Οι γκάφες της κυβέρνησης συνεχίζονται. Ως πότε άραγε;

Και ακόμη, ψυχρότητα στις σχέσεις ορισμένων βουλευτών της ΝΔ με την κυβέρνησή τους και με τον κομματικό μηχανισμό. Αιτία το ότι οι γκάφες της «νέας» κυβέρνησης είναι πολλές και σοβαρές και δείχνουν ότι αποτελούν τη συνέχεια των όσων προβλημάτων είχε δημιουργήσει η προ των εκλογών «παλαιά» κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Τις τελευταίες μέρες γράφτηκε και ειπώθηκε από τα ΜΜΕ η είδηση για ψυχρότητα στις σχέσεις του πρωθυπουργού με τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αλογοσκούφη, οι οποίες σχέσεις μέχρι τώρα ήταν θερμότατες, καθώς ο κ. Καραμανλής είχε πιστέψει ότι ο κ. Αλογοσκούφης είχε καταφέρει να θέσει την ελληνική οικονομία σε τροχιά ανάρρωσης. Και τώρα άρχισαν να ξεφυτρώνουν τα διάφορα προβλήματα.

Η κατάρτιση του προϋπολογισμού του 2008, η αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ, ο χειρισμός του θέματος της αύξησης της φορολογίας του πετρελαίου θέρμανσης, η βιαστική προώθηση του Ασφαλιστικού, η επιβολή του νέου φόρου κατοχής ακινήτων και το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων λέγεται ότι αποτελούν τα σημεία τριβής στις σχέσεις του πρωθυπουργού με τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών. Όμως ο κ. Καραμανλής ήταν ενήμερος για τις δυσκολίες κατάρτισης του προϋπολογισμού ’08 και για τις ανισορροπίες που έχουν δημιουργηθεί στον δημοσιονομικό τομέα, καθώς και για τις υποχρεώσεις που ανέλαβε ο κ. Αλογοσκούφης απέναντι στην ΕΕ. Άλλωστε, αυτά τα δημοσιονομικά προβλήματα αποτέλεσαν και την πρόφαση (ή αν προτιμάτε την αιτιολόγηση) της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες τη 16η Σεπτεμβρίου. Ένα πράγμα δεν γνώριζε ίσως ο πρωθυπουργός και πιθανόν να μην το γνώριζε (ή να μην μπορούσε να το φανταστεί) και ο υπουργός Οικονομίας. Την απόρριψη της αύξησης (αναθεώρησης) του ΑΕΠ στο ύψος που επιθυμούσε η κυβέρνηση (αύξηση κατά 25,7%, κατά τους υπολογισμούς της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας Ελλάδος). Επομένως η διαφωνία του κ. Καραμανλή δεν αφορά την ουσία των παραπάνω επιλογών του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, αλλά μόνο τον τρόπο χειρισμού των θεμάτων. Θα προτιμούσε μια πληρέστερη μελέτη και επεξεργασία τους, ώστε να γίνουν περισσότερο «εύπεπτα» από την κοινή γνώμη και να μην προκαλέσουν κραδασμούς στην κυβέρνηση και αρρυθμία στο κυβερνητικό έργο.

Είναι αυτονόητο ότι, με δεδομένη την τωρινή δημοσιονομική μας κατάσταση, η κατάρτιση προϋπολογισμού που να είναι σύμφωνος με τις απαιτήσεις της ΕΕ και της ΟΝΕ και τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η κυβέρνηση κατά την προεκλογική περίοδο (και νωρίτερα) απαιτεί την αύξηση του φορολογικού βάρους (κυρίως στην έμμεση φορολογία, που είναι άμεσης απόδοσης σε έσοδα) και την εκποίηση της όποιας δημόσιας περιουσίας έχει απομείνει. Διαφορετικά και το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος θα πετάξουν στα ύψη. Επίσης αυτονόητο είναι ότι η αύξηση της έμμεσης φορολογίας, επειδή μετακυλίεται ολόκληρη στην τιμή τελικού καταναλωτή, προκαλεί έντονα αρνητικές παρενέργειες στο γενικό επίπεδο τιμών, στον πληθωρισμό, υποβαθμίζει το επίπεδο διαβίωσης των χαμηλού εισοδήματος νοικοκυριών ή προκαλεί αύξηση των δανειακών τους αναγκών και τελικά έχει και αρνητική επίδραση στο μέγεθος της ενεργού ζήτησης αγαθών και υπηρεσιών.

