Αδύναμοι εκείνοι, δυνατός ο λαός

Ταυτόχρονα, όμως, τόσο η θέση υπέρ του γερμανικού συστήματος όσο και η θέση υπέρ ενός άλλου παρόμοιου ως προς τη νόθευση της λαϊκής ψήφου, στοχεύουν σε κάτι ακόμα, πολύ πιο σημαντικό: Στην αναχαίτιση των θετικών διεργασιών που συντελούνται στον λαό και στον εγκλωβισμό του «εντός των τειχών», δηλαδή στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ. Η επιδίωξη για την ανάγκη ισχυρής και σταθερής κυβέρνησης συνοδεύεται με την κινδυνολογία του χάους και της ακυβερνησίας (!) που θα προκύψει, αν ο λαός δεν δώσει το επιθυμητό ποσοστό στο πρώτο κόμμα!
Το κύριο ζήτημα για τους εργαζομένους δεν (ούτε πρέπει να) είναι το εκλογικό σύστημα. Ακόμα και στην υποθετική περίπτωση που θα καθιερωνόταν η απλή αναλογική, την οποία υποστηρίζει το ΚΚΕ, ακόμα και τότε το κύριο δεν είναι για τον λαό το εκλογικό σύστημα, αλλά είναι η ανάγκη να εγκαταλείψει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και να μπει στη δράση, με στόχο να εγκαθιδρύσει ο ίδιος τον φιλολαϊκό δρόμο ανάπτυξης. Αυτό σημαίνει πάλη κατά των μονοπωλίων, της κυβερνητικής πολιτικής, του δικομματισμού. Πάλη κατά των κεντροδεξιών ή κεντροαριστερών «λύσεων».
Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, μέχρι να κατακτήσουν τη δική τους εξουσία, έχουν συμφέρον από ένα αδύναμο και ασταθές πολιτικό σύστημα. Δεν πρέπει να το φοβούνται. Όσο πιο αδύναμη είναι στον λαό η όποια αστική κυβέρνηση, το ίδιο και η όποια αστική αξιωματική αντιπολίτευση, τόσο πιο ισχυρός θα είναι ο λαός.
Τι σημαίνει ισχυρή κυβέρνηση της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ; Τι σημαίνει να είναι το ένα ή το άλλο από αυτά τα κόμματα ισχυρή αντιπολίτευση; Σημαίνει να είναι ισχυρή η αντιλαϊκή πολιτική.
Αυτή πρέπει να αποκρουστεί (Ασφαλιστικό, Καποδίστριας 2 κ.ά.) και να περάσει ο λαός στην αντεπίθεση. Το ΠΑΣΟΚ είναι το ίδιο και απαράλλαχτο που ήταν και προεκλογικά, που ήταν και πριν από την επανεκλογή του Γ. Παπανδρέου. Η ΝΔ επίσης. Άρα η διέξοδος είναι η εγκατάλειψη και των δύο.