Ρίχνουν νερό στον μύλο των διαπλεκόμενων συμφερόντων!

Ένα παιγνίδι επικίνδυνο, που πιθανότατα να οδηγήσει σε περιπέτειες τη Νέα Δημοκρατία και την κυβέρνηση, παίζουν ορισμένα στελέχη της διαμορφώνοντας, μέσα από την ακατάληπτη, πολλές φορές, ομφαλοσκόπηση και κριτική των κυβερνητικών αποφάσεων και προθέσεων, σκηνικό εσωκυβερνητικής-εσωκομματικής κρίσεως.

Άνευ ουσιαστικού λόγου και πάντα με την πρόφαση της ελεύθερης έκφρασης των απόψεών τους, διαμορφώνουν σκηνικό πολιτικού εκβιασμού και ουσιαστικής «εκδίκησης» απέναντι στις αποφάσεις του πρωθυπουργού, που καθόρισε, όπως έχει δικαίωμα, την τύχη τους.

= Με καθαρά προσωπικά κριτήρια και ελατήρια, βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας μετουσιώνουν την πικρία τους σε οργή και εκδικητική κριτική για τα έργα και τις ημέρες των κυβερνητικών συναδέλφων τους.

= Πρώην κυβερνητικοί αξιωματούχοι, που δεν συμμετέχουν στο σημερινό κυβερνητικό σχήμα, ανακαλύπτουν το… «μαύρο παρασκήνιο», που κυριαρχεί ακόμη και στους τομείς των οποίων ήταν πολιτικοί προϊστάμενοι…

= Νομομαθείς πολιτικοί αφήνουν να διοχετευθεί όλη η χολή τους στον Τύπο επιχειρώντας να αποφύγουν τη φυσιολογική φθορά του χρόνου, η οποία στην πολιτική, εκτός των άλλων, καθιστά και… γραφικούς εκείνους που την αγνοούν.

= Ιστορικά στελέχη διαμορφώνουν με τις δηλώσεις τους σκηνικό αγωνίας, εσωκομματικού φόβου και αστάθειας στην προσπάθειά τους να μη… χαθούν στο βάθος του χρόνου…

= Εντελώς εκτός τόπου και χρόνου βουλευτές εκτοξεύουν, μέσω αστείων επιχειρημάτων, τα βέλη τους εναντίον συναδέλφων που υπουργοποιήθηκαν, ενώ οι ίδιοι έμειναν απέξω, μηδέποτε αναλογιζόμενοι τα τραγικά λάθη τους που παρ’ ολίγον να ρίξουν έξω τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.

= Βουλευτές που δεν διέθεταν το «βασικό ένστικτο – πολιτικό κριτήριο» της προσαρμογής στη νέα πολιτική πραγματικότητα και κυνηγούσαν ως άλλοι Δον Κιχώτες ανεμόμυλους μιας εικονικής πραγματικότητας, χωρίς καν να σκέπτονται την ίδια την παράταξη που τους ανέδειξε, οδηγούν σε τραγικά αδιέξοδα την κυβέρνηση…

Αυτή είναι η πλειοψηφία των διαμαρτυρομένων κυβερνητικών στελεχών.

Γιατί υπάρχει και η μειοψηφία των στελεχών που δεν μιλούν, δεν προκαλούν, στέκονται δίπλα στους συναδέλφους τους, όποια κι αν είναι η πικρία τους.

Η τακτική αυτή πάντως έχει αποδυναμώσει, πολιτικά, σε καιρούς πολύ χαλεπούς, την κυβερνητική παράταξη. Είναι σαφές ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο δυσάρεστα όσο στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, η συνέχεια όμως πιθανότατα να κρύβει εκπλήξεις, προς μεγάλη ικανοποίηση των διαπλεκόμενων συμφερόντων, που επιθυμούν όσο τίποτε άλλο αποδυναμωμένες τις δύο μεγάλες πολιτικές δυνάμεις του τόπου, με στόχο κυρίως να αναλάβουν μέσω πρόσκαιρων, στιγμιαίων και όχι πολιτικά ουσιαστικών, συμμαχιών τα ηνία του τόπου.

Στον νερόμυλο αυτών των συμφερόντων ρίχνουν προφανώς άθελά τους νερό οι συνεχώς και επί παντός θέματος διαμαρτυρόμενοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας.

Θέτοντας τους προσωπικούς σχεδιασμούς τους σε περίοπτη θέση σε σχέση με το παραταξιακό συμφέρον και το καθήκον τους, αναζητούν καθημερινούς στόχους σύγκρουσης με τα όσα προγραμματίζει ή ουσιαστικά προωθεί η κυβέρνηση.

Και δεν διαμαρτύρονται φυσικά στα αρμόδια κομματικά όργανα (ορισμένοι απ’ αυτούς κατακεραύνωναν, σε άλλους καιρούς, όσους δημοσιοποιούσαν τις διαφωνίες τους), αλλά στα μέσα ενημέρωσης, τα οποία έχουν καταστήσει τηλεβόα των όποιων διαφωνιών τους.

Η τακτική αυτή οδηγεί σε συνεχείς αναζητήσεις πολιτικών διεξόδων κορυφαία στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, που ζητούν πρόωρες εκλογές σε κατάλληλο χρόνο από τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, ο οποίος όμως δεν φαίνεται να βρίσκεται κοντά στις απόψεις τους…

Η πολιτική όμως αναστάτωση που δημιουργείται στον χώρο της κυβερνώσας παράταξης, σε συνδυασμό με την πολύ πιθανή διάσπαση στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, διαμορφώνουν ένα ρευστό πολιτικό σκηνικό, που είναι ανοιχτό σε όλα τα σενάρια και σε όλες τις σκέψεις των διαπλεκόμενων συμφερόντων.

Ακόμη και το τάιμινγκ που «επέλεξαν» για να διαφωνήσουν και να δημοσιοποιήσουν τη διαμαρτυρία τους τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, είναι εξόχως επικίνδυνο και παντελώς «ενοχοποιητικό», ακόμη και για εκείνους που θα μπορούσε κανείς να πει ότι είχαν αγαθές και ειλικρινείς προθέσεις απλής κριτικής του κυβερνητικού έργου.

Tη στιγμή που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης βράζει σε μια πρωτοφανή κρίση από την οποία δύσκολα θα ξεφύγει, και η κυβέρνηση επιχειρεί να σταθεί στα πόδια της με 152 βουλευτές και χρειάζεται τη στήριξη όλων των στελεχών της, κάποιοι θυμήθηκαν να ασκήσουν κριτική για θέματα που όσο… ευρίσκονταν στην κυβέρνηση ουδέποτε αναφέρθηκαν, ούτε καν στα κυβερνητικά ή κομματικά όργανα.

Πρόκειται για καθαρά αυτοκτονική πολιτική τάση, η οποία όμως έτσι κι αλλιώς οδηγεί τόσο την κυβέρνηση όσο και την παράταξη σε τραγικά αδιέξοδα.