Πιστεύουμε ότι αυτά τα αυτονόητα είχαν συζητηθεί μεταξύ του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών. Και το πιθανότερο είναι ο πρωθυπουργός να συμφώνησε απόλυτα στην εφαρμογή αυτών των μέτρων. Επομένως έχουμε συμφωνία επί της ουσίας και πιθανή διαφωνία στον τρόπο «σερβιρίσματος» των φορολογικών μέτρων στην κοινή γνώμη, για να έχουν όσο το δυνατόν μικρότερο πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση. Αν ο κ. Καραμανλής διαφωνούσε με τη λήψη αυτών των φορολογικών «μεταρρυθμίσεων», τότε ο Αλογοσκούφης ασφαλώς δεν θα μπορούσε να προχωρήσει στην εφαρμογή τους. Η όποια δυσαρέσκεια του κ. Καραμανλή πιθανόν να προκλήθηκε από τις επικοινωνιακές γκάφες του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης που έδειξαν μια αδικαιολόγητη κυβερνητική δυσλειτουργία. Αυτές είναι:

α) Η μεγαλύτερη κυβερνητική γκάφα, που εξέθεσε ανεπανόρθωτα την κυβέρνηση, είναι ο χειρισμός του θέματος της αύξησης των συντελεστών του ΦΠΑ. Απόφαση στρατηγικής σημασίας με πλήθος επιπτώσεων. Ο πρωθυπουργός είχε δηλώσει πρόσφατα ότι η κυβέρνηση δεν αντιμετωπίζει θέμα αύξησης του φόρου αυτού. Βέβαια αυτή η δήλωση δεν ήταν «δέσμευση» με σφραγίδα, αλλά ως πρωθυπουργική δήλωση θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη από τον κ. Αλογοσκούφη και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι η ανακίνηση του μέτρου αυτού θα προκαλούσε σωρεία αντιδράσεων. Ο υπουργός Οικονομίας πού νόμιζε ότι βρίσκεται και έφερε στην επιφάνεια το θέμα αυτό; Σε κανένα συνέδριο ή φόρουμ διεθνούς αντιδραστικού οργανισμού και περίμενε να εισπράξει συγχαρητήρια για ένα μέτρο εξαθλίωσης των χαμηλού εισοδήματος πολιτών; Μόνο εκεί θριαμβεύουν τέτοιες απόψεις και επιλογές. Επόμενο ήταν, κάτω από τις συνθήκες αυτές, ο πρωθυπουργός να τον «αδειάσει», καθώς παιζόταν το κύρος των πρωθυπουργικών υποσχέσεων. Η αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ, τουλάχιστον, για φέτος ματαιώνεται και πιθανότατα και για την επόμενη χρονιά. Φρούδες ελπίδες για τον υπουργό Οικονομίας.

β)Επίσης γκάφα ολκής πρέπει να θεωρηθεί και η συνεχής παλινδρόμηση του υπουργείου Οικονομικών στο θέμα της αύξησης του Ειδικού Φόρου που βαρύνει το πετρέλαιο θέρμανσης. Το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης τεράστιο. Ο κ. Αλογοσκούφης είχε υποχρέωση να καταλήξει σε μια οριστική απόφαση, αφού μελετούσε με περίσκεψη το θέμα αυτό και μετά να ανακοινώσει την όποια απόφασή του σχετικά με τον χρόνο εφαρμογής της αύξησης του φόρου και με τη μεθοδολογία επιστροφής του επιπλέον φόρου στους δικαιούχους. Αντί γι’ αυτό, προτίμησε τη μέθοδο της διαρροής πληροφοριών, πολλές φορές αντιφατικών και αλληλοαναιρούμενων, και έτσι δημιούργησε την εντύπωση ότι αντιμετώπιζε το «καυτό» αυτό θέμα πρόχειρα και πολιτικά εντελώς αδέξια. Στο τρομοκρατημένο από την αύξηση της τιμής του πετρελαίου κοινό ο χειρισμός αυτός προκάλεσε πανικό, ιδίως στα χαμηλού εισοδήματος νοικοκυριά, που ακόμη και τώρα διακατέχονται από τον φόβο ότι θα περάσουν τον φετινό χειμώνα με ελλιπή (ή και καθόλου) θέρμανση. Ξαναζωντανεύει το μαγκάλι! Αν η κυβέρνηση δεν χειριστεί σωστά το θέμα της φορολόγησης του πετρελαίου θέρμανσης είναι βέβαιο ότι θα εισπράξει σημαντικό αρνητικό πολιτικό κόστος.

γ)Η τρίτη κυβερνητική γκάφα, που και αυτήν τη χρεώνεται ο υπουργός Οικονομίας, είναι και η επιβολή του νέου φόρου κατοχής ακινήτου. Και εδώ σύγχυση και πανικός στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Ανακοινώθηκε ότι ο φόρος αυτός πρόκειται να αντικαταστήσει όλες τις φορολογικές επιβαρύνσεις των ακινήτων, πλην του φόρου εισοδήματος που βαρύνει τους ιδιοκτήτες και επικαρπωτές ενοικιαζόμενων ακινήτων. Παρουσιάστηκε δηλαδή ως μέτρο απλοποίησης της φορολογικής μεταχείρισης των ακινήτων. Τώρα διαπιστώνεται ότι… παραστράτησε και κινδυνεύει να μετατραπεί σε γενικευμένο φόρο ακίνητης περιουσίας. Και σε συνδυασμό με την αύξηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων μετατρέπεται σε επαχθές φορολογικό βάρος που θα πλήξει βασικά τη μεσαία ιδιοκτησία και τους αγρότες, ενώ θα προκαλέσει φορολογική ελάφρυνση στους «έχοντας και κατέχοντας» μεγάλη ακίνητη περιουσία και υψηλά εισοδήματα. Γενικά η μεταρρύθμιση στη φορολογική μεταχείριση των ακινήτων αποτελεί προσπάθεια ελάφρυνσης των πλουσίων μεγαλοϊδιοκτητών από τα δικαιολογημένα φορολογικά τους βάρη, τα οποία μετακυλίονται στους μικροϊδιοκτήτες. Αυτά προς το παρόν και θα τα δούμε με περισσότερες λεπτομέρειες όταν ψηφιστεί ο σχετικός νόμος.

δ)Καθόσον αφορά τις αποκρατικοποιήσεις, ο κ. Καραμανλής δεν νοείται να έχει αντιρρήσεις. Οι κύριοι Παπαντωνίου, Χριστοδουλάκης και Αλογοσκούφης, οι τρεις τελευταίοι «τσάροι» της ελληνικής οικονομίας, πέτυχαν το θαύμα. Μας προσέφεραν τέτοια δημοσιονομική εξυγίανση ώστε χωρίς υπερδανεισμό του Δημοσίου, χωρίς εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και χωρίς υπερφορολόγηση των πολιτών σωρευτικά να μην μπορεί το κράτος να εξασφαλίσει τους αναγκαίους για τη λειτουργία του οικονομικούς πόρους. Στην εποχή της «Ψωροκώσταινας» το κράτος ήταν επενδυτής και δημιουργούσε κρατική περιουσία (κοινωνικό κεφάλαιο) και σήμερα είναι ζητιάνος! Δεν είναι θαύμα συνεπής διαχείρισης; Πάντως, στο θέμα της πλήρους ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ και της Ολυμπιακής ο κ. Αλογοσκούφης και ο νέος ένθερμος παγκοσμιοποιημένος ευρωθαυμαστής, υπουργός Μεταφορών, θα βρουν πολλές αντιδράσεις, απόλυτα δικαιολογημένες. Όσο για την πρόωρη και εσπευσμένη ανακίνηση του Ασφαλιστικού, άλλη γκάφα της κυβέρνησης, αποκλειστικά υπεύθυνος είναι ο πρωθυπουργός. Ο ίδιος το έφερε στην επιφάνεια ως πρόβλημα άμεσης προτεραιότητας, ο ίδιος τελικά θα αναγκαστεί να το αποσύρει. Η μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού δεν είναι ακόμη ώριμη και μόνο πανικό προκαλεί στους ήδη συνταξιούχους και στους εργαζομένους γενικά. Αυτογκόλ πέτυχε η κυβέρνηση! Το Ασφαλιστικό απαιτεί μελέτη και περίσκεψη και όχι βιασύνη. Η βιασύνη και μάλιστα όταν δεν υπάρχει άμεσος σοβαρός λόγος είναι ύποπτη και οδηγεί σε πολλά λάθη.

Αυτές είναι οι γκάφες των 30 πρώτων ημερών της «νέας» μετεκλογικής κυβέρνησης του κ. Καραμανλή, τουλάχιστον στον οικονομικό τομέα. Γιατί υπάρχουν γκάφες και σε άλλους τομείς. Η ισχνή πλειοψηφία που διαθέτει η ΝΔ στη νέα Βουλή δεν παρέχει την πολυτέλεια στην κυβέρνηση να διαπράττει σφάλματα, έστω και αν η αντιπολίτευση σήμερα είναι απούσα. Και αυτό είναι το μεγάλο όφελος από το αποτέλεσμα των εκλογών της 16ης Σεπτεμβρίου.