεδρική καρέκλα, για το καλό μας και για το καλό της «αγίας οικογένειας» του ηγέτη, βεβαίως…

-Υπάρχουν «καλοί δικτάτορες», όσοι υπηρετούν τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ, και κακοί δικτάτορες, όσοι δεν ευθυγραμμίζονται με τις αμερικανικές πλανητικές επιδιώξεις, όσοι ανθίστανται στην πλήρη χαλιναγώγηση από την αμερικανική υπερδύναμη… Αυτό φαίνεται ότι είναι το μήνυμα που εκπέμπει η Ουάσινγκτον, σε σχέση με τις εξελίξεις στο Πακιστάν… Αυτό προκύπτει από τις δηλώσεις της υπουργού Εξωτερικών Κοντ. Ράις και άλλων αμερικανών αξιωματούχων, όταν αναφέρονται στον «καλό φίλο και πιστό σύμμαχο» στρατηγό Π. Μουσάραφ και προτρέπουν τον δικτάτορα να βγάλει τη στολή του στρατιωτικού και να συμμετάσχει στις εκλογές με δημοκρατικό χιτώνιο, έστω και αιματοβαμμένο από την κακοποίηση παντός αντιφρονούντος…

-Άλλο Σαντάμ Χουσεΐν και άλλο Π. Μουσάραφ… Σε αποβλακώνουν με την κυνική τους απάντηση οι αμερικανοί αξιωματούχοι… Και επειδή η στρατιωτική εισβολή και κατοχή του Ιράκ από τις ΗΠΑ έγινε με το πρόσχημα ότι ο Σαντάμ κατείχε ή κατασκεύαζε πυρηνικά όπλα, να θυμίσω ότι το Πακιστάν εισήλθε ανορθόδοξα στην «πυρηνική λέσχη», ολοκληρώνοντας στα κρυφά το πυρηνικό του πρόγραμμα και φέρνοντας προ τετελεσμένων τις ΗΠΑ, την Ινδία και τις λοιπές πυρηνικές δυνάμεις…

-Προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ το 2008… Το θερμότερο χειροκρότημα του ακροατηρίου, αμιγώς αμερικανικού, στις προεκλογικές αναμετρήσεις των προεδρικών υποψηφίων ακούγεται όταν οι υποψήφιοι υπόσχονται και δεσμεύονται ότι οι δυνάμεις κατοχής στο Ιράκ θα επιστρέψουν το συντομότερο, μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα… Το ακούει βέβαια ο Πρόεδρος Μπους αλλά πέρα βρέχει…

-Να καταγράψω και μια άλλη πτυχή του ασφαλιστικού προβλήματος που μου διηγήθηκε διπλωμάτης… Δικός μας πρέσβης που υπηρετεί στην Αθήνα, στο υπουργείο, πήρε ταξί για να πάει από τον Πειραιά στο Κολωνάκι. Πιάνει λοιπόν κουβέντα με τον ταξιτζή, ο οποίος, περιχαρής, του αποκαλύπτει ότι εργάζεται, σε μόνιμη βάση, στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, ως οξυγονοκολλητής και εποχιακά ως ταξιτζής… Και περιμένει σύντομα να πάρει τη σύνταξή του που την υπολογίζει σε 2.800 ευρώ τον μήνα, πρόκειται για υψηλή σύνταξη διότι ανήκει στην κατηγορία των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων… Εκπλήσσεται ο πρέσβης μας και του λέει ότι τόση σύνταξη και ίσως λιγότερη παίρνει και ένας πρέσβης… Τον κοιτάει με απορία και συμπάθεια ο ευγενικός ταξιτζής και του απαντάει: «Δεν ήξερα ότι και οι διπλωμάτες και πρεσβευτάδες είναι και αυτοί στα… βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα…». Κάπου στη μέση είναι η αλήθεια, άλλο να υπηρετείς στη Ρώμη και στο Παρίσι και άλλο στη Βαγδάτη ή στη Ζάμπια…

Α. Κ.