Αύξηση 3 ? στο μεροκάματο και 60 ? στον μισθό ζητούν οι εργαζόμενοι

Αντιμέτωποι θα βρεθούν σύντομα εργαζόμενοι και εργοδότες, καθώς στη ΓΣΕΕ ολοκληρώνεται εντός των ημερών η τεκμηρίωση των οικονομικών στοιχείων για διεκδίκηση αύξησης της τάξης του 10% στις κατώτατες αποδοχές (μισθούς και ημερομίσθια), ώστε να ακολουθήσει αμέσως μετά η καταγγελία της διετούς Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που λήγει στο τέλος του 2007. Για το βασικό ημερομίσθιο που σήμερα είναι διαμορφωμένο στα 29,90 ευρώ η αύξηση μεταφράζεται σε περίπου 3 ευρώ ημερησίως, ενώ για τον βασικό μισθό η αύξηση, εφόσον υπάρξει συμφωνία, θα κυμαίνεται σε 60 ευρώ μηνιαίως ή 2 ευρώ την ημέρα.

Ο προσδιορισμός της αύξησης του 10% για το 2008 επιτεύχθηκε με συμφωνία των συνδικαλιστικών παρατάξεων ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ στην πρόσφατη συνεδρίαση της ολομέλειας της διοίκησης της ΓΣΕΕ, ενώ διαφοροποιήθηκαν οι συνδικαλιστικές παρατάξεις ΠΑΜΕ και Αυτόνομη Παρέμβαση, που διεκδικούσαν ονομαστικές αυξήσεις (1.300 ευρώ από 1/1/2008 το ΠΑΜΕ και εντός τριετίας διαμόρφωση του κατώτατου μισθού στα 1.250 ευρώ η Αυτόνομη Παρέμβαση).

Οι επικεφαλής των συνδικαλιστικών παρατάξεων ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, κ. Γ. Παναγόπουλος και Κ. Πουπάκης αντιστοίχως, υποστηρίζοντας το αίτημα για τις αυξήσεις, αναφέρουν πως οι διαπραγματεύσεις για τις κατώτατες αποδοχές στο πλαίσιο της νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στηρίζονται στην επικέντρωση στα παρακάτω τέσσερα πεδία:

1) Καταβολή εφάπαξ από 1/1/2008 του ποσοστού της προβλεπόμενης αύξησης του δείκτη τιμών καταναλωτή (ΔΤΚ).

2) Πρόσθετη αύξηση, με βάση την προβλεπόμενη αύξηση της παραγωγικότητας του 2008.

Πρόκειται για συμμετοχή στο οικονομικό αποτέλεσμα από την αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος και της παραγωγικότητας, στην οποία η συμβολή των εργαζομένων είναι αναμφισβήτητη. Το άθροισμα των ποσοστών αύξησης του ΔΤΚ και της παραγωγικότητας αποτελεί το «ουδέτερο» (μηδενικό) περιθώριο διαπραγμάτευσης σε σχέση με τα εισοδηματικά μερίδια. Με άλλα λόγια, ακόμη και αν οι εργαζόμενοι διεκδικήσουν και πάρουν όλο το ποσοστό αύξησης της παραγωγικότητας, τα εισοδηματικά μερίδια παραμένουν σταθερά.

3) Πρόσθετη αύξηση, για τη σταδιακή σύγκλιση της αγοραστικής δύναμης των κατώτατων μισθών στην Ελλάδα με τον αντίστοιχο της ΕΕ των «15».

Σημειώνεται πως η απόσταση που χωρίζει τους μισθούς στην Ελλάδα είναι μεγαλύτερη από την απόσταση που χωρίζει την παραγωγικότητα της εργασίας από τον μέσον όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δηλαδή υστερούμε περισσότερο σε μισθούς απ’ ό,τι υστερούμε σε παραγωγικότητα. Το ότι επί σειρά ετών η αύξηση των πραγματικών μισθών στην Ελλάδα υστερεί των αυξήσεων της παραγωγικότητας έχει ως αποτέλεσμα:

– Τη μείωση του πραγματικού κόστους εργασίας – είναι το πιο φτηνό στην ΕΕ των «15». Αν συνυπολογιστεί η παραγωγικότητα, είναι από τις μεγαλύτερες μειώσεις του πραγματικού μοναδιαίου κόστους εργασίας τα τελευταία χρόνια.

– Την αύξηση της κερδοφορίας (έχουμε από τους υψηλότερους δείκτες κερδοφορίας στις χώρες όχι μόνο της ΕΕ αλλά και του ΟΟΣΑ).

– Τη μείωση του μεριδίου εργασίας στο προϊόν, στο σύνολο της οικονομίας και ιδιαίτερα στον επιχειρηματικό τομέα (έχουμε από τα χαμηλότερα μερίδια εργασίας στο προϊόν, στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σε ένα συμφωνεί στο σύνολό της η συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΣΕΕ: Οι πραγματικοί μισθοί στην Ελλάδα πρέπει να αυξηθούν ουσιαστικά, ώστε να αποκατασταθεί το επίπεδο της αγοραστικής τους δύναμης και να βρεθούν στο επίπεδο που αντιστοιχεί στο σημερινό επίπεδο της παραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας, προκειμένου να ξεκινήσει η διαδικασία σύγκλισης με τους πραγματικούς μισθούς των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Τέλος:

4) Διορθωτικό ποσοστό, για την κάλυψη απώλειας εισοδήματος, εξαιτίας της αύξησης της τιμής του πετρελαίου και πρόβλεψη ρήτρας για οποιοδήποτε γεγονός θα επηρεάσει τις βασικές παραδοχές επί των οποίων έγινε η διαπραγμάτευση (π.χ. πληθωρισμός, παραγωγικότητα κ.λπ.).