Οι ρασοδελφίνοι «πνίγουν» τον Αρχιεπίσκοπο

Ο Αρχιεπίσκοπος πήγε την Τετάρτη στο Αρεταίειο Νοσοκομείο, προκειμένου να υποβληθεί σε μια σειρά εξετάσεων ώστε να προσαρμοστεί το «κοκτέιλ» της χημειοθεραπείας στη συμπεριφορά του οργανισμού του.

Παρά το απίστευτο σθένος και τη γενναιότητα που τον διακρίνει όλο αυτό τον καιρό, όσοι βρίσκονται διαρκώς κοντά του μοιράζονται και τις ανθρώπινες στιγμές αγωνίας, τις συναισθηματικές μεταπτώσεις, όπως και μια δύσκολα ελεγχόμενη μερικές φορές νευρικότητα.

Πάντως, εκείνο που ίσως να προκαλεί ιδιαίτερη πικρία και θλίψη στον προκαθήμενο της ελλαδικής Εκκλησίας είναι ότι την ιερή, ευαίσθητη και ανθρώπινη αυτή ώρα που ο ίδιος δίνει πραγματικά μάχη ζωής και θανάτου, έξω στα σκαλοπάτια της Ιεράς Συνόδου από ορισμένους αμετανόητους και ανυπόμονους μητροπολίτες έχει ήδη στηθεί ο χορός της διαδοχής!

Φαίνεται ότι πολλοί άγιοι πατέρες όχι μόνο δεν προσεύχονται για την αποκατάσταση της υγείας του Αρχιεπισκόπου, αλλά, σε αντίθεση με τη βαθιά πίστη κάθε αληθινού χριστιανού, οι ίδιοι δείχνουν να μην πιστεύουν πλέον καθόλου στα θαύματα. Και όσο και να προσπαθούν να δώσουν επιφανειακά την εικόνα νηνεμίας και υπομονής και μη διατάραξης των θεσμικών λειτουργιών, μόλις η νύχτα απλώνει το πέπλο της τα τηλέφωνα αρχίζουν να παίρνουν φωτιά και όπως καταγράφει το ρεπορτάζ, οι συναλλαγές και οι συμφωνίες που συνάπτονται παραπέμπουν σε βυζαντινές μηχανορραφίες και ίντριγκες που μπροστά τους ωχριούν τα γνωστά από το πολιτικό ρεπορτάζ «συντροφικά μαχαιρώματα».

Δυστυχώς, όσο άκαιρο και άχαρο να είναι, η πραγματικότητα δεν μας αφήνει να κλείσουμε τα μάτια στις πολυεπίπεδες διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη και αφορούν την προετοιμασία των υποψηφίων για την κούρσα της διαδοχής, όποτε και αν αυτή προκύψει.

Ήδη αυτή τη στιγμή στο παιχνίδι της διαδοχής φαίνεται να έχουν ξεχωρίσει δύο υποψηφιότητες: του Θηβών και Λεβαδείας Ιερωνύμου και αυτή του Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευστάθιου.

Ωστόσο, από έναν ευρύ κύκλο ιεραρχών καταβάλλεται προσπάθεια να μη μείνουν μόνοι τους στην αφετηρία οι δύο προαναφερθέντες, αλλά να αναδειχθεί και μια άλλη υποψηφιότητα, ένας ισχυρότερος τρίτος πόλος θα λέγαμε.

Προβάδισμα στην κατεύθυνση αυτή φαίνεται να έχει πάρει ήδη ο Δημητριάδος Ιγνάτιος, γύρω από τον οποίο προσπαθούν να συσπειρωθούν όλοι οι μητροπολίτες, 33 τον αριθμό, που εξελέγησαν επί των ημερών του Αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου.

Εξαιρετικό ενδιαφέρον, όμως, έχει και η πληροφορία ότι ορισμένοι ιεράρχες «πλασάρουν» εαυτούς ως δυνάμει υποψήφιους, αν και έχουν από περιορισμένες έως ελάχιστες πιθανότητες να εκλεγούν, μόνο και μόνο για να μπορέσουν στην πορεία να διαπραγματευτούν με τις επικρατέστερες πλευρές ρόλους και «οφίτσια» για την επόμενη μέρα.

Ο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος ανήκει σ’ αυτήν την κατηγορία, όπως και ο Ξάνθης και Περιθεωρίου Παντελεήμων, για τον οποίον, μάλιστα λέγεται ότι διαθέτει στρατηγικό μυαλό. Θα μπορούσε να συμπεριληφθεί εδώ και ο Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας και Μήλου Δωρόθεος, για τον οποίο, όμως οι περισσότεροι θεωρούν ότι έχει ελάχιστες πιθανότητες.

Αναφορικά τώρα με τον Ιερώνυμο, είναι γεγονός ότι έχει καταφέρει να κρατήσει με το μέρος του σημαντικό αριθμό υποστηρικτών από την παλιά «μαγιά» θα λέγαμε, που ήταν μαζί του στην αναμέτρησή του με τον Χριστόδουλο, όπως το «πρωτοπαλίκαρο» του, ο Ζακύνθου Χρυσόστομος, ο Ηλείας Γερμανός, ο Τρίκκης και Σταγών Αλέξιος, ο Βεροίας και Ναούσης Παντελεήμων, ο Διδυμοτείχου και Ορεστιάδος Νικηφόρος και άλλοι. Αίσθηση εξάλλου είχε προκαλέσει ο πρόσφατος εναγκαλισμός του με τον Θεσσαλονίκης Άνθιμο, αφού ήταν γνωστή η μεταξύ τους ψυχρότητα.

Φαίνεται ότι τα βρήκαν και παρότι, όπως λέγεται, ο Ιερώνυμος του είπε κατά τη συνάντησή τους «σεις έχετε προτεραιότητα, εγώ θα μείνω πίσω» ο Άνθιμος αρνήθηκε και του αντέτεινε να συνεχίσει και ότι σε ενδεχόμενη υποψηφιότητά του θα τον στηρίξει.

Ο Θηβών φαίνεται ότι έχει προσεταιρισθεί επίσης και τον Ιωαννίνων Θεόκλητο, που θα μπορούσε να είναι υποψήφιος, ενώ όσον αφορά τον Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου, Προκόπιο, που δεν έχει προς το παρόν ανοίξει τα χαρτιά του, μάλλον δεν δείχνει αποφασισμένος να δώσει αυτή τη μάχη.

Άλλη μια υποψηφιότητα που επίσης συζητείται είναι αυτή του Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμά.

Η μάχη στα παρασκήνια, όπως όλα δείχνουν, έχει φουντώσει για τα καλά, αν κρίνει κανείς από τις κλιμακούμενες επιθέσεις του Ζακύνθου Χρυσόστομου για οικονομικές ατασθαλίες στη διαχείριση της ΜΗΚΥΟ της Εκκλησίας «Αλληλεγγύη». Εκείνο που επιδιώκεται με τις καταγγελίες είναι προφανώς να «μπλοκαρισθεί» η χρηματοδότηση της «Αλληλεγγύης» από το ΥΠΕΞ και δη από τον αρμόδιο για την οικονομική ενίσχυση των ΜΚΟ υφυπουργό Εξωτερικών.

Ωστόσο, οι υπεύθυνοι της «Αλληλεγγύης» μιλούν για προφανή επιχείρηση λάσπης, αφού απ’ όλους τους ελέγχους των ορκωτών λογιστών προκύπτει, όπως λένε, μια απόλυτα χρηστή και καθαρή διαχείριση και ένα αδιαμφισβήτητα σημαντικό κοινωνικό έργο της οργάνωσης και του διευθυντή της Δημήτρη Φουρλεμάδη.

Σε σχέση πάντως με όλα αυτά πολλοί ενθυμούνται και συσχετίζουν ανάλογες καταγγελίες για οικονομικές ατασθαλίες που είχαν διατυπωθεί σε βάρος του Θηβών Ιερώνυμου, όταν ως αντίπαλος του Χριστόδουλου διεκδικούσε τον αρχιεπισκοπικό θρόνο, υπαινισσόμενος ρεβανσιστικές διαθέσεις.

Οι όποιες τώρα προβλέψεις για τον διάδοχο του Χριστόδουλου, οψέποτε το θέμα προκύψει, θεωρούνται εντελώς παρακινδυνευμένες. Αξίζει ίσως εδώ να θυμηθούμε τη ρήση του άλλοτε Αττικής Ιακώβου, που είχε διατελέσει Αρχιεπίσκοπος μόλις 33 ημέρες, ότι «ο 1ος γύρος είναι ο πιο κρίσιμος, αφού έχει επιβεβαιωθεί ότι όποιος προηγηθεί στον πρώτο γύρο γίνεται Αρχιεπίσκοπος».

Οι πρώτες και πρόχειρες εκτιμήσεις θέλουν τον Θηβών να διαθέτει ένα σκληρό πυρήνα από 15 έως 20 μητροπολίτες, ενώ δεν αποκλείεται καθόλου το ενδεχόμενο επικράτησης του Σπάρτης Ευστάθιου.

Ξεχωριστό ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει και η προσπάθεια σκιαγράφησης των προσωπικοτήτων ορισμένων από τους πρωταγωνιστές:

Για τον Ευστάθιο π.χ. λέγεται ότι είναι ένας συντηρητικός ιεράρχης, που εάν εκλεγεί ίσως επαναφέρει και επιβάλει την «κοτσίδα» για όλους τους ιερωμένους, ενώ θεωρείται ότι θα προστατεύσει την Αυτοκεφαλία της ελλαδικής Εκκλησίας από τις επιβουλές του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης. Θυμίζουμε ότι ήταν εκείνος που διαμεσολάβησε και κατηύθυνε τις κρίσιμες διαπραγματεύσεις την περίοδο που οι σχέσεις Βαρθολομαίου – Χριστόδουλου είχαν φτάσει στο «κόκκινο» και διαγραφόταν σοβαρός κίνδυνος οριστικής ρήξης, μέχρι και καθαίρεση του Αρχιεπισκόπου!

Αντίθετα, τον Ιερώνυμο τον θεωρούν συμβιβαστικό και διαλλακτικό, σχεδόν χαλαρό στις απόψεις του, σε τέτοιο βαθμό που, όπως λένε, θα κινδύνευε να καταστεί η ελλαδική Εκκλησία δορυφόρος του Πατριαρχείου και να παραδοθεί άνευ όρων στο Φανάρι.

Αντί επιλόγου, ας ευχηθούμε να διαψευσθούν όλα τα σενάρια και να γίνει το θαύμα σε πείσμα των ασεβών και βυσσοδομούντων στο σκοτάδι.