«Η δύναμίς μου εν ασθενείαις τελειούται»
Είχα το πρωί της ημέρας εκείνης προαποστείλει τα κείμενα της συνεργασίας μας για να τα δούμε μαζί. Όμως ο Μακαριώτατος τα είχε ήδη μελετήσει εις βάθος για να μου εκθέσει αμέσως τις απόψεις, τις προτάσεις και τις λύσεις, με την ίδια, όπως πάντα, καθαρότητα και ακρίβεια σκέψεως και λόγου, παρά τα εμφανή σημεία της συνεχούς πάλης του σωματικά με την επάρατο. Το πρόσωπό του, εν τούτοις, λαμπερό και απαστράπτον, ο δε βηματισμός σταθερός και ελπιδοφόρος.
Η προσωπική μας επικοινωνία και συζήτηση είχε ως επίκεντρο το αιώνιο μήνυμα του ιδρυτού της Εκκλησίας της Ελλάδος και δη της έδρας του, του Αποστόλου Παύλου: «η δύναμίς μου εν ασθενείαις τελειούται». Το μήνυμα τούτο έχει καταστεί πολύ επίκαιρο εξ αιτίας του ιδίου, που το βιώνει νυχθημερόν με συνέπεια, πανελλήνιο, πανορθόδοξο και παγκόσμιο, ιδίως για τους συνανθρώπους μας που πάσχουν και για όλους μας που συμπάσχουμε. Το παράδειγμα των βαθιών ψυχικών αποθεμάτων και πιστευμάτων του δίδει μήνυμα καθολικής ελπίδος, έτσι δε και εισπράττεται από το πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος και ευρύτερα.
Χαιρέτησα τον Μακαριώτατο και δώσαμε το επόμενο ραντεβού τον Δεκέμβριο, αφού συμφωνήσαμε ότι θα προεδρεύσει τον Φεβρουάριο της εκδηλώσεως στην Παλαιά Βουλή για την παρουσίαση του υπό άμεση έκδοση έργου του αειμνήστου μεγάλου Εκείνου Αρχιεπισκόπου Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιακώβου, «Τα άπαντά μου επί πανανθρώπινων δικαιωμάτων και εθνικών θεμάτων», το οποίο και θα προλογίζει ο ίδιος, κατ’ επιθυμίαν ζώντος εισέτι Εκείνου.
Ολοκάρδια ευχή μας είναι με το πανελλήνιο και τον πανορθόδοξο κόσμο και τους ανθρώπους καλής θελήσεως να ξεπεράσει και τη νέα κρίση ως προς τον έλεγχο της σωματικής υγείας και επιβιώσεώς του, κατά πώς η ιατρική επιστήμη το πασχίζει, που όμως, εν τέλει, η Θεία Πρόνοια διαφεντεύει.
Αγαπητέ Μάκη, η συνεργασία και η επικοινωνία μου αυτή ήταν η αρίστη και η ευτυχέστερη πνευματικά επικοινωνία ψυχής και πνεύματος, που θα μπορούσα να έχω με ένα υπεροχικό πνευματικό πρόσωπο όπως αυτό του Αρχιεπισκόπου του οράματος και του θάματος Χριστοδούλου. Προσδοκώ δε πολλές άλλες.