Σταθερά προσηλωμένος στην «επιθετική και εξωστρεφή» πολιτική ο ΣΥΝ
Έτσι, αποφάσισαν να ασχοληθούν απερίσπαστοι με τα εσωκομματικά τους και την προκήρυξη του συνεδρίου του κόμματος καθώς και με την πρόσκληση στις άλλες δυνάμεις της «δημοκρατικής αντιπολίτευσης» (ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ) για κοινή δράση.
Η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΣΥΝ αποφάσισε να πραγματοποιηθεί το 5ο Συνέδριο του κόμματος το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου με επιμονή του Α. Αλαβάνου, ο οποίος, εκμεταλλευόμενος την αυξημένη του δύναμη μετά το πρόσφατο πετυχημένο εκλογικό αποτέλεσμα, δεν δίστασε να συγκρουστεί με τους «συντρόφους» του Αριστερού Ρεύματος, οι οποίοι ζητούσαν να πάει πιο αργά το συνέδριο προκειμένου να προετοιμαστεί καλύτερα το κόμμα.
Με δεδομένη τη συγκυρία είναι σίγουρο ότι οι επιδιώξεις του Α. Αλαβάνου θα κυριαρχήσουν στο επικείμενο συνέδριο και το ζητούμενο είναι μέχρι πιο σημείο θα φτάσει η στελεχιακή ανανέωση του ΣΥΝ, την οποία ο πρόεδρος του κόμματος επικαλείται σε κάθε ευκαιρία, υπενθυμίζοντας το πετυχημένο πείραμα στις δημοτικές εκλογές της Αθήνας με τον Α. Τσίπρα. Η ανανέωση αυτή δεν είχε συνέχεια, αφού δεν καταγράφηκε σε επίπεδο βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες εκλογές, κάτι για το οποίο ο Α. Αλαβάνος έκανε ήδη την αυτοκριτική του.
Στον ΣΥΝ εκτιμούν ότι εκμεταλλεύτηκαν με τον καλύτερο τρόπο την απουσία του ΠΑΣΟΚ από την αντιπολίτευση λόγω των εκλογών για τον νέο πρόεδρο και έτσι αποφάσισαν να συνεχίσουν την «επιθετική και εξωστρεφή πολιτική». Διά στόματος Α. Αλαβάνου υπήρξε πρόταση προς τον Γ. Παπανδρέου (αλλά και στο ΚΚΕ) για κοινή δράση ενάντια στην κυβερνητική πολιτική στα θέματα του ασφαλιστικού, της προάσπισης του δημόσιου χαρακτήρα των ΔΕΚΟ και της μη αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος.
Η πρόταση αυτή δημιούργησε την αίσθηση ότι κάτι καινούργιο γεννιέται στις σχέσεις των δύο κομμάτων, που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμα και σε ευρύτερες συνεργασίες μετά την επανεκλογή του Γ. Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Η σεναριολογία έφτανε μέχρι του σημείου να «ορκίσει» και την επόμενη κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ- ΣΥΡΙΖΑ και γιʼ αυτό έλεγαν όσοι διακινούσαν το σχετικό σενάριο ότι η κυβέρνηση θορυβημένη σπεύδει να αλλάξει τον εκλογικό νόμο και να στερήσει από το πρώτο κόμμα το «μπόνους» των 50 εδρών, εάν πρόκειται για κομματικό σχηματισμό που προέρχεται από συνεργασία κομμάτων.
Στον ΣΥΡΙΖΑ διέψευδαν κατηγορηματικά τέτοιου είδους σενάρια, παρά την επανάληψη από τον Α. Αλαβάνο στην ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή της θέσης ότι «διαμορφώνονται οι δυνατότητες για το τέλος του δικομματισμού». Θεωρούν ότι η πρόταση Αλαβάνου στον Γ. Παπανδρέου για κοινή δράση θα αποκαλύψει τη «δεξιά πολιτική» του ΠΑΣΟΚ και την ταύτισή του με τη ΝΔ και εξηγούν: Πώς θα μπορέσει ο Γ. Παπανδρέου να συνδράμει σε κοινές ενέργειες κατά της αναθεώρησης του άρθρου 16, αφού διαχρονικά τάσσεται υπέρ της αναθεώρησής του; Πώς θα συμπορευτεί μαζί μας για το ασφαλιστικό, όταν θα υπερασπίζεται τον νόμο Ρέππα, πάνω στον οποίο πατάει η κυβέρνηση για να κόψει συνταξιοδοτικά δικαιώματα; Ή πώς θα υπερασπιστεί τον δημόσιο χαρακτήρα των ΔΕΚΟ, όταν συμμετείχε στις κυβερνήσεις του
ΠΑΣΟΚ, οι οποίες κατά κύριο λόγο προχώρησαν στην ιδιωτικοποίησή τους»;
Στον ΣΥΝ πάντως έχουν να αντιμετωπίσουν και την επιθετική στάση του ΚΚΕ απέναντί τους, η οποία κάθε άλλο παρά μειώθηκε μετεκλογικά. Ο Περισσός κατηγορεί τον ΣΥΝ ότι με την πρόταση Αλαβάνου στον Γ. Παπανδρέου για κοινή δράση επιχειρείται το «ξέπλυμα του ΠΑΣΟΚ». Στον ΣΥΝ αντιδρούν σχετικά ψύχραιμα, τονίζοντας ότι η πρόταση για συνεργασία και με το ΚΚΕ σε μια σειρά θέματα είναι εν ισχύει, ενώ ο Α. Αλαβάνος παρατήρησε σκωπτικά ότι ο ΣΥΝ κάνει αντιπολίτευση στην κυβέρνηση και το ΚΚΕ κάνει κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ. «Είμαστε μια δύναμη της αντιπολίτευσης που έχουμε αντιπολίτευση», τόνισε χαρακτηριστικά